Σχετικά πρόσφατα έκανα κριτική στο μυθιστόρημα Ο ήλιος των αντιφάσεωναπό την Εύα Λοσάδα. Και αυτό βιβλίο Καλύτερη απουσία, γραμμένο από άλλο συγγραφέα, αφθονεί σε παρόμοιο θέμα, ίσως σαφώς διαφορετικό λόγω του διαφοροποιητικού γεγονότος της τοποθεσίας, του σκηνικού.
Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για ένα σχέδιο γενεών, αυτό των νέων μεταξύ των δεκαετιών 80 και 90. Ο κοινός παράγοντας με οποιαδήποτε άλλη νεολαία, αφού ο κόσμος είναι παγκόσμιος, είναι εκείνο το σημείο της αυθάδειας, της εξέγερσης εναντίον των πάντων, της λαχτάρας για ελευθερία (το κατάλαβε αυτό στην αυγή του λόγου).
Χωρίς αμφιβολία, ένα μοναδικό κοκτέιλ για όλους εκείνους τους νέους και ανήσυχους ανθρώπους που έχουν περάσει από αυτόν τον κόσμο.
Και γι' αυτό αυτά τα δύο βιβλία παρουσιάζουν αυτή την κοινή αντίληψη, μια πλήρη χρονική σύμπτωση που προσδιορίζει χαρακτήρες και από τα δύο μυθιστορήματα.
Αλλά το διαφοροποιητικό γεγονός στο οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως είναι ότι οι νέοι της Καλύτερης Απουσίας είναι εκείνοι που έζησαν στο βίαιο Euskadi των δεκαετιών 80 και 90. Αυτό που ανέφερα πριν για την αυθάδεια, την εξέγερση και την αυγή του λόγου ήταν μια τέλεια μίξη για να τελειώσει υποκύπτοντας σε αυτό το κάλεσμα στη βία πίσω από την ασπίδα του ιδανικού.
Φυσικά, οι αντιδραστικοί επαναστάτες με την προσποίηση των σωτήρων της συγκεκριμένης σκηνής, το μόνο που έκαναν ήταν να εστιάσουν, να προσανατολίσουν αυτές τις ανησυχίες στη βία, το έγκλημα. Τα μέρη όπου μετακινούνταν τα ναρκωτικά ήταν τα καλύτερα μέρη για να προσελκύσουν απελπισμένους νέους ανθρώπους να ενέσουν ένα ιδανικό για να πολεμήσουν.
Η Amaia πέρασε ένα μέρος της πρώιμης νιότης της παρακολουθώντας τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια της. Εκείνοι με τους οποίους έπαιξε πολύ πρόσφατα, ήταν πλέον απασχολημένοι να καταστρέψουν τη ζωή τους, την οικογένειά τους και ό,τι τους έρχονταν.
Στο τέλος, οι στιγμές μπορεί να γίνουν αιώνιες, αλλά τα χρόνια περνούν ξέφρενα. Η Αμαία καταλήγει να επιστρέφει πολύ καιρό αργότερα στον τόπο καταγωγής της, όπου έχασε τα πάντα και όπου έπρεπε να τα ξεπεράσει όλα. Αλλά πρέπει πάντα να επιστρέφεις εκεί που μεγάλωσες κάποια στιγμή, είτε περιβάλλεται από απόλυτη ευτυχία είτε είναι απολύτως σημαδεμένο. Τα καλά και τα κακά πρέπει να ξαναζήσουν κάποια στιγμή, να ανακτήσουν καλά συναισθήματα ή να κλείσουν εκκρεμότητες.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Καλύτερη απουσία, το νέο μυθιστόρημα του Edurne portela, εδώ: