Σε μια ευκαιρία τόλμησα να γράψω το δεύτερο μέρος της εικόνας του Ντόριαν Γκρέι, από Όσκαρ ΓουάιλντΤο Oneσως μια μέρα να ανεβάσω το αποτέλεσμα σε αυτό το blog. Φυσικά, η μετριοφροσύνη με περιορίζει αρκετά απέναντι στην προσχηματικότητα του έργου ...
Στην περίπτωση του Τζον Μπάνβιλ, η αφιερωμένη ιδιοφυΐα ικανή να βρει ιστορίες για δημοσίευση με το όνομά του ή με το ψευδώνυμο Benjamin Black, ενθάρρυνε την κ. Όσμοντ να εκπονήσει μια ενημερωμένη αναθεώρηση του "Portrait of a Lady", του μεγάλου μυθιστορήματος του Χένρι Τζέιμς.
Και φυσικά, στην περίπτωσή του το αποτέλεσμα, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, είναι απολύτως ικανοποιητικό. Η Isabel Osmond είναι η Isabel Archer που διαβάζεται και μεταμορφώνεται από την Ιρλανδική ιδιοφυία.
Οι συμπτώσεις μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών είναι αξιοσημείωτες στο παρασκήνιο, όσον αφορά τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν, αυτό το είδος εγκατάλειψης, κακίας και πικρίας που μπορεί να προκαλέσει σε κάθε ζευγάρι που ξέρει ότι αντικαθίσταται στο κρεβάτι από τον εφημερεύοντα εραστή.
Από τη Ρώμη στο Λονδίνο, η Ιζαμπέλ Όσμοντ ξεκινά το ταξίδι της στιγμής πριν ξεγελαστεί από τον Γκίλμπερτ Όσμοντ. Η ανάκτηση της νεότητας μπορεί να σημαίνει την έναρξη της μελαγχολίας του αδύνατου με την αίσθηση μιας οπισθοδρόμησης που φαίνεται γελοία στην αδύνατη υλοποίησή της.
Εν τω μεταξύ, το αίσθημα της αναγκαίας εκδίκησης εμφανίζεται επίσης μεταξύ απογοήτευσης και κάποιου υπαινιγμού ευτυχίας που αποκτήθηκε από την ελευθερία που επιβλήθηκε αρχικά και τελικά κατακτήθηκε για τον καλύτερο σκοπό.
Όταν η Ιζαμπέλ αναγκάζεται να επιστρέψει στη Ρώμη, ο Γκίλμπερτ θα συνεχίσει να την περιμένει με την ευκολία κάποιου που έκανε μόνο ένα λάθος που διορθώθηκε εύκολα. Και εκεί θα ανακαλύψουμε αν κατά τη διάρκεια της απόδρασής της στο Λονδίνο η abζαμπελ κατάφερε να επαναστρέψει τον εαυτό της, να βρει τη δύναμη να της επιβάλει την αξία της, πετώντας πάνω από όλα όσα αντιπροσωπεύει ο Γκίλμπερτ: απιστία, ανηθικότητα και πλήρης αδιαφορία για οποιαδήποτε γυναίκα.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα κυρία Όσμοντ, το νέο βιβλίο του John Banville, εδώ: