Από όλα τα ρεύματα που διέσχισαν την παλιά Ευρώπη, ένα από τα πιο υπονοούμενα είναι το μποέμ, το οποίο έχει γίνει μία από τις πρώτες μορφές αντικουλτούρας των νέων, πρακτικά έξω από το σύστημα, όπως συνέβη αργότερα με το κίνημα των χίπις, το οποίο, σίγουρα, είχε δεν ανακάλυψα τίποτα.καινούργιο. Είναι επίσης αλήθεια ότι ο παριζιάνικος μποέμικος κατέληξε να παρασύρει κάθε είδους απατεώνες κάθε ηλικίας, αλλά η τρέχουσα αναπαράσταση είναι αυτή των ανήσυχων νέων που παραδόθηκαν στον πειραματισμό, στον ηδονισμό που συνορεύει με τον μηδενισμό.
Παρά το γεγονός ότι την τοποθετούσε ιστορικά στο Παρίσι ως την καρδιά της, για μένα το μεγάλο της έργο είναι «Η εικόνα του Dorian Gray»Από έναν Όσκαρ Ουάιλντ που εκπροσώπησε εξαιρετικά τη ζωή ανάμεσα στις σκιές του ηδονισμού, ανάμεσα στις φουρτούνες της φιλοσοφίας του πειραματισμού, με την τελευταία πινελιά της φαντασίας του τρόμου που μπορεί να είναι το ξύπνημα αυτής της παράδοσης του πεπρωμένου στη ζωή χωρίς κανόνες. Είναι περίεργο ότι το αντίγραφο ενός τρόπου ζωής που σχετίζεται με το Παρίσι από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα βρίσκεται σε άλλα γεωγραφικά πλάτη. Αλλά δεν έχετε παρά να διαβάσετε αυτό το βιβλίο για να βεβαιωθείτε ότι είναι έτσι.
Σε αυτό το μυθιστόρημα του Nieves García Bautista βυθιζόμαστε στο μποέμ Παρίσι από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ζώντας το επί τόπου μέσω του Λεόν Καρμπό το 1888, ένα αγόρι από τη Βαρκελώνη, του οποίου η πρόθεση για πατρική τροποποίηση, εν όψει της έκθεσής του σε κάθε είδους κινδύνους, καταλήγει να σταλεί σε ένα Παρίσι που δεν καταλήγει να εστιάζει τις ανησυχίες του. Ο La Douce nuite και ο μαγνητισμός του τον καθιστούν ένα από τα πολλά δημιουργικά μεγαλοφυή που κινούνται μεταξύ του αποτυπώματος της εκφραστικής του ανάγκης και της αφοσίωσής του στον πειραματισμό κάθε είδους απολαύσεων και κινδύνων.
Από τον Λεόν Καρμπό και με την εικόνα του πίνακα (ανακτήσαμε την ιδέα του Ντόριαν Γκρέυ) στην οποία αποτυπώνεται το πνεύμα του Λεόν, των ανακαλύψεών του και της αινιγματικής πινελιάς έξω από αυτόν τον πίνακα, προχωράμε μαζί με νέους χαρακτήρες που συμπληρώνουν εκείνο το σημείο βρασμού του μποέμ, εκείνων των ημερών ανακάλυψης του πολιτιστικού ως μετασχηματιστικού κινήματος.
Η ιστορία του Λεόν και της αινιγματικής γυναίκας φαίνεται να εξαφανίζεται μεταξύ των βραδιών του Παρισιού στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. Και όμως ένα μικρό νήμα την φέρνει μέχρι σήμερα, περνώντας από ελαφρούς κόμβους στις αρχές του εικοστού αιώνα και φτάνοντας στη σημερινή εποχή μερικών φίλων που, εκμεταλλευόμενοι μια παύση εργασίας, αναλαμβάνουν ένα παλιό έργο για ένα μυθιστόρημα. Μια ιστορία που ξεκίνησε στις νεότερες ηλικίες τους, όταν κοιτούσαν τις μέρες και κυρίως τις νύχτες της μποέμιας τους έκανε να ανάψουν σε ένα πάθος που μας καθοδηγεί όλους στις τελευταίες μαρτυρίες εκείνων των ημερών: τα έργα των δημιουργών τους και προς την επίλυση ενός ένα είδος υπαρξιακού μυστηρίου για τη γυναίκα που κοιτάζει, έξω από τον πίνακα, όποιον κι αν ήταν ο ζωγράφος της.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα Η γυναίκα έξω από το κουτί, το νέο βιβλίο της Nieves García Bautista, εδώ: