Η φιγούρα του συγγραφέα είναι το παράδειγμα όλων, όλων των αφηγημένων, όλων των πρωταγωνιστών μπροστά στον καθρέφτη στον οποίο βρίσκουν τον συγγραφέα, αναιρώντας την ύπαρξή του μπροστά από τον Θεό που κάποτε ήταν προικισμένος με ένα στυλό, μετά με τον ανησυχητικό θόρυβο του των πλήκτρων και αργότερα απλά σύροντας τα δάχτυλά σας σε ένα εικονικό πληκτρολόγιο. ΚΑΙ Ενρίκε Βίλα-Μάτας ξέρει. Δεν κρύβεται στην ψεύτικη σεμνότητα ή δεν προσφέρει τεχνητά επιχειρήματα. Ο συγγραφέας γράφει και δημιουργεί κόσμους. Συνεπώς, το να γράφεις για έναν συγγραφέα που κάθεται μόνος είναι κάτι σαν να αφηγείσαι τις περιπέτειες του Θεού την 1η ημέρα πριν από το πουθενά.
Μια συλλογή όλων αυτών του Θεού και του συγγραφέα, θυμάμαι έναν άλλο σπουδαίο εγγενή συγγραφέα, το αμέτρητο Μανουέλ Βίλας, στο προφίλ του οποίου στο facebook, απολαμβάναμε συνομιλίες μεταξύ Θεού και Βίλας, δύο τύπων που πάντα μπορούσαν να διαλύσουν την πραγματικότητα για να ανακαλύψουν το πιο ξεκαρδιστικό κομμάτι της.
Πάνω απ 'όλα αυτό της δημιουργίας, της δύναμης που μετατρέπει τον άνθρωπο σε νέο Θεό μέσω της γλώσσας, είναι αυτό το μυθιστόρημα "Αυτή η ανόητη ομίχλη". Πίσω από τον επιτυχημένο συγγραφέα Gran Bros κρύβεται ο συγγραφέας αναφοράς μας σε αυτήν την ιστορία, ο Simon Schneider. Ο Σάιμον είναι αυτός που είναι υπεύθυνος, από το καταφύγιό του σε μια γωνιά της Καταλανικής Μεσογείου, για να δώσει επιχειρήματα με τα οποία θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τον μύθο του Γκραν Μπρος, που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου, ανάμεσα στα φώτα των ουρανοξυστών. Αλλά προς τιμήν του αυτό το έργο δεν βρίσκεται μόνο στη σκιά για τη δόξα του συγγραφέα της στιγμής. Τα έργα του έχουν φτάσει σε πολλούς άλλους συγγραφείς μεγαλύτερης σημασίας. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη δόξα του, ότι το πράγμα του ανήκει σε άλλους, ότι τα λόγια του και οι έξυπνες συνθέσεις του πληρώνονται για να προσεγγίσουν εκατομμύρια αναγνώστες. Γιατί κατά βάθος είναι αυτός που διαβάζουν, ακόμα κι αν κανείς δεν θέλει να μάθει ...
Αναμφίβολα ένας έπαινος στη δημιουργική διαδικασία, με εκείνο το αδύνατο σημείο του μοναδικού δημιουργικού ενδιαφέροντος ως ένα μονοπάτι χωρίς τέλος ή δόξα στο οποίο ο Βίλα-Μάτας περισσεύει στο παράδοξο του αφηγητή Θεού. Μέχρι που ο Σάιμον, σε μια γόνιμη ημέρα γραφής, ανακαλύπτει ξαφνικά ότι του λείπει αυτή η φράση που συνδέει τα πάντα. Ένα ραντεβού που είχε εκεί, σε κατάσταση αναμονής στον εγκέφαλό του ενώ έγραφε για αυτό, μέχρι που εξαφανίστηκε όταν πήγε να το ψάξει ...
Δεν μπορεί να καθίσει ακίνητος, κοιτάζοντας το ραντεβού σε πλήρη πτήση. Εκείνο το φθινοπωρινό απόγευμα ο Σιμόν αφήνει το καταφύγιό του στον κόσμο και, όπως ο Κιχώτης, ή μάλλον σαν ο Θερβάντες, βγαίνει αναζητώντας το απόσπασμα που περιόρισε την αιωνιότητα, που καταδίκασε τα πάντα, που περιέγραφε τη διαδικασία και το τελικό θεμέλιο της γραφής ...
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Esta bruma insensata, το νέο βιβλίο του Enrique Vila-Matas, εδώ: