Πρόσφατα διάβασα για το τέλος του Έρνεστ ΧέμινγουεϊΤο Το πέρασμα του χρόνου μας επιτρέπει να εμβαθύνουμε στις πιο ξεκάθαρες λεπτομέρειες του μύθου, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκτονίας του. Σύμφωνα με αυτή τη μαρτυρία από κάποιον κοντινό του, ο συγγραφέας σηκώθηκε ένα πρωί, φόρεσε την κόκκινη ρόμπα του ως αυτοκράτορας του σπιτιού του, έσωσε από την κρυψώνα του το κλειδί που φιλοξενούσε τα όπλα του και με τα πιο θεατρικά σύνεργα του θανάτου, τελείωσε πυροβολώντας τον εαυτό του με το όπλο ακουμπισμένο στο έδαφος καθώς εγκαταστάθηκε στο συγκεκριμένο θρόνο του από το πουθενά.
Κατά την παρουσίαση αυτής της επανέκδοσης, θυμήθηκα αυτή τη λεπτομέρεια που αποκαλύφθηκε πολύ πρόσφατα, μια έξοδος από τη σκηνή χαρακτηριστική ενός έντονου χαρακτήρα που μια μέρα ανακάλυψε ότι δεν ήθελε πλέον να προχωρήσει. Αυτό το βιβλίο, ο πρώτος τόμος διηγημάτων του, ξεκινά από το άλλο άκρο, από τις ένθερμες λογοτεχνικές αρχές, στις οποίες είχε ήδη επιδιώξει το υψηλότερο από τα πρώτα του είκοσι.
Και σήμερα, λαμβάνοντας υπόψη αυτό το εύρος μεταξύ της αρχής και του τέλους του συγγραφέα, μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Χέμινγουεϊ αδειάστηκε εντελώς εξίσου, μεταξύ της λογοτεχνίας του και του έντονου τρόπου ζωής του.
Το "In Our Time" αντικατοπτρίζει τον κόσμο του 1925 με αυτήν την αναθεώρηση που κάνει κάθε ιστορία. Μερικές ιστορίες που εξάγουν μια ιδιαίτερη γεύση ενός μεταφορικού χρονικού από τη νεολαία εκείνων των ημερών που έφεραν ήδη αρώματα ήττας και συγκρούσεων, σε έναν κόσμο που ακόμα κλονίζεται από τις επιπτώσεις ενός Μεγάλου Πολέμου στον οποίο ο ίδιος είχε συμμετάσχει στο ιταλικό μέτωπο ως αρχηγός. ασθενοφόρο.
Βρίσκουμε λοιπόν ένα αδημοσίευτο βιβλίο στην Ισπανία, και αυτό συνοψίζει πραγματικά πολλά και καλά για τον ακμάζοντα συγγραφέα που εκτιμά τη δυναμική με την υποστήριξη μιας ωμής πραγματικότητας που ο ίδιος αποφάσισε να γνωρίσει από πρώτο χέρι. Μια έκδοση που είναι μια απαραίτητη προσέγγιση για όλους εκείνους τους πεπεισμένους αναγνώστες της αμερικανικής ιδιοφυΐας που βρήκαν στην Ισπανία ένα έντονο καταφύγιο χρώματος, ζωής, φώτων και σκιών.
Όλες οι ιστορίες του τόμου συνδέονται για να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στο μεταφορικό μήνυμα της ιστορίας, στο παραμύθι που πέρασε από το κόσκινο της πραγματικότητας, σε ένα μείγμα αδύνατο για οποιονδήποτε συγγραφέα εκτός από έναν Χέμινγουεϊ που σε αυτές τις πρώτες αφηγήσεις φάνηκε να θέλει χρονικό των πρώτων χρόνων της νιότης, γεμάτο αναμνήσεις από τον για πάντα χαμένο παράδεισο της παιδικής ηλικίας.
Η νεότητα είναι πάντα ενέργεια που παράγεται από τις σπίθες της ευτυχίας. Και ιστορίες ενός εικοσάχρονου Χέμινγουεϊ, όπως "Εκτός εποχής" "Το ποτάμι των καρδιών" ή "Γάτα στη βροχή" δίνουν ένα καλό παράδειγμα αυτής της ενέργειας που προσανατολίζεται προς μια εξήγηση του κόσμου, μια εξήγηση στην πρώτη παράδειγμα για τον συγγραφέα που χρειάζεται να ανακαλύψει τον κόσμο και ως παράγωγο έναν πολύχρωμο μετασχηματισμό για τον αναγνώστη που γοητεύεται από σενάρια, ιδέες, χρώμα, εντάσεις, θαμμένες ορμές και ζωή.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο «Στην εποχή μας», το ντεμπούτο του Χέμινγουεϊ, εδώ: