Η παραμονή σχεδόν όλων, από τον Víctor del Arbol

Ο τίτλος περιλαμβάνει ήδη το αίσθημα του μοιραίου προαισθήματος που διέπει αυτό το αστυνομικό μυθιστόρημα. Η μοίρα συνωμοτεί για να προσελκύσει και να διαπλέξει τις σπασμένες ψυχές χαρακτήρων που μοιράζονται ζοφερά παρελθόν και ζοφερές υπάρξεις. Οι χαρακτήρες είναι πολύ διαφορετικοί στο πραγματικό επίπεδο, αυτό που εστιάζει στους κοινωνικούς ρόλους, την προέλευση και την αφοσίωση. Αλλά αυτή η πραγματικότητα υποβιβάζεται στο παρασκήνιο καθώς ανακαλύπτουμε πώς όλοι μοιράζονται μια παρόμοια κενή οπτική για τον κόσμο. Απουσίες, τραύματα, απώλειες, βία, απογοητεύσεις. Το τραγικό συναίσθημα είναι αυτό που μας κάνει να βλέπουμε τους χαρακτήρες ως συντρόφους ψυχής σε αυτό το επίπεδο της υποκειμενικής ύπαρξης, πολύ πέρα ​​από τις ιδιαίτερες συνθήκες και τον πραγματικό δρόμο που διανύουμε.

Αν ο χαρακτήρας του Germinal Ibarra αν δεν ήταν αστυνομικός, η ιστορία θα περνούσε για ένα δραματικό μυθιστόρημα εκπληκτικού βάθους, με τους ιδιαίτερους κόσμους των χαρακτήρων του να επαναπροσδιορίζουν την πραγματικότητα κάθε σκηνής. Υπαρξιακός τουρισμός στην καρδιά της φύσης στο Θάλασσα θάνατοςΤο Κατάλληλο μόνο για λάτρεις της πιο εκλεκτής λογοτεχνίας. όπου μια ανατολή, η γενναιότητα της θάλασσας, η πυκνή ομίχλη ή η σιωπηλή ησυχία μιας πόλης δραματοποιούνται από τον εφημερεύοντα χαρακτήρα-οδηγό, ο οποίος αντιμετωπίζει την έντονη εμπειρία σε εκείνο το χώρο όπου οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους επιπλέουν μεταμορφώνοντας όλα όσα σας περιβάλλουν.

Παρά τα πάντα, η πλοκή εξελίσσεται ελαφρά με έναν εκπληκτικό τρόπο. Νικητής του δέντρου ξέρει πώς να συνοψίσει την υπαρξιακή περιγραφική βαρύτητα (βαρύτητα ως προς τη βαρύτητα που μαγνητίζει τους χαρακτήρες με το παρελθόν τους), με την ελαφρότητα μιας δράσης που ολισθαίνει χάρη σε τόσα πολλά εκκρεμή θέματα. Η πλοκή εξελίσσεται χάρη στην αναζήτηση των λόγων για να γίνει κάθε χαρακτήρας αυτό που είναι, οι λόγοι για τους τραυματισμούς τους.

Από την αναζήτηση για επισκευή κάποιων θύματα της δικτατορίας της Αργεντινής, μέχρι την αδύνατη ανασύνθεση του μητέρες που χάνουν τα παιδιά τους, περνώντας τις ιστορίες του παιδιά που αναγκάστηκαν να φύγουν από την παιδική ηλικία βάναυσα και από ευαίσθητες ψυχές που δεν ήξεραν, ούτε καν ξέρουν, ούτε μπορούν να βρουν τη θέση τους στον κόσμο.

Αναμφίβολα ένας τραγικός κόσμος προσωπικοτήτων που αναβοσβήνουν στο βαθύ σκοτάδι, με τον συνηθισμένο πλέον λογοτεχνικό πόρο αναδρομών που μετατρέπει την ιστορία σε παζλ, όλα ελαφρώς αφαιρεμένα (σαν ένα καλό κοκτέιλ) χάρη στην αστυνομική πτυχή της έρευνας ότι ο καλός de Ibarra είναι ασχολείται με την προσωποποίηση ως κοινό νήμα για τόσους και τόσους εσπερινούς σχεδόν των πάντων.

Μόνο στο τέλος, ένα αδιαμφισβήτητο σημείο ελπίδας φαίνεται να μεταφέρει την ηρεμία μερικών από τους ίδιους τους επιζώντες. Εκείνοι που αφού σπάσουν εντελώς την ψυχή τους στα βράχια μπορούν να σχεδιάσουν ένα νέο ταξίδι. Αυτοί που έφυγαν και εκείνοι που, παρ 'όλα αυτά, συνεχίζουν να προσκολλώνται στο παρελθόν φαίνεται να παραμένουν όπως τους βρήκαμε, βουτηγμένοι σε εκείνα τα βράδια που δεν ανακοινώνουν ποτέ διακοπές.

Τώρα μπορείτε να αγοράσετε την παραμονή σχεδόν όλων, το τελευταίο μυθιστόρημα του Víctor del Arbol, εδώ: