CJ Tudor Πρόσφατα έφτασε για να κρεμάσει το συγκρότημα του συγγραφέα θρίλερ ανοιχτά συνδεδεμένο με το πιο αγνό είδος τρόμου. Τουλάχιστον αυτός ο φόβος που συνδέεται με τους παιδικούς φόβους, αυτούς που μας κάνουν να συνεχίζουμε να ψάχνουμε κάτω από το κρεβάτι ή να ψάχνουμε γρήγορα τον διακόπτη φώτων.
Έτσι εκδηλώθηκε στο Ο άνθρωπος με την κιμωλία και ακολουθεί αυτόν τον δρόμο σε αυτό το νέο μυθιστόρημα που, παρά το επαναλαμβανόμενο πράγμα, καταφέρνει να ξαφνιάσει και να ενοχλήσει ξανά.
Μια φαινομενικά ήρεμη φωνή, αυτή του Joe Thorne, μας μεταφέρει από μια αρχική ασφαλή απόσταση, την ιστορία της εξαφάνισης της αδερφής του Annie. Το χθες και το σήμερα επιστρέφουν στο καουτσούκ για έναν χρόνο που φαίνεται να συνδέεται με το δυσοίωνο συναίσθημα ότι το κακό κυβερνά τα πάντα, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, εκτός αν το σχοινί τελικά σπάσει.
Το κλειδί, το μέρος όπου θα μπορούσε να κοπεί ο ασφυκτικός κόμπος του φόβου είναι στο Άρνχιλ. Μόνο που το Arnhill τυχαίνει να είναι ένα μέρος που καλύπτεται από τη σκόνη του χθες, σαν τις χειρότερες αναμνήσεις της ζωής μας, σαν τις χειρότερες στιγμές αγωνίας.
Ο Τζο διστάζει. Δεν ξέρει αν έχει δίκιο να επιστρέψει και μας το ξεκαθαρίζει. Κάτι μέσα του τον ωθεί να φύγει για άλλη μια φορά, όπως όταν ήταν δεκαπέντε χρονών και η μικρή του αδερφή επέστρεψε από τις άβυσσες στις οποίες η ψυχή της είχε παγιδευτεί τις μόλις δύο μέρες που παρέλειπε.
Όποιος όμως κυβερνά τις σκιές, ο φόβος και η τρέλα ξέρει ότι χρειάζεται μόνο λίγο τράβηγμα στο σχοινί για να χρειαστεί ο Τζο να τον αντιμετωπίσει ξανά στον πιο άδικο αγώνα. Γιατί στο μπλοκάρισμα που γεννιέται από το φόβο δεν μπορεί να υπάρχει αντίπαλος, παρά μόνο κατοχή της ψυχής ως το τελικό επίτευγμα του παράφρονου έργου.
Αλλά τίποτα καλύτερο για να διασφαλιστεί ότι ο Joe θα επιστρέψει στο Arnhill από το να καταφύγει στη μνήμη της ενοχής. Γιατί πάντα ήξερε ότι αν δεν είχε επισκεφτεί το παλιό ορυχείο, τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Η Άννυ δεν θα ήταν σε αυτή την απόκοσμη κατάσταση και δεν θα είχε υποθηκεύσει τις μέρες της στο σκοτάδι κάτω από το κρεβάτι της.
Η ιστορία, φυσικά, πηγαίνει από περισσότερο σε λιγότερο σε ένταση. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η εμφάνιση της αλληλογραφίας που αναφέρει έμμεσα τον Joe με το παρελθόν του είναι μια τόσο ισχυρή ιδέα που είναι ήδη αρκετό άγκιστρο για να συνεχίσουμε να καταβροχθίζουμε σελίδες ενώ εισερχόμαστε στις γκαλερί εκείνου του ορυχείου, η τέλεια μεταφορά της πορείας προς το ενδοσκόπηση του αταβιστικού τρόμου που προστατεύει τον Τζο.
Το υπερφυσικό καταλήγει να γλιστράει σιγά σιγά, χωρίς τη φασαρία των λεγόμενων έργων του εύκολου τρόμου. Οι περιγραφές γύρω από το Arnhill είναι αρκετές για να αγγίξουν αυτή την ίνα του πιο τρελού σασπένς, αυτή που σας εμποδίζει να εγκαταλείψετε το διάβασμα.
Και συμβαίνει ξανά ... Αυτό το δεύτερο μέρος του email είναι αυτό που φέρνει μια ένταση που καλύπτει τα πάντα. Ο Τζο ανησυχεί ξανά για το παιδί για την αδερφή του, αγνοώντας ακόμα τι περιμένει, η αδελφή του, όλοι οι παλιοί του φίλοι και οποιοσδήποτε άλλος σε αυτήν την πόλη έχει ήδη καταραστεί χάρη στο πνεύμα περιπέτειας ορισμένων φτωχών παιδιών.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα The Disappearance of Annie Thorne, το νέο βιβλίο του CJ Tudor, εδώ: