Συγγραφείς όπως ο Le Clézio είναι ανήσυχοι για πολλούς άλλους συγγραφείς που πρέπει να επιλέξουν το δοκίμιο, τη βιογραφία ή το μυθιστόρημα όταν αρχίσουν να γράφουν. Επειδή ο Le Clézio γράφει τη ζωή του κάνοντας το σχεδόν ποιητικό μονόλογο δοκίμιο και αποστάζει εκείνες τις βιογραφικές πτυχές που χρησιμεύουν ως η ουσία της αθανασίας, όπως τα παιδικά χρόνια, των έρωτων και των απουσιών που είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούν να υποθέσουν για άλλους θνητούς.
Τόσο ευπρόσδεκτη είναι αυτή η νέα σφραγίδα της ζωής που έγινε μυθιστορηματικές ανακλήσεις (περιγράφονται όπως ακούγονται με την πολυπλοκότητα ενός μενού πέντε αστέρων, αλλά είναι έτσι). Και ας επεκταθούμε από την πιο λογοτεχνική μάχη για να ρίξουμε μια ματιά στις ψυχές που λένε άλλα πράγματα που γράφουν σε άλλα πολύ πιο συναφή βιβλία, αυτά που πρέπει σίγουρα να σωθούν σε περίπτωση καταστροφής του πολιτισμού μας ...
Μετά τα νανουρίσματα έρχονται τα παιδικά τραγούδια στα οποία ξέρουμε ήδη πώς να απαγγέλλουμε τα ρεφρέν. Και όπως όλα όσα μαθαίνουμε από καρδιάς, αυτά τα παλιά τραγούδια παραμένουν για πάντα στο ρεπερτόριο που αναζητούμε όταν δεν υπάρχει άλλη μουσική να σφυρίξει για να συμβαδίσει με τον άνεμο που μας κουβαλάει.
Σύνοψη
Σε αυτό το συναισθηματικό ταξίδι στη Βρετάνη, την ειδυλλιακή γη των παιδικών του χρόνων, ο Le Clézio μας καλεί να αναλογιστούμε την εδαφική ταυτότητα, τους εθνικισμούς και το πέρασμα του χρόνου. Από την πρώτη του ανάμνηση #η έκρηξη βόμβας στον κήπο του σπιτιού της γιαγιάς του, στα χρόνια που ζούσε ως παιδί του πολέμου, η οποία επηρέασε τόσο τρομερά τη γνώση του για τον κόσμο, το Νόμπελ Λογοτεχνίας σχεδιάζει μια βασική σελίδα των συναισθηματικών του γεωγραφία που μιλά για το ανήκειν και τη θέση της στη μνήμη.
Ένα ταξίδι προς την ωριμότητα, αλλά πάνω από όλα μια διαυγή ματιά στις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές σε ένα μόνο έδαφος, την προοδευτική εξαφάνιση της παραδοσιακής οικονομίας του και την υπερήφανη αξιοπρέπεια ενός λαού που, παρά τα πάντα, προσκολλάται στις ρίζες του.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα «Παιδικό τραγούδι», του Jean Marie Le Clézio, εδώ: