Όταν αγαπάτε ένα είδος, καταλήγετε να βρείτε άλλους αναγνώστες που έχουν ήδη επιστρέψει από αυτό που επισημάνθηκε ως μύηση και αρχίζουν να σας μιλούν για άλλους ενδιαφέροντες συγγραφείς.
Γιατί αν πλησιάσουμε νομικό θρίλερ, σε εκείνες τις συνωμοσίες γύρω από δικηγόρους που είναι πολύ ικανοί να υπερασπιστούν τον Θεό ή τον Διάβολο, με υποτροπές πλοκής που καταλήγουν να δημιουργούν τις πιο ευφάνταστες ανατροπές, όλοι σκεφτόμαστε John Grisham.
Και φυσικά, όταν έχετε ήδη βουτήξει πολύ στον ωκεανό του Γκρίσαμ, θα υπάρξουν εκείνοι που θα σας προτείνουν τον Scott Turow. Και σίγουρα αυτός ο φίλος που διαβάζει καταλήγει να σου κάνει τη χάρη.
Γιατί ο Τούροου, χωρίς να είναι τόσο παραγωγικός όσο ο Γκρίσαμ, έχει πολύ ενδιαφέρον μυθιστορήματα με αυτό το συστατικό της αγωνίας μεταξύ ρόμπων και ενόρκων, όπου η αλήθεια μοιάζει με πλάνη να συνθέτεις μεταβαλλόμενα επιχειρήματα.
Έτσι, αν σας αρέσει αυτό το παιχνίδι, μερικές φορές απαίσιο και πάντα ενοχλητικό, στο ταμπλό των δικαστικών ακροάσεων και των εξωδικαστικών εκδηλώσεων, ο Turow θα είναι μια πραγματική ανακάλυψη.
Τα 3 κορυφαία προτεινόμενα μυθιστορήματα του Scott Turow
Αθώος
Το μοιραίο κάνει τους αθώους κατηγορούμενους να καταλήξουν να πατούν στην τρένα για περισσότερα ή λιγότερα χρόνια (ή ακόμα και να καταλήγουν να περπατούν το πράσινο μίλι προς το θάνατο στις ΗΠΑ όπου η απόλυτη δικαιοσύνη είναι αυτός ο θάνατος)
Μόνο μια καλή υπεράσπιση μπορεί να καταλήξει να καταδείξει εκείνο το μοιραίο σημείο που κάνει τον κατηγορούμενο να βρίσκεται στη χειρότερη θέση την λιγότερο κατάλληλη στιγμή χωρίς να έχει καμία σχέση με το έγκλημα που διώκεται. Κάτι τέτοιο συνέβη με τον Rusty Sabich στο αρχικό μυθιστόρημα που προηγήθηκε αυτού του δεύτερου μέρους. Ο Ράστι ήταν ένας εισαγγελέας που στόχευε ψηλά, αλλά όλα έμελλε να πέσει στη σκιά ενός εγκλήματος πάθους.
Με εκείνη την αφορμή, ο Ράστι μπόρεσε να αποδείξει ότι δεν σκότωσε τον εραστή του... Αλλά τώρα, πολλά χρόνια αργότερα, η μοίρα τον τοποθετεί για άλλη μια φορά στο μάτι του τυφώνα. Και σε αυτή την περίπτωση δεν ξέρει αν θα έχει αρκετή δύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό του γιατί το θύμα είναι η ίδια του η γυναίκα, η σκηνή είναι το συζυγικό του κρεβάτι και ήταν εκεί ενώ η Μπάρμπαρα έχασε τη ζωή της.
απλοί ήρωες
Ξεφεύγοντας από την τάση του δικαστικού σασπένς, ο Scott Turow μας βυθίζει σε ένα μυθιστόρημα μυστηρίου ανάμεσα στις ομίχλες του πολέμου, σε εκείνους τους χώρους που βρίσκονται σε δύσκολες ισορροπίες μεταξύ αρχών και σκληρότητας, μεταξύ απλοϊκών οραμάτων εχθρών, μετώπων και στόχων και ανθρώπινων συλλογισμών που φτάνουν πολύ πιο πέρα .
Αυτό που ανακαλύπτει ο Στιούαρτ για τη ζωή του πατέρα του (ή μάλλον τη συμμετοχή του στο IIWW), τον φέρνει αντιμέτωπο με έναν άγνωστο σε αυτόν χαρακτήρα. Ο Ντέιβιντ, ο ήρωας, ο θαυμαζόμενος πατέρας, φαίνεται τώρα να τον καθοδηγεί, κάποτε νεκρό, σε πιο αντιφατικές αλλά πιο πλούσιες πτυχές, πιο χοντροκομμένες αλλά πολύ πιο ενδιαφέρουσες για να ανακαλύψει ένας γιος που θέλει να γνωρίσει τον πατέρα του μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια της προσωπικότητάς του. .
Όταν ο Στιούαρτ ανακαλύπτει ένα συγκεκριμένο γεγονός, ένα ψεγάδι στο αρχείο του πατέρα του, αρχίζει να αφθονεί εκείνη τη στιγμή. Αυτό που πρέπει να ανακαλύψει για τη συμπεριφορά του πατέρα του, ο οποίος αποφάσισε να συγχωρήσει έναν κατάσκοπο, θα τον οδηγήσει σε μυστήρια που σχετίζονται πιο στενά με την ανθρώπινη κατάσταση από την πιο συναρπαστική αίσθηση της σχέσης πατέρα-γιου.
Αδύναμο σημείο
Μια από τις πιο αποτρόπαιες δικαστικές υποθέσεις στη δυτική «εξελιγμένη» κοινωνία μας είναι αυτή του βιασμού. Αυτό που συνεπάγεται αυτή η μορφή βίας όσον αφορά την οπισθοδρόμηση σε σκοτεινούς κόσμους αντιμετωπίζεται στα δικαστήρια ως τιμωρία για την ανθρώπινη κατάσταση που εξακολουθεί να είναι ικανή για τα χειρότερα όσο ζεις στην κοινωνία.
Η ανθρωποκτονία μπορεί να περιοριστεί σε χιλιάδες ελαφρυντικές, επιβαρυντικές ή αθωωτικές περιστάσεις. Ο βιασμός δεν πρέπει να έχει βαθμούς στην απλή του θηριωδία. Ο δικαστής Τζορτζ Μέισον αντιμετωπίζει μια υπόθεση βιασμού στην οποία η βεβαιότητα του θύματος και του βιαστή φαίνεται να ξεκαθαρίζει τον δρόμο της καταδίκης.
Αλλά ο ίδιος ο Μέισον θα βρεθεί περικυκλωμένος από επιθέσεις, ακόμη και από υπαινιγμούς του παρελθόντος του. Και όλα συνωμοτούν έτσι ώστε η δικαιοσύνη να μπορεί να κινηθεί στις μύτες των ποδιών γύρω από μια τόσο προφανή υπόθεση, εκτός αν ο Μέισον αντιμετωπίσει άφοβα κάθε είδους δαίμονες.
