Είναι πάντα ευχάριστο να βρίσκουμε εκείνες τις νέες γενιές που εξασφαλίζουν αντικατάσταση σε οποιονδήποτε τομέα. Γιατί ο συγγραφέας Λάουρα φερέρο εμφανίζεται ως μια νέα συγγραφέας εκείνου του ρεαλισμού που είναι πάντα απαραίτητη για να καταγράψει μια εποχή σε ένα χωνευτήρι ενδοϊστοριών.
Υπολογίζοντας σε άλλους συγγραφείς όπως Βηθλεέμ Γκοπεγκούι, Μάρτα Σανζ o Edurne portela (εστιάζοντας σε γυναίκες συγγραφείς που, η κάθε μία με τον δικό της τρόπο και στις διαφορετικές πλοκές τους, εξισορροπούν το απαραίτητο γυναικείο όραμα με την ουσιαστικά ουμανιστική), η Laura στοχεύει να διογκώσει εκείνη την ομάδα συγγραφέων που θα συνθέσουν το μωσαϊκό της εποχής μας.
Προς το παρόν, η βιβλιογραφία του μας προσφέρει αυτές τις μεγάλες αναλαμπές του τι μένει να έρθει, μέσω αυτής της απαραίτητης ουσιαστικής δέσμευσης προς τους χαρακτήρες να μας μεταφέρουν σε έναν κόσμο γεμάτο αποχρώσεις που καταλήγουν να μας αντικρίσουν στον καθρέφτη της δικής μας ύπαρξης.
Η μυθοπλασία, η σύνθεση ιστοριών ή μυθιστορήματος σχετικά με τις συνθήκες των χαρακτήρων και τον τρόπο αντιμετώπισης της πραγματικότητάς τους μπορεί πάντα να σημαίνει αυτή την ενσυναίσθηση της ανακάλυψης του εαυτού του. Κανένα υπαρξιακό εικονικό φάρμακο δεν είναι καλύτερο από τη λογοτεχνία όταν αυτός ο ιμάντας μετάδοσης είναι φτιαγμένος για να κλονίζει τον εσωτερικό μας κινητήρα, χάρη στη φανταστική και λαμπρή επίσημη έκθεση του εφημερεύοντος συγγραφέα.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία της Laura Ferrero
Τι θα κάνεις με την υπόλοιπη ζωή σου
Οι ερωτήσεις που μας απευθύνονται αν μας επιτεθεί μια ερώτηση παρόμοια με αυτήν του τίτλου αυτού του μυθιστορήματος, υποδεικνύουν αυτό που απομένει στην υπόλοιπη ζωή σας, ως αποτέλεσμα των περισσότερο ή λιγότερο σωστών αποφάσεών σας. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι ίλιγγος. Εκτός αν ίσως είσαι ακόμα 30, όπως η Λάουρα. Σε μια τέτοια περίπτωση, η texitura είναι γεμάτη με μια ελαφρότητα που σας επιτρέπει ακόμα να χορεύετε στη ζωή σαν να παίζει το τραγούδι σας σε πλήρη ένταση, αλλά ακόμα κι έτσι, η Laura έχει πολλά να ανακαλύψει για τον εαυτό της.
Και αυτό που μπορεί να προστεθεί στα 30 χρόνια της μπορεί να διαστρεβλώσει αυτή τη μελωδία για πάντα, στην περίπτωση της Λάουρα με μια μελαγχολική υπόδειξη βιολιών λόγω του πόσο δύσκολο ήταν και πόσο γλυκό δεν θα μπορούσε ποτέ να κορυφωθεί, όσο και αν το ήθελε. Το θέμα είναι ότι σε ηλικία τριάντα ετών η Λάουρα αφήνει τον σύντροφό της και αφήνει την izaμπιζα για να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη. Η νεότητά του χαρακτηρίστηκε από τη σχέση του με τον πατέρα του, έναν άνθρωπο που δεν είχε δυσανεξία. η μητέρα του, η οποία εξαφανίστηκε για να επιστρέψει πέντε χρόνια αργότερα. και ο Πάμπλο, ο αδελφός του, ο οποίος βρίσκει στη ζωγραφική τον τρόπο να καταπολεμήσει την ψυχική του ασθένεια.
Στη Νέα Υόρκη, η Λόρα αρχίζει να εργάζεται σε έναν εκδοτικό οίκο και να παρακολουθεί μαθήματα που η Γκαέλ, μια μυστηριώδης γνωριμία της μητέρας της, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Ποιος είναι ο Γκάελ; Τι γνωρίζει για όλα όσα έχουν συμβεί στην οικογένειά του;
Κενές πισίνες
Σε πολλές περιπτώσεις έχω εκφράσει την εκτίμησή μου για την ιστορία ως έναν δημιουργικό χώρο πολύ διαφορετικό από το μυθιστόρημα. Ναι, όλα έχουν να κάνουν με το γράψιμο, αλλά ο τρόπος για να δεις ένα διήγημα δεν έχει καμία σχέση.
Γιατί η ιστορία συμπυκνώνεται και τελικά εκρήγνυται. Και στη συρρίκνωση της ζωής που αφηγείται περιορισμένη ή εστιασμένη προς το πιο άμεσο δυνατό τέλος, η αρετή του καλού συγγραφέα ξεχωρίζει πολύ στον τρόπο εξισορρόπησης μορφής και ουσίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν η Laura Ferrero αποκάλυψε τις άδειες πισίνες της, με την υποβλητική της εικόνα για καθυστερημένα καλοκαίρια χωρίς περιόδους ανανέωσης, οι κριτικοί διέφυγαν τον τόμο ως ένα αξέχαστο έργο.
Οι πρωταγωνιστές αυτών των ιστοριών δεν είναι ήρωες ούτε ζουν καταστάσεις ζωής και θανάτου. Μοιάζουν πάρα πολύ με εμάς. Θα μπορούσαν να είναι οι γείτονές μας, οι γονείς μας, οι σύντροφοί μας, οι εραστές μας, μια γυναίκα που δεν μπορεί να κοιμηθεί και πηγαίνει στο σαλόνι για να ακούσει το βουητό της τηλεόρασης. Ένας πατέρας σβήνει τα κεριά μπροστά στον γιο του, ο οποίος είναι επίσης πατέρας. Ένα κορίτσι που γράφει μια ιστορία αγάπης σε ένα κορίτσι που δεν θα συναντήσει ποτέ. Ένας παππούς που μιλάει σε μια φωτογραφία.
Ένας άντρας και μια γυναίκα που αποχαιρετούν σε μια γωνιά. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά παρόμοια πράγματα συμβαίνουν σε όλους: η ζωή, με την ασημαντότητά της αλλά και με τα μεγάλα ερωτήματά της: πώς ερωτεύεται κανείς, γιατί σκληραίνει η αγάπη που δεν ξοδεύεται, τι μας φοβίζει. Πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της ζωής που έχουν και της ζωής που φαντάζονται.Σε αυτό το σταυροδρόμι γεννιούνται αυτές οι ιστορίες. Οι ηχώ των Lorrie Moore και Raymond Carver ακούγονται σε αυτό το πρώτο έργο της Laura Ferrero, της οποίας η αρχική δημοσίευση στο ψηφιακό ήταν ένα ασυνήθιστο γεγονός. Μια ισχυρή φωνή ξεσπά στην ισπανική λογοτεχνία.
Η αγάπη μετά την Αγάπη
Οι μεγάλες ιδέες γεννιούνται σχεδόν πάντα από την πλήξη. Πρέπει να είναι θέμα αντίθεσης μεταξύ του τίποτα, του κενού και της σιωπηρής ανάγκης να προκύψει μια σπίθα. Κάτι τέτοιο έδειξε τον συγγραφέα που συνέβη όταν σχεδιάστηκε αυτός ο τόμος εικονογραφημένων ιστοριών. Και ας παρατηρήσουμε ότι δεν αποκαλεί "σπαραγμό" αυτό που απομένει όταν η αγάπη πηδάει από το παράθυρο, όπως θα έλεγε κάποιος διάσημος τραγουδιστής. Και αν η πλήξη μπορεί να καταλήξει να ξυπνήσει τη μεγάλη ιδέα, απογοήτευση και γιατί να μην το πω, αυτή η καρδιακή παράλειψη παραλείπεται από τον τίτλο, καταλήγουν να φέρνουν μούσες που τείνουν να είναι πιο άνετες στη ζέστη του κολαστήριο.
Όσο χαμηλότερα πέφτεις, τόσο περισσότερο αυτές οι μούσες καταλήγουν να σου λένε, όπως ανθεκτικότητα ή εξάχνωση ώστε να μπορείς να κάνεις μουσική ή λογοτεχνία. Το καλύτερο πράγμα για έναν καλό συγγραφέα ή έναν καλό συγγραφέα είναι να ξέρει πώς να συλλέγει τις στιγμές που όλοι θέλουν να ξεχάσουν (αποτυχίες και απώλειες), ως κατάλοιπο για να διηγηθείτε ιστορίες, έστω και μόνο για αυτό. Επειδή έρχεται η ώρα να τα προβάλουμε, να τα μετατρέψουμε σε σοκαριστικούς χαρακτήρες όπως η Έιμι Γουάινχαουζ ή ο Έρικ Κλάπτον μεταξύ άλλων, επισκέπτες με σπαραγμό στην πιο συγκλονιστική του έκδοση, έτσι ώστε όλοι τους να μαρτυρούν ότι το δημιουργικό και το καταστροφικό είναι η ίδια μορφή τραγική ομορφιά.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία της Laura Ferrero
Οι αστροναύτες
Οικογένεια και αποξένωση. Αυτό που βασιστήκαμε στο πιο κοντινό περιβάλλον και στην αστρική απόσταση που καλύπτει τα πάντα μετά, με υπολείμματα σε μορφή ίχνους φωτός. Η οικογένεια είναι εκείνο το μέρος όπου ήσασταν (ή θα μπορούσατε) να είστε ευτυχισμένοι, αλλά που δεν βρίσκεται πλέον στη φύση του, λόγω του ποταμού που δεν σταματά ποτέ να ρέει, καθώς είναι ένα διαφορετικό ποτάμι ανά πάσα στιγμή. Σε σημείο να νιώθεις το παρόν ως ένα αφιλόξενο μέρος με πόρτες προς τα μέσα από αυτό που κάποτε ήταν σπίτι, προχωρώντας σαν χωρίς βαρύτητα, αλλοτριωμένο στο ίδιο σου το σπίτι.
Όλοι γνωρίζουμε από μικροί ποιοι άνθρωποι αποτελούν την οικογένειά μας και ποιοι είναι οι δεσμοί που μας δένουν με τον καθένα από αυτούς. Όλοι εκτός από την πρωταγωνίστρια αυτού του μυθιστορήματος, στην οποία δεν είπαν ποτέ ότι και εκείνη, κάποια στιγμή στη ζωή της, είχε ένα τέτοιο. Τι συνέβη εκείνα τα χρόνια ώστε να εξαφανιστούν όλα τα υπολείμματα της εποχής; Το Los astronautas αφηγείται την αποκρυπτογράφηση αυτού του οικοσυστήματος που χάθηκε στο χρόνο: μια φωτογραφία που βρέθηκε τυχαία, στην οποία εμφανίζεται ως παιδί με τους γονείς της, φωτίζει την πραγματικότητα της οικογένειάς της με τριάντα πέντε χρόνια καθυστέρηση. Μα, πάνω απ' όλα, φωτίζει τις ελλείψεις, τις σιωπές και τα μυστικά πάνω στα οποία αναγκάστηκε να διαμορφώσει την ταυτότητά της. Ωστόσο, μια ιστορία δεν λέει ποτέ την αλήθεια, αλλά μια αλήθεια...
Η Laura Ferrero ξεκινά από ένα αυτοβιογραφικό γεγονός για να χτίσει μια συναρπαστική μυθοπλασία, μερικές φορές σπαρακτική, για όλες εκείνες τις ιστορίες που μας εμβολιάζουν στην παιδική ηλικία για τη δική μας ζωή και που δεν αμφισβητούμε μέχρι να μπορέσουμε να την παρατηρήσουμε από έξω. Ακριβώς όπως εκείνοι οι άνδρες και οι γυναίκες, οι αστροναύτες, που έπρεπε να πάνε όσο πιο μακριά γινόταν, εκεί που δεν είχε πάει κανείς, για να καταλάβουν επιτέλους τι ήταν πάντα διαθέσιμο.
