Σίγουρα το λιγότερο δημοφιλές επί του παρόντος όσον αφορά την ιαπωνική αφήγηση. Και ακόμη Τανιζάκι Είναι ο πυλώνας στον οποίο διατηρείται η ανάπτυξη αυτής της βιβλιογραφίας ικανής να γίνει καλειδοσκοπική από την ιδιαιτερότητα., καθολική από μια παρερμηνεία που έγινε μετάβαση από την πρωτοπορία στην παράδοση. Επειδή στον πειραματισμό είναι επίσης δυνατό να επιστρέψουμε στην αφετηρία με όλες τις αποσκευές καλά προετοιμασμένες για να ανατινάξουν ό, τι χρειάζεται σε μια κουλτούρα που έχει πάντα ανάγκη από επαναστάσεις.
Εμπνευσμένο από Μισίμα στη συνεχιζόμενη εργασία της λογοτεχνίας που έγινε χωνευτήρι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, καταλήγει να είναι ανοδική στο δεύτερο επίπεδο της Murakami ήδη σε φυγή στην πορεία αυτής της απελευθέρωσης που επιτεύχθηκε γενιά σε γενιά. Το ερώτημα ήταν να αλλάξει αλλά διατηρώντας αυτό το βασικό μέρος, το αναφαίρετο διαφορικό γεγονός, τους λόγους για τους οποίους ένας Ιάπωνας αφηγητής μπορεί να επιτύχει υπαρξιακή υπέρβαση ακόμη και αντιμετωπίζοντας σαρκικά ζητήματα.
Ο υπερβολικός αισθησιασμός των Ιαπώνων που εξερευνούν εμμονικές εκδοχές σε ακατανόητα πηγάδια. Λογοτεχνία μορφών που εκτίθενται στα έντονα φώτα των παθών, αλλά και στις σκιές της ψυχής, υποβάλλοντας τις ιαπωνικές πολιτιστικές αναφορές στα δικά τους trompe l'oeils για να καταλήξουν να καθορίσουν ότι μερικές φορές είναι καλύτερα έτσι, προϋποθέτοντας την καθαρότητα της ψυχής ως ο μόνος τρόπος για να επιστρέψετε τέρατα, μόλις τα δείτε ...
Κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία Tanizaki
In Praise of Shadows
Όταν ένα δοκίμιο ξεχωρίζει σε έναν συγγραφέα, μια αόριστη αίσθηση αποτυχίας της λογοτεχνίας καταλήγει να παραμένει. Μόνο σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητο να αναζητήσουμε την πιο κατάλληλη δικαιολογία, γιατί σπάνια είναι τόσο απαραίτητη η σκέψη για τη σύνθεση μεταξύ διαφορετικών κόσμων, όπως η Δύση που καταρρέει από τις δικές της ελευθερίες ικανές να αυτοκτονήσουν, και η Ανατολή κορσέρεται από μορφές αν και περισσότερες πνευματικά ζωντανό ..
Στη Δύση, ο πιο ισχυρός σύμμαχος της ομορφιάς ήταν πάντα το φως. Από την άλλη πλευρά, στην παραδοσιακή ιαπωνική αισθητική το ουσιαστικό είναι να αποτυπώνουμε το αίνιγμα της σκιάς. Το όμορφο δεν είναι μια ουσία από μόνη της, αλλά ένα παιχνίδι χιαροσκούρου που παράγεται από την αντιπαράθεση των διαφορετικών ουσιών που σχηματίζεται από το λεπτό παιχνίδι των διαμορφώσεων της σκιάς. Όπως μια φωσφορίζουσα πέτρα στο σκοτάδι χάνει όλη τη συναρπαστική αίσθηση του κοσμήματος αν εκτίθεται σε πλήρες φως, η ομορφιά χάνει όλη την ύπαρξή της εάν αφαιρεθούν τα αποτελέσματα της σκιάς.
Σε αυτό το κλασικό δοκίμιο, που γράφτηκε το 1933, ο Junichiro Tanizaki αναπτύσσει με μεγάλη φινέτσα αυτή την βασική ιδέα της ανατολικής σκέψης, κλειδί για την κατανόηση του χρώματος των βερνικιών, του μελανιού ή των κοστουμιών του θεάτρου. να μάθουν να εκτιμούν την παλιά εμφάνιση του χαρτιού ή τις καλυμμένες ανταύγειες στην πατίνα των αντικειμένων. να μας προειδοποιήσει ενάντια σε όλα αυτά που λάμπουν. να αιχμαλωτίσει την ομορφιά στη φλόγα που τρεμοπαίζει μια λάμπα και να ανακαλύψει την ψυχή της αρχιτεκτονικής μέσα από τους βαθμούς αδιαφάνειας των υλικών και τη σιωπή και την κατήφεια του άδειου χώρου.
Το κλειδί
Ναι, το κουτί της Πανδώρας είχε ένα κλειδί. Και ήταν απλώς θέμα προσαρμογής του στο πιο κοντινό του για να τολμήσει να πάρει τη στροφή που θα απελευθερώσει την κόλαση, τους πειρασμούς, τις αρνημένες απολαύσεις και τα ποτάμια αίματος. Κατοικημένος από το πνεύμα του Sade, ο Tanizaki μεταδίδει την ελευθεριακή και άσεμνη ζωή, προσαρμόζοντάς την σε μια ιαπωνική φαντασία όπου το παραδοσιακό ριζώνει στον χώρο όπου η γενική ηθική έχει τις ρίζες της σε κάθε απόγονό της.
Η ζήλια, ο βοαουρισμός και η σεξουαλική επιθυμία καθιστούν αυτό το μυθιστόρημα του 1956 ένα από τα αριστουργήματα της ιαπωνικής ερωτικής λογοτεχνίας. Φωτεινό, κομψό, σκοτεινά ειρωνικό, Το κλειδί είναι η ιστορία ενός παρακμιακού γάμου, που λέγεται μέσα από δύο παράλληλα ημερολόγια. Μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια γάμου, ένας αξιοσέβαστος καθηγητής κολλεγίων στα πενήντα του χρόνια συνειδητοποιεί ότι η σχέση του με την όμορφη νεαρή γυναίκα του Ikuko εξαντλείται και δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις πιο οικείες ανάγκες της.
Αποφασίζει να ξεκινήσει ένα προσωπικό ημερολόγιο όπου συλλέγει τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις του με την πρόθεση να το διαβάσει, και έτσι να αναζωπυρωθεί το πάθος. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε επίσης το δικό της περιοδικό. Μέσω της γραφής, δημιουργούν ένα εκλεπτυσμένο και επικίνδυνο παιχνίδι ερωτισμού, φορτισμένο για ζήλια και σεξουαλική ένταση, όπου ο βοαϊρισμός και ο εκθεσιασμός παίζουν πρωταρχικό ρόλο.
Οι αδερφές Μακιόκα
Πρόκειται να διαβάσουμε το μυθιστόρημα στο οποίο ο Τανιζάκι εκτελεί αυτήν την πράξη περιορισμού, δηλαδή να αναλύσει τη δική του κουλτούρα από μια εστία ικανή να διακρίνει την εθνοκεντρική για να μπορέσει να αποκαλύψει τα κομμάτια και την κόλλα που αποτελούν το μωσαϊκό ενός τέτοιου ιδιαίτερη κουλτούρα. Μόνο κάποιος σαν τον Τανιζάκι, πηγαίνοντας μπρος -πίσω από τον κόσμο του, μπορεί να καταλήξει να βουρτσίζει σε ένα ύφασμα τρόπων ένα μεγάλο μέρος των άκρων που κάνουν τις μεμονωμένες σφαίρες να τρίβονται από τα ηθικά πρότυπα που επικρατούν.
Οι αδελφές Makioka είναι το συγκινητικό, αλλά αμείλικτο πορτρέτο μιας ιαπωνικής οικογένειας και κοινωνίας που αντιμετωπίζει την άβυσσο της νεωτερικότητας. Λίγα χρόνια πριν από την έναρξη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, στην παραδοσιακή Οσάκα, τέσσερις γυναίκες της ανώτερης τάξης προσπαθούν να διατηρήσουν έναν αρχαίο τρόπο ζωής που πρόκειται να εξαφανιστεί.
Γεμάτο όμορφα και ευαίσθητα αποτυπώματα των εθίμων της ιαπωνικής αριστοκρατίας, αποτυπώνει τόσο τις κοινωνικές συμβάσεις όσο και την οικεία αγωνία των πρωταγωνιστών του. Οι αδερφές Μακιόκα, Το θεμελιώδες έργο του Junichiro Tanizaki, είναι το αποτέλεσμα μιας αργής και στοχαστικής γραφής, στην οποία αναζήτησε καταφύγιο από την καταστροφή του πολέμου, αναδημιουργώντας έναν πλούσιο και εξαίσιο κόσμο με νοσταλγία για έναν χρόνο και ευτυχία που έσβηναν.
