GK Chesterton ήταν χωρίς αμφιβολία ένας πνευματικός συγγραφέας με την ευρεία του έννοια και με πολύ πλούσιες αποχρώσεις. Από τη λογοτεχνική του προέλευση ως εκδότης άρθρων που αφορούσαν εσωτερικά θέματα μέχρι την τελική μεταστροφή του στον Καθολικισμό, περνάμε από ένα Chesterton διαφορετικών φάσεων σε αυτήν την πνευματική πλοκή.
Και ξέρεις τι? Αυτό μου φαίνεται τέλειο. Το ένα δεν είναι αυτό που είναι για πάντα. Η μαγεία του να ζεις έγκειται πολύ στην αλλαγή, οπότε αν το κάνεις Chesterton Κατέληξε στο παρατσούκλι ο πρίγκιπας των παραδόξων για τη δική του πνευματική παραλλαγή που χρησίμευσε ακόμη και ως εργαλείο για να παρουσιάσει λογοτεχνικά παράδοξα με τα οποία μπορούσε πάντα να εξάγει κάποια διδασκαλία ...
Το θέμα είναι ότι η λογοτεχνία ως πεδίο ήταν σχεδόν πολύ μικρή για αυτόν. Η συγγραφή περίπου 70 μυθιστορημάτων δεν είναι μια ασήμαντη υπόθεση, τουλάχιστον έξω από είδη πιο επιρρεπή σε πιο γραμμική αφήγηση, όπως η ρομαντική.
Το να τολμήσεις λοιπόν να προσδιορίσεις τα τρία καλύτερα βιβλία του Τσέστερτον δείχνει μια κάποια επιτηδειότητα και τόλμη. Αλλά επειδή κάποιος είναι ο ιδιοκτήτης και ο κύριος αυτού του ιστολογίου, θα το ξεκινήσω παρόλο που δεν είχα τη χαρά να διαβάσω όλα όσα έγραψε ο Τσέστερτον, καθώς πολλά βιβλία ποίησης, ensayos όλων των ειδών, ταξιδιωτικά βιβλία, βιογραφίες προσωπικοτήτων και μυθιστορήματα το σκέφτονται ...
3 καλύτερα μυθιστορήματα του Τσέστερτον
Ο άνθρωπος που ήταν Πέμπτη
Πίσω από αυτόν τον μοναδικό τίτλο βρίσκουμε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που, εμφανίζοντας αυτό το χάρισμα για το παράδοξο του αμφίσημου συγγραφέα, αποδεικνύεται επίσης ότι είναι μια δήλωση της σκέψης του που επηρεάστηκε έντονα από τον αγγλοκαθολικισμό κατά τη δημοσίευση το 1908.
Το ερώτημα είναι πώς βρήκε αυτό το διπλό μυθιστόρημα, μεταξύ ψυχαγωγίας και πρόβας. Η αρετή του Τσέστερτον βρίσκεται πολλές φορές σε αυτήν την ικανότητα να εξοπλίζεται με ένα ισχυρό επιχείρημα της αστυνομίας με την ένταση και τις απρόβλεπτες στροφές του, ενώ ταυτόχρονα εμβαθύνει στην κριτική των σκέψεων για τις οποίες θεωρούσε ότι υπήρχε ένα φορτίο μοιρολατρίας με το οποίο τίποτα κοινό.
Έτσι, ένα μυθιστόρημα με πολλές αναγνώσεις που πάντα προβληματίζει, αλλά εκτιμάται ιδιαίτερα, και εξακολουθεί να είναι, από κριτικούς και αναγνώστες.
Η ειλικρίνεια του πατέρα Μπράουν
Ο πατέρας Μπράουν ως ερευνητής εγκλήματος πέρα από κάθε τυπικό χαρακτηρισμό. Τι προσπαθούσε να κάνει ο Τσέστερτον μετατρέποντας έναν ιερέα σε μια από τις εμβληματικές αστυνομικές ιστορίες του;
Όταν δημοσίευσε αυτό το βιβλίο ιστοριών, ο Τσέστερτον δεν ήταν ακόμη καθολικός, αλλά είχε ήδη αρχίσει να έχει επαφή με καθολικούς. Οι επιρροές της προηγούμενης θρησκείας του και εκείνης που τον περίμενε με λαχτάρα πρέπει να οδήγησαν σε αυτή τη νέα αντίληψη για έναν ήρωα μέσω του οποίου θα μπορούσε να αναιρέσει κάθε είδους εγκληματικές αδικίες.
Το βιβλίο περιλαμβάνει συνήθως, σύμφωνα με τις εκδόσεις: Ο αόρατος άνθρωπος, ο μυστικός κήπος, το σφυρί του Θεού, το μάτι του Απόλλωνα, ο μπλε σταυρός, η αμφίσημη μορφή, η ειλικρίνεια του Ισραήλ μεγαλώνει, το σημάδι του σπασμένου ξίφους, τα περιπλανώμενα αστέρια, τα μυστηριώδη βήματα, οι αμαρτίες ο πρίγκιπας Σαραντίν και τα τρία όργανα του θανάτου.
Η επιστροφή του Δον Κιχώτη
Ο Τσέστερτον είχε επίσης μερικές λέξεις για τον πιο λαμπρό εθνικό μας χαρακτήρα. Certainlyταν σίγουρα όμορφες λέξεις και ένα λαμπρό αφιέρωμα. Γνωρίζουμε σε αυτό το τελευταίο μυθιστόρημα του συγγραφέα του χαρακτήρας Michael Herne, εκκεντρικός βιβλιοθηκονόμος, ιδιαίτερα καλλιεργημένος και απογοητευμένος από τα γεγονότα της κοινωνίας της εποχής του.
Σε μια περίπτωση συνεχίζει να παίζει το ρόλο του Ρέι σε ένα έργο. Και τότε βλέπει το φως, με το ολοκαίνουργιο βασιλικό κοστούμι του αποφασίζει να βγει στους δρόμους για να ανακτήσει την αυτοκρατορία της λογικής μπροστά στους προνομιούχους που κυβερνούν κατά την ιδιοτροπία των ιδιοτροπιών τους.
Ένας νέος Κιχώτης εμφανίστηκε τότε, που μετατράπηκε σε έναν νέο Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο που ανακαλύπτει πόσα πρέπει να κάνει για να απογυμνώσει την αλαζονεία αριστοκράτες, γραφειοκράτες και τελικά όλους αυτούς που το επίθεμά τους είναι -crat.
