āļŦāļ™āļąāļ‡āļŠāļ·āļ­āļ—āļĩāđˆāļ”āļĩāļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļ” 3 āđ€āļĨāđˆāļĄāđ‚āļ”āļĒ Nele Neuhaus

Aun con un ritmo de producciÃģn menor (que en gran parte supone el hecho diferencial del ÃĐxito en un gÃĐnero negro tan reclamado), la germana Nele neuhaus āđ€āļ›āļĢāļĩāļĒāļšāđ„āļ”āđ‰āļāļąāļšāļœāļđāđ‰āļĒāļīāđˆāļ‡āđƒāļŦāļāđˆāļĢāđˆāļ§āļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ‚āļē āļŠāļēāļĢāđŒāļĨāļ­āļ•āļ•āđŒ āļĨāļīāļ‡āļ„āđŒ. āđāļ•āđˆāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļ—āļĩāđˆāļ‰āļąāļ™āļžāļđāļ” āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļ° āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļ°āļ‚āļ­āļ‡āļŠāļīāđˆāļ‡āļžāļīāļĄāļžāđŒ āļāļŽ āđāļĨāļ° Neuhaus āļ”āļđāđ€āļŦāļĄāļ·āļ­āļ™āļˆāļ°āđ„āļĄāđˆāđ„āļ”āđ‰āļšāļąāļ‡āļ„āļąāļšāđƒāļŦāđ‰āļ•āđ‰āļ­āļ‡āđ€āļœāļŠāļīāļāļŦāļ™āđ‰āļēāļāļąāļšāļĢāļģāļžāļķāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ‚āļēāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āđāļĄāđˆāļ™āļĒāļģ

Pero oh casualidades del destino, en ocasiones la excepciÃģn confirma la regla. Porque un potente imaginario narrativo, unos personajes que encandilan y unas tramas que tensan los mÚsculos del cuello, como una tabla de ejercicios con Jane Fonda, pueden insertarse en la memoria con potencia inusitada. Así es como la Bodenstein āđāļĨāļ° Kirchhoff saga (o āļ‹āļĩāļĢāļĩāļŠāđŒāđ€āļ—āļēāļ™āļąāļŠ āđ‚āļ”āļĒāļ—āļīāļ§āđ€āļ‚āļēāļ—āļĩāđˆāļ—āļļāļāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āđ€āļāļīāļ”āļ‚āļķāđ‰āļ™) āļĒāļąāļ‡āļ„āļ‡āļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļœāļđāđ‰āļ­āđˆāļēāļ™āļˆāļēāļāļ—āļąāđˆāļ§āļ—āļļāļāļĄāļļāļĄāđ‚āļĨāļāļ•āđ‰āļ­āļ‡āđƒāļˆāļˆāļ”āđƒāļˆāļˆāđˆāļ­āļĢāļ­āļāļēāļĢāļŠāđˆāļ‡āļĄāļ­āļšāļĄāļēāļāļ‚āļķāđ‰āļ™ āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļ•āļ­āļ™āļ™āļĩāđ‰ āļāļēāļĢāļ­āļ­āļāđƒāļŦāļĄāđˆāļˆāļ°āļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļ„āļĨāļ·āđˆāļ™āļāļĢāļ°āđāļ—āļāđ€āļ„āļĨāļ·āđˆāļ­āļ™āđ„āļŦāļ§āļˆāļ™āļāļ§āđˆāļēāļ™āļ§āļ™āļīāļĒāļēāļĒāļŦāļĢāļ·āļ­āļ āļēāļ„āļ•āđˆāļ­āđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļ–āļąāļ”āđ„āļ›āļˆāļ°āļ›āļĢāļēāļāļāļ‚āļķāđ‰āļ™āđ‚āļ”āļĒāđ„āļĄāđˆāļ„āļēāļ”āļ„āļīāļ”

Y es que tambiÃĐn hay estudios que aseguran que estamos aprendiendo a olvidar lo que nos asalta de manera mÃĄs repetitiva para valorar mÃĄs lo que sucede de forma mÃĄs esporÃĄdica (siempre en cuanto a libros o series, segÚn entendí). Y así una autora como Nele encuentra su oportunidad para mantener su pujanza pese a su falta de ritmo comercial. Claro que para que eso ocurra la calidad se antepone en mayor medida para que nunca olvidemos al lobo que habita en el corazÃģn mÃĄs salvaje de Alemania.

āļ™āļ§āļ™āļīāļĒāļēāļĒāđāļ™āļ°āļ™āļģ 3 āļ­āļąāļ™āļ”āļąāļšāđāļĢāļāđ‚āļ”āļĒ Nele Neuhaus

āļŠāđ‚āļ™āļ§āđŒāđ„āļ§āļ—āđŒāļ•āđ‰āļ­āļ‡āļ•āļēāļĒ

Todo tiene una doble lectura y una doble visiÃģn. La candidez y calidez de un cuento puede tornarse frialdad y oscuridad cuando se modifican ligeramente sus pautas. Porque casi toda fÃĄbula, cuento y hasta parÃĄbola si me apuras tratan sobre el bien y el mal, sobre victorias pírricas de las bondades frente a tentaciones difícilmente superables, violencia soterrada y animadversiÃģn. Sí, seguro que hay quien pensÃģ, al terminar su cuento, que Blancanieves debía morir.

āđƒāļ™āļāļĢāļ“āļĩāļ™āļĩāđ‰ āđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļžāļĩāļĒāļ‡āđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļāļēāļĢāļ§āļēāļ‡āđāļœāļ™āļ—āļĩāđˆāļ”āļĩāļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļ” āļāļēāļĢāđƒāļŦāđ‰āļŠāļīāđˆāļ‡āļ—āļĩāđˆāđ€āļĨāļ§āļĢāđ‰āļēāļĒāļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļ”āđƒāļ™āļ•āļąāļ§āđ€āļ­āļ‡āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļ„āđ‰āļ™āļŦāļēāļ‰āļēāļāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‚āđ‰āļēāļāļąāļšāđ‚āļĢāļ„āļˆāļīāļ•āđ€āļ āļ—āđ„āļ”āđ‰āļ”āļĩāļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļ” āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļŠāļĢāđ‰āļēāļ‡āļšāļ—āļ—āļĩāđˆāļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļ—āļļāļāļ„āļ™āļ›āļĢāļ°āļŦāļĨāļēāļ”āđƒāļˆ āđāļĨāļ°āđƒāļ™āļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļ”āļāđ‡āļĒāļāļĒāđˆāļ­āļ‡āļ›āļĩāļĻāļēāļˆāļ—āļĩāđˆāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļĄāļąāļ™ āļāļĨāļąāļšāļĄāļēāļ—āļĩāđˆāđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āđ„āļĄāđˆāđƒāļŦāđ‰āđƒāļ„āļĢāļĨāļ·āļĄāļ§āđˆāļēāļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļąāđˆāļ§āļĢāđ‰āļēāļĒāļāđ‡āļĄāļĩāļŠāļąāļĒāđ€āļŠāđˆāļ™āļāļąāļ™ āđāļĨāļ°āđ€āļĄāļ·āđˆāļ­āļĄāļąāļ™āđƒāļŦāļāđˆāđ‚āļ•

Un sombrío día de noviembre, unos obreros encuentran un esqueleto humano en un antiguo aerÃģdromo. Poco despuÃĐs alguien empuja a una mujer desde un puente. La investigaciÃģn lleva al inspector jefe Oliver von Bodenstein y a Pia Kirchhoff a indagar sucesos del pasado: hace muchos aÃąos, en la pequeÃąa localidad de Altenhain, desaparecieron dos muchachas sin dejar rastro. El joven Tobias Sartorius acabÃģ entre rejas sin pruebas. Ahora ha salido de la cÃĄrcel y ha vuelto al pueblo, donde la desapariciÃģn de otra chica desatarÃĄ una autÃĐntica caza de brujas.

āļŠāđ‚āļ™āļ§āđŒāđ„āļ§āļ—āđŒāļ•āđ‰āļ­āļ‡āļ•āļēāļĒ

āļŦāļĄāļēāļ›āđˆāļēāļ•āļąāļ§āļĢāđ‰āļēāļĒāļ•āļąāļ§āđƒāļŦāļāđˆ

El lobo es el paradigma de lo siniestro, de los miedos atÃĄvicos que aÚn asocian lo humano con su entorno natural mÃĄs inmediato. Porque el lobo vive cerca del hombre en espera de presas fÃĄciles entre su ganado. Se trata de comer, nada mÃĄs que eso. Si nos perdemos un día en el bosque, tal vez nos esquive porque sabe que el hombre es ya un lobo para el hombre, demasiado perverso para ÃĐl, que solo quiere alimentarseâ€Ķ

āļ§āļąāļ™āļ—āļĩāđˆāļ­āļēāļāļēāļĻāļĢāđ‰āļ­āļ™āļ§āļąāļ™āļŦāļ™āļķāđˆāļ‡āđƒāļ™āđ€āļ”āļ·āļ­āļ™āļĄāļīāļ–āļļāļ™āļēāļĒāļ™ āļžāļ§āļāđ€āļ‚āļēāļžāļšāļĻāļžāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ”āđ‡āļāļŦāļāļīāļ‡āļ­āļēāļĒāļļāļŠāļīāļšāļŦāļāļ›āļĩāđƒāļ™āđāļĄāđˆāļ™āđ‰āļģāđ„āļĄāļ™āđŒ āđƒāļ™āđ€āļĄāļ·āļ­āļ‡āđƒāļāļĨāđ‰āđāļŸāļĢāļ‡āļāđŒāđ€āļŸāļīāļĢāđŒāļ• āļ—āļļāļāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļšāđˆāļ‡āļšāļ­āļāļ§āđˆāļēāđ€āļ˜āļ­āļ•āļāđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļŦāļĒāļ·āđˆāļ­āļ‚āļ­āļ‡āļāļēāļĢāļ—āļēāļĢāļļāļ“āļāļĢāļĢāļĄāđāļĨāļ°āđ€āļ˜āļ­āļ–āļđāļāļ†āļēāļ•āļāļĢāļĢāļĄ āđāļ•āđˆāđ„āļĄāđˆāļĄāļĩāđƒāļ„āļĢāļĢāļēāļĒāļ‡āļēāļ™āļāļēāļĢāļŦāļēāļĒāļ•āļąāļ§āđ„āļ›āļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ˜āļ­ āļŦāļĨāļąāļ‡āļˆāļēāļāļ—āļģāļ‡āļēāļ™āļĄāļēāļŦāļĨāļēāļĒāļŠāļąāļ›āļ”āļēāļŦāđŒ āļ™āļąāļāđāļŠāļ”āļ‡āļ™āļģāļ„āļ™āļŦāļ™āļķāđˆāļ‡āļ™āļģāļŠāļēāļĢāļ§āļąāļ•āļĢāđ€āļžāļĩāļĒ āđ€āļ„āļīāļĢāđŒāļŠāļ­āļŸāļŸāđŒāđāļĨāļ°āđ‚āļ­āļĨāļīāđ€āļ§āļ­āļĢāđŒ āļŸāļ­āļ™ āđ‚āļšāđ€āļ”āļ™āļŠāđ„āļ•āļ™āđŒāđ„āļ›āļŦāļēāļžāļĢāļĩāđ€āļ‹āđ‡āļ™āđ€āļ•āļ­āļĢāđŒāļ—āļĩāļ§āļĩāļŠāļ·āđˆāļ­āļ”āļąāļ‡ āđ€āļ›āļĩāļĒāđāļĨāļ°āđ‚āļ­āļĨāļīāđ€āļ§āļ­āļĢāđŒāļˆāļ°āļ•āđ‰āļ­āļ‡āļāđˆāļēāļŸāļąāļ™āļŠāđˆāļ§āļ™āļŦāļ™āđ‰āļēāļ‚āļ­āļ‡āļŠāļąāļ‡āļ„āļĄāļŠāļ™āļŠāļąāđ‰āļ™āļ™āļēāļĒāļ—āļļāļ™āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āđ€āļœāļŠāļīāļāļŦāļ™āđ‰āļēāļāļąāļšāđāļœāļ™āļāļēāļĢāļ—āļĩāđˆāļˆāļ°āļŠāđˆāļ‡āļœāļĨāļāļĢāļ°āļ—āļšāļ•āđˆāļ­āļŠāļĩāļ§āļīāļ•āļ‚āļ­āļ‡āļžāļ§āļāđ€āļ‚āļēāđ€āļ­āļ‡

āļŦāļĄāļēāļ›āđˆāļēāļ•āļąāļ§āļĢāđ‰āļēāļĒāļ•āļąāļ§āđƒāļŦāļāđˆ

āļœāļđāđ‰āļŦāļ§āđˆāļēāļ™āļĨāļĄ āļĒāđˆāļ­āļĄāđ€āļāđ‡āļšāļžāļēāļĒāļļ

La āļ™āļīāļĒāļēāļĒāļ‹āļĩāļĢāļĩāđˆāļĒāđŒ Taunus āđƒāļ™āļĢāļ°āļ”āļąāļšāļ—āļĩāđˆāļĄāļēāļāļ‚āļķāđ‰āļ™āļˆāļ°āļĒāđ‰āļēāļĒāļ­āļ­āļāļˆāļēāļāđāļ™āļ§āđƒāļˆāļˆāļ”āđƒāļˆāļˆāđˆāļ­āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļāļĨāđˆāļēāļ§āļ–āļķāļ‡āđāļ‡āđˆāļĄāļļāļĄāļ—āļĩāđˆāļ„āļĨāļēāļŠāļŠāļīāļāļ‚āļ­āļ‡āļŠāļĩāļ”āļģāļĄāļēāļāļ‚āļķāđ‰āļ™ āļ„āļ­āļĢāļąāļ›āļŠāļąāđˆāļ™āđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļ•āļēāļĒ āļĢāļēāļ„āļēāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļ—āļļāļāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āđāļĨāļ°āļ—āļļāļāļ„āļ™ āļāļēāļĢāđ€āļāđ‡āļ‡āļāļģāđ„āļĢāđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļ‡āļŠāļąāļĒāļ—āļĩāđˆāļĄāļĩāļ āļđāļĄāļīāļŦāļĨāļąāļ‡āļ—āļēāļ‡āļ™āļīāđ€āļ§āļĻāļ§āļīāļ—āļĒāļēāđ€āļ›āđ‡āļ™āļˆāļļāļ”āļŠāļģāļ„āļąāļāđƒāļ™āļāļēāļĢāļŠāļĢāđ‰āļēāļ‡āđ‚āļ„āļĢāļ‡āđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļ—āļĩāđˆāļĄāļĩāļāļēāļĢāđ‚āļ•āđ‰āđ€āļ–āļĩāļĒāļ‡āđƒāļ™āđ€āļšāļ·āđ‰āļ­āļ‡āļŦāļĨāļąāļ‡

Un parque eÃģlico lleva a un duro enfrentamiento entre sus defensores y detractores, pero Âŋpuede llevar este odio a matar a alguien? Nada mÃĄs regresar de sus vacaciones, la inspectora Pia Kirchhoff recibe una llamada de su jefe Oliver von Bodenstein: debe presentarse inmediatamente en Kelkheim, donde han encontrado un cadÃĄver. Asesinato o accidente, el asunto sería banal si no fuera porque la víctima es el vigilante nocturno de la empresa WindPro, recientemente en el punto de mira de todos por su mÃĄs que polÃĐmica construcciÃģn de un parque eÃģlico en el Taunus; proyecto que cuenta con la resistencia de muchos vecinos.

āļ™āļ­āļāļˆāļēāļāļ™āļĩāđ‰āļĒāļąāļ‡āļĄāļĩāļ‚āđˆāļēāļ§āļĨāļ·āļ­āđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļāļēāļĢāļ—āļļāļˆāļĢāļīāļ•āđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļ„āļīāļ”āđ€āļŦāđ‡āļ™āļ‚āļ­āļ‡āļœāļđāđ‰āđ€āļŠāļĩāđˆāļĒāļ§āļŠāļēāļāļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļ—āđ‡āļˆ āđ€āļĄāļ·āđˆāļ­āđ€āļŦāļĒāļ·āđˆāļ­āļĢāļēāļĒāļ­āļ·āđˆāļ™āļ›āļĢāļēāļāļāļ•āļąāļ§āļŦāļĨāļąāļ‡āļˆāļēāļāļ™āļąāđ‰āļ™āđ„āļĄāđˆāļ™āļēāļ™ āļ•āļģāļĢāļ§āļˆāļŠāļ‡āļŠāļąāļĒāļ§āđˆāļē: āļœāļđāđ‰āļāļĢāļ°āļ—āļģāļ„āļ§āļēāļĄāļœāļīāļ”āļāļģāļĨāļąāļ‡āļœāđˆāļēāļ™āļĻāļžāļ‚āļ­āļ‡āđƒāļ„āļĢāļāđ‡āļ•āļēāļĄāļ—āļĩāđˆāļ•āđ‰āļ­āļ‡āđƒāļŠāđ‰āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļŦāļĨāļšāļŦāļ™āļĩāļŦāļĢāļ·āļ­āđ„āļĄāđˆ? āđ‚āļ­āļĨāļīāđ€āļ§āļ­āļĢāđŒāđāļĨāļ°āđ€āļžāļĩāļĒāļ•āđ‰āļ­āļ‡āđ€āļœāļŠāļīāļāļāļąāļšāļāļĢāļ“āļĩāļ—āļĩāđˆāļĒāļēāļāļĨāļģāļšāļēāļāļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļ”āđƒāļ™āļ­āļēāļŠāļĩāļžāļāļēāļĢāļ‡āļēāļ™āļ‚āļ­āļ‡āļžāļ§āļāđ€āļ‚āļē

āļœāļđāđ‰āļŦāļ§āđˆāļēāļ™āļĨāļĄ āļĒāđˆāļ­āļĄāđ€āļāđ‡āļšāļžāļēāļĒāļļ
āļ­āļąāļ•āļĢāļēāđ‚āļžāļŠāļ•āđŒ

āđāļŠāļ”āļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāļ„āļīāļ”āđ€āļŦāđ‡āļ™

āđ„āļ‹āļ•āđŒāļ™āļĩāđ‰āđƒāļŠāđ‰ Akismet āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļĨāļ”āļŠāđāļ›āļĄ āđ€āļĢāļĩāļĒāļ™āļĢāļđāđ‰āļ§āļīāļ˜āļĩāļāļēāļĢāļ›āļĢāļ°āļĄāļ§āļĨāļœāļĨāļ‚āđ‰āļ­āļĄāļđāļĨāļ„āļ§āļēāļĄāļ„āļīāļ”āđ€āļŦāđ‡āļ™āļ‚āļ­āļ‡āļ„āļļāļ“.