มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ยุโรปเป็นโลกที่น่าอึดอัดที่จะเกิด ที่ซึ่งเด็กๆ เข้ามาในโลกท่ามกลางความคิดถึง การถอนรากถอนโคน ความแปลกแยก และแม้แต่ความกลัวต่อพ่อแม่ของพวกเขา ทุกวันนี้ เรื่องนี้ได้ย้ายไปยังส่วนอื่นๆ ของโลกแล้ว คำถามคือการมองย้อนกลับไปในยุโรปเมื่อเร็ว ๆ นี้เพื่อฟื้นความเห็นอกเห็นใจที่มีมากขึ้นเรื่อย ๆ ในปัจจุบัน และการกู้งานแบบนี้โดยมารีน่า จาร์ ก็ทำให้เวลาเหลือในความทรงจำที่จำเป็น
นอกเหนือจากชาติพันธุ์และพรมแดน ชีวิตมักจะเดินผ่านผ้าชุบน้ำหมาดๆ ของธงราชเดียว ซึ่งเป็นบ้านหลังเดียวที่สัมผัสได้ ราวกับสัญชาตญาณเก่า เมื่อมาถึงโลกที่พังทลาย ความเป็นแม่และความเป็นพ่อเป็นคำมั่นสัญญาที่หนักแน่นมากกว่าคำถามง่ายๆ ที่จะสร้างอนาคต แต่ธรรมชาติมักดำเนินตามวิถีของมันเสมอ และความหวังที่อยู่ห่างไกลที่สุดก็พิสูจน์ให้เห็นว่าการมาถึงของลูกหลานมีความชอบธรรม อีกสิ่งหนึ่งคือทางรอดในภายหลัง โหลดการศึกษาที่เน้นเรื่องสปาร์ตันด้วยความรุนแรงที่จำเป็นหรือละเว้นแง่มุมทางอารมณ์เพื่อไม่ให้จบลงด้วยความเศร้า แม้ว่าเขาจะรักตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใดในโลก
บ้านเกิดของผู้ที่ไม่มีหรือของผู้ที่มีมากกว่าหนึ่งคืออะไร? ความทรงจำที่ไม่เหมือนใครเหล่านี้เริ่มต้นขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1920 ในเมืองหลวงของลัตเวียที่มีชีวิตชีวาและมีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และขยายไปสู่หุบเขาข้ามเทือกเขาแอลป์ของอิตาลีฟาสซิสต์ของมุสโสลินี ด้วยงานเขียนที่โดดเด่นและแม่นยำ Marina Jarre อธิบายถึงกระบวนการแตกสลายของครอบครัวว่ามีความพิเศษและขัดแย้งกัน: พ่อที่หล่อเหลาและขาดความรับผิดชอบของเธอ ชาวยิวที่พูดภาษาเยอรมัน เหยื่อของโชอาห์ แม่ที่เคร่งครัดและเคร่งครัด โปรเตสแตนต์ชาวอิตาลีผู้แปลวรรณกรรมรัสเซีย Sisi น้องสาวของเขาปู่ย่าตายายที่พูดภาษาฝรั่งเศส ...
พ่อแม่ทางไกลวรรณกรรมอิตาเลียนคลาสสิกร่วมสมัยที่ละเอียดอ่อน โดยตรวจสอบประเด็นที่ชัดเจน เช่น การสร้างเอกลักษณ์ของตนเองขึ้นมาใหม่ตลอดกาล หรือการแบ่งแยกที่ไม่แน่นอนระหว่างอาณาเขตทางภูมิศาสตร์และอารมณ์ การเดินทางของชีวิตอันน่าทึ่งที่คั่นด้วยรอยร้าวของครอบครัวและโศกนาฏกรรมทางประวัติศาสตร์ที่โผล่ออกมาอย่างยอดเยี่ยมในการออกกำลังกายที่สวยงามในความทรงจำและการพบกันอีกครั้ง ซึ่งมักถูกนำมาเปรียบเทียบกับหนังสือส่วนตัวของวิเวียน กอร์นิค หรือ นาตาเลีย กินซ์เบิร์ก.
คุณสามารถซื้อหนังสือ "พ่อแม่ที่อยู่ห่างไกล" โดย Marina Jarre ได้ที่นี่:
