Тобистони модари ман, аз ҷониби Улрих Воелк
Албатта, ҳеҷ вақт дар гузашта беҳтар ё бадтар набуд. Аммо он ҳаяҷоновар аст, ки бигзор худро аз ин кӯшиши фатҳовари сафари меланхоликӣ ба замони волидони мо бардорад. То он дунёе, ки ба сари мо омада истодааст, аммо ин ҳамагӣ як маҷмӯи тасодуфҳои таркиш буд. Агар…