Los 3 mejores libros de Mo Yan

Барои ҷомеаи васеи хонандагони Мо ян (ва номҳои наве, ки ворид карда мешаванд) номи муаллиф танҳо ба хитоӣ монанд аст. Ва ҳол он ки маънои тахаллуси "сухан нагӯй", изҳороти ният аз касе, ки дар айёми Мао Цзэ-дун сухан нагуфта маслихат дода шуда буд.

Ва Гуан Мойе, ки номи писарбачае буд, ки ба маслиҳати волидайн дар бораи роҳати хомӯшӣ пайравӣ мекард, дар ниҳоят саргузашти худро дигар кард, то ба ҷои сӯҳбат дар бораи ҳар чизе ки мехост, навишт.

De hecho, cuando Guan Moye se alistó en el ejército chino parecía que había interiorizando perfectamente la doctrina del silencio y la sumisión. Hasta que en ese mismo periodo al servicio de su Estado empezó a escribir…

Худи ӯ таъсирҳоро аз Габриэл Гарсиа Маркес, ки Толстой ё аз Фолкнер, pero la deriva literaria final de Mo Yan se extendió en una creación de innegable impronta que si bien se muestra perfectamente insertada en las formas y tradiciones chinas, adquiere un gran punto o intención universal gracias a un visionado crítico en ocasiones, siempre profundamente empático con el alma de sus personajes y absolutamente magistral en el dominio del tempo de una trama que en ocasiones puede presentar fraccionada cronológicamente para crear esa habitual expectativa literaria sobre los hechos narrados.

Беҳтарин 3 китоби тавсияшудаи Мо Ян

Синаҳои калон, ҳиҷҳои васеъ

Муаррифии як романе, ки бояд таърихи як кишваре чун Чинро дар бар гирад, зери ин унвон пешгӯӣ мекунад, ки барои давлате, ки албатта баъзан бо сензура ва тангии идеологии худ эътироф мешавад, аллакай як нуқтаи пешрафтро интизор аст.

Ва албатта, он инчунин дар бораи феминизатсияи ҳикоя аст, аз ин рӯ унвон ва аз ин рӯ шӯҳрати Шангуан Лу ва ҷустуҷӯи пайвастаи ӯ барои кӯдаки мард, ки метавонад ҷамъоварӣ кунад

ҳуқуқҳои инсон комилан озод ва комилан мувофиқ барои ҳама гуна амали иҷтимоӣ ё сиёсӣ Дар Шангуан мо зани чиниро пайдо мекунем, ки шояд на барои шуури пурраи феминистӣ, балки барои чизи асосӣ, умеди зинда мондан мубориза мебарад.

Ва дар ниҳоят мо тавоноии инсонро дар зери юғи мачисмо мебинем, портрети олиҷанобе, ки таҳрик медиҳад ва таҳрик медиҳад, арзишро озод мекунад ва эътироф мекунад. Ҳатто бештар аз як нависанда меояд, дар мардона ...

Ба далели бархӯрди ҳайратангез бо занон ва ба далели худи достон, ки онҳоро низ аз лиҳози сюжет ба майдон меорад, ман онро беҳтарин романи ӯ мешиносам.

Синаҳои калон, хипҳои васеъ

Чӯҷаи сурх

Парвариши чуворимаккаро кори бегона фахмидан лозим нест. Ва ҳол он ки вазъияте, ки дар атрофи кишвари чорум, ки ин ғалладонагиҳои махсусро истеҳсол мекунад, иҳота мекунад.

Y en tal caso el sorgo es una brillante metáfora de alineación y esclavitud traída por Mo yan a esta novela. Por momentos con tintes de fábula que rescatara una escena de la provincia china de Shangdong durante la invasión nipona, y en otros instantes una denuncia abierta a las carnes abiertas de sol a sol a cambio de eslóganes que no alimentan.

La vida como una renuncia, una abnegación a favor del líder de turno. Los campos rojos mecidos por ligeras corrientes de aire como evocaciones de la memoria de un pueblo.

En medio de la bucólica y desgarradora escena, personajes como el comandante Yu y su amada Jiu´er ignorada por su padre en favor de la prosperidad familiar, vendida y ultrajada en el alma, hasta que el sorgo rojo adquiere el tinte de la sangre…

Чӯҷаи сурх

Зиндагӣ ва марг маро хаста мекунад

Ximen Nao, el patriarca de una pudiente familia china de grandes latifundios, toma la voz del autor para relatarnos de manera singular lo que fue de su familia…

Porque Ximen Nao está muerto, solo que no quiere dejar pasar la oportunidad de este libro para enseñarnos sus glorias y miserias.Paseando desde los ojos de los animales domésticos, para no ser descubierto, Ximen aprovecha unas y otras reencarnaciones menores para pasear por su emblemática familia pudiente del siglo XX. Y al final disfrutamos de un retrato costumbrista de la China de finales del milenio a la par que disfrutamos con la alegórica forma de verlo todo a través de los animales narradores. Una atrevida, divertida y enteramente recomendable novela.

Зиндагӣ ва марг маро хаста мекунад
5 / 5 - (12 овозҳо)