Kaliwat tiasa kejem pisan janten kasoran ku wangsal nalika anjeunna mimiti bagja. Éta anu kajantenan ka Lascan Dog. Ngan nalika pangsiunna tina prakték pulisi milih tenang cinta anu teras-terasan dudung sareng janten ngantosan sareng Eva, anu kapungkur dipidangkeun di ditu, sareng sikep aseptik tukang pos anu ngantunkeun denda dina panangan anjeun sareng nyungkeun anjeun pangakuan tina resi.
Leres pisan, dina bagian tina Anjing, sok aya kacenderungan pikeun ngaleungitkeun kasus anu tunda diantawis sampah, bahkan upami kasus éta tungtungna hirupna sorangan. Nalika jaman harita anjeunna nguping kasaksian tina penjahat anu maot anu ngaku terang kumaha kolotna dibunuh, padamelanana pikeun bebeneran, diresmikeun dina hal ieu ku rasa benci anu dibudidayakan ti budak leutik na, balik deui kalayan kakuatan anu teu kaendahan.
Anjing ngalih ti jaman kapengker dugi ka ayeuna, ti Argentina ka Spanyol, benang kabeneranna, tina kasus anu paling penting na, mangrupikeun benang getih anu héd mangtaun-taun ka tukang anu jalanna lieur sareng jalan satapak anu sanés nyalira. getih, seething ku pamales kanyeri sareng ngamuk. Perasaan na anu ngahudangkeun anu poek ngarobih anjeunna janten lalaki anu sanés anu henteu tiasa ningali kanyataanna, henteu tiasa senang sareng Eva, henteu tiasa nutup panon sareng liren mikir ...
Kaleresan henteu salawasna ngabébaskeun urang. Éta anu tiasa dipikaharti ku Lascan Dog. Kadang-kadang anjeunna tiasa ngahubungkeun anjeun ka jaman harita ku pangakuan kuitansi, jaman baheula anu dina kanyataan akhirna ngaganggu sagala rupa anu ngajantenkeun anjeunna sakumaha anjeunna, naon anu didamelna dina kasangsaraan na, naon anu ngaliput, berkat fiksi, detil anu teu dipaliré, meureun disingkahkeun ku nurani pireu anu teu pernah hoyong nyanghareupan bebeneran éta, tungtungna ditaranjang taranjang dina lampu carita, kasaksian sareng buktina.
Anjeun ayeuna tiasa mésér novel Benang getih, buku pangénggalna ku Ernesto Mallo, di dieu: