Libuka tse 3 tse ntle ka ho fetisisa tsa Adolfo Bioy Casares

Lefapheng le leng le le leng la boqapi re ka lula re fumana bangoli bana ba bafuputsi, haholo-holo litsebi tse nang le lineo tse inehetseng molemong oa ho iqapela, ho batla, ho rala libaka tse ncha le ho bula litsela tsa boqapi. The Sengoli sa Argentina Likoloi tsa Adolfo Bioy E ne e le e mong oa meea e ileng ea angoa ke bohlale le mesifa, kaofela li hlohlellelitsoe ke ho hloka botsitso ho qetella li hlahisa mokete oa monko o monate oa bongoli.

Ha motho ea kang Bioy Casares a hula lisebelisoa tse fapaneng joalo ka papiso, mofuta oa lefokisi, metlae, lipale tse iqapetsoeng kapa boiqapelo ba mahlale, hoo e batlang e le hangata bo koaloang ka bo-raliphoso bo qetellang e le bo bohloko, ka sebele ha ho na boikhethelo haese ho inehela ho puso eo ea mefuta e fapaneng joalo bakeng sa khanya e kholo ea lingoliloeng tsa lekholo la boXNUMX la lilemo.

Porque aun en el fantástico o en lo paródico, siempre surge un reflejo real, una intención transformadora que gracias al extrañamiento invita a replantearse todo ideario general o cualquier aspecto asumido con normalidad sobre lo social, lo político y claro está que lo existencial.

Pairing ea eona e tsebahalang le Borges o qetelletse a bonesa sehlopha sa libuka tse nang le matsoho a mane tse neng li hlakisa selallo lipakeng tsa lingoliloeng tsa tlhaho le tse hlahlobang ka lingoliloeng tsa tšoantšetso le tsa kelello tsa bohlale bo bong ba Argentina. Lipale tse sa tloaelehang, joalo ka ha li ile tsa reha e 'ngoe ea litšebelisano tsa bona, tse ileng tsa qoela mohopolong joalokaha eka ke mofuta oa' nete ea boloi e fuoeng tokoloho e kholo, e nang le lithibelo tse fokolang tsa mantlha.

Ka bokhutšoanyane, mongoli eo e leng eena feela ea nang le sebaka se seholo lingoliloeng tsa Spain tsa lekholo la boXNUMX la lilemo.

Libuka tse 3 tsa pele tse khothalelitsoeng ke Adolfo Bioy Casares

Toro ea bahale

Khopolo-taba, e khahliloe ke mongoli ea joalo ka Adolfo Bioy Casares, monna oa maemo a tlase, ea teng, ea tebileng tseleng ea hae ea ho pheta libuka tsa hae tsa lefokisi tse fapaneng kapa tsa lipale tsa mahlale, o qetella a fane ka mosebetsi ona o khethehileng oa bongoli ka sebopeho se le seng ho isa bohareng lipakeng tsa karohano le melancholy.

Entre los bajos barrios bonaerenses, allá por 1927, los días del carnaval son una festividad a la que se entregan Emilio Gauna y sus amigos, unos jóvenes que, a falta de poder comerse el mundo, devoran la noche acompañándola de alcohol.

La fantasía que circunda a esta novela parece en ocasiones un delirio de tanto exceso alcohólico, pero a su vez se convierte en un potente recuerdo arraigado en inquietante certidumbre. Lo que acabó viendo Emilio Gauna aquellas noches de festejos paganos lo conducirá tres años después en su búsqueda, repitiendo similares patrones, esperando que la magia responda como un dejá vù de lo ciertamente vivido.

Emilio oa tseba hore monahano oa hae o ka mo lebisa likhethong tse ling, maphelong a mang, hole le batho ba mo thibelang ho tloha lefatšeng lena. Ka lehlakoreng le leng la menyetla e letetseng, o tla fumana Clara, eo a mo filoeng ka botlalo. Leeto le leng le le leng le fetelletseng le kenyelletsa likotsi tsa lona.

Mohopolo o fe kapa o fe oa hore nnete e ka fetoloa ke tšōmo e ka qetella e u hulanyelletse lefatšeng leo la 'nete. Empa Emilio o ikemiselitse ho lefa theko, leha e le hore se loketseng e ka ba feela setsi se tsubang qetellong.

Ho feta moo, likotsi tse tlisoang ke ho hapa mohopolo o tsotehang, joalo ka monyetla oa ho aha bophelo ba hae ka thato ea hae, li ka mo felisa pele a tseba hore na e kanna eaba ke eng kapa che e ka bang 'nete mefuteng eo ea litoro tseo u utloang u li ama. ho tsoa ka toro.

Toro ea bahale

Bohata ba lehloa

Un relato policíaco en torno al asesinato de la joven Lucía que se convierte en un paradójico cuento del mal. No es que se trate precisamente de la obra más extensa del autor, pero por las particulares circunstancias en las que lo leí, los rescato como una de esas lecturas que sintonizan con un momento especial.

Moqolotsi oa litaba le seroki, bashanyana ba babeli ba kopanang mme boteng ba bona bo supa molato oa e mong kapa e mong. Seroki se ka 'na sa batla lefung leo pheletso ea bokamoso ho seroki sa sona se lefifi ka ho fetesisa, se mo fang monyetla oa ho ba' mōpi 'me ka nako e tšoanang e le moahloli oa bophelo. Moqolotsi oa litaba ea mo latelang, a belaella hore ka mora hae a ka fumana litaba tsa letsatsi, ketsahalo e lefifi.

Lo que se desencadena dese el encuentro de los dos personajes apunta a toda una sociedad a escala reflejada en la Patagonia. Lucía es la hija de un potentado y su muerte supone un antes y un después para la vida en aquel entorno singular. La composición desfragmentada del relato le confiere un aire que apunta a lo extraño, a lo fantástico, incluso…

buka-mashano-ka-lehlwa

Robala letsatsing

Sebopeho se phatsimang seo ka bosona e leng buka ea bohlale e shebaneng le maikutlo a lerato le metlae, ntho e makatsang e nang le ts'ebetso e teng, motho o ile a feta ka sefe ea mohopolo o khonang ho sebetsana le maikutlo joalo ka metheo e hlakileng ea phetoho ea boitelo boo e leng bophelo. .

Un relojero enamorado, pero enfrascado en sus rutinas, una metáfora del tiempo que nos conduce a todos, inexorablemente a la tarea de recomponer nuestro tiempo. La vida como una suma de sueños que acechan, que invitan a amar, pero que también conducen a los recovecos más extraños de la existencia.

Un fino humor que nos enfrenta a la locura y la lucidez extrema y que, en un entorno de calma chicha narrativa, se adivina como prolegómeno para un final inesperado, desconcertante y literariamente extasiante.

Robala letsatsing
5 / 5 - (likhetho tse 7)

2 comentarios en «Los 3 mejores libros de Adolfo Bioy Casares»

Siea ho hlahisa maikutlo

Sebaka sena se sebelisa Akismet ho fokotsa spam. Ithute kamoo litlhaloso tsa hau li hlahang kateng.