Libuka tse 3 tse ntle ka ho fetisisa tsa Marco Vichi

Moriting oa E ETSOA KE: Andrea Camilleri le Montalbano ea eona ea tšōmong, le bangoli ba Mataliana joalo ka Marco Vichi ba ntšetsa pele lefa la mofuta o lefifi oa botlokotsebe o thehiloeng mohopolong oo oa sordid ho hlasela mefuta eohle ea matlo, liofisi esita le liteishene tsa mapolesa.

Nadie está libre de mácula, incluso un comisario Bordelli tentado en ocasiones como todo personaje cuya compra libera de potenciales cargas judiciales. Pero en esa cuerda floja es donde, precisamente, tipos como Bordelli o su predecesor Montalbano, se erigen como dignos representantes de las dudas y miserias más humanas. Porque cuando uno se parte la cara con el mundo acaba debilitado y expuesto a los riesgos de sus propios demonios.

Empa ha ho bonahale Vichi a nka mofuta o motšo e le ona feela karolo ea ona mme ho bohlokoa ho o tseba ka botebo haholoanyane liphetolelong tse tlang. Har'a lintho tse ling le tse ling, buka ea sengoli sena e se e fetela ho libuka tsa lipale tse ngata le lipale tse ngata. Ha ho potang hore ke sebali sa lipale se khahlisang joalo ka ha ke re se ntse se sa tsejoe ka lehlakoreng lena la Mediterranean ...

Libuka tsa lipale tse 3 tse holimo tse khothalelitsoeng ke Marco Vichi

Mokhomishenara Bordelli

Es dificil señalar una obra distinta a la primera de una serie tan potente. Porque, idealización o no, uno siempre regresa a ese comienzo, al encuentro con el protagonista de tantas batallas y tantas fricciones con ese lado de la vida que rasga la piel.

Hay lugares estereotípicos del género negro como pueden ser ciertos barrios de algunas grandes urbes, o latitudes septentrionales de una Europa donde el norte marca el punto del noir actual. Y, sin embargo, también en los contrastes nacen mágicas propuestas. La bella Florencia rezumando cultura, glorioso pasado y elegancia. Solo que detrás de toda apariencia siempre se proyectan sombras…

Florencia, verano de 1963. El comisario Bordelli soporta el calor en una ciudad desierta por las vacaciones. La banal rutina veraniega se ve interrumpida por la aparición del cuerpo sin vida de una anciana señora en su villa del siglo XVII. Las circunstancias de la muerte y la autopsia realizada por Diotivede, el forense de confianza y amigo de Bordelli, inducen a pensar que se trata de un crimen. El comisario, poco amante de las reglas y más partidario de seguir su propio código ético, inicia una investigación que le va poniendo en contacto con los familiares y personas que solían frecuentar a la víctima.

Mokomishinara Bordelli

Lefu ho la Florence

Kamora Vichí, ntle ho pelaelo Florence ha a ka a hlola a tšoana hape. Hobane hang ha motho ea inahaneloang ea khahlanong le ofisiri a tsosoa, a tlatsana joalo ka tšōmo efe kapa efe ea lehlakore le lefifi, taba ea ho lahleha ho latela hore na literata li na le ntlha efe ea thabo ea setso le ho ferekanya ho leta ha ho utloahala hore ho na le ntho e ferekanyang e ka etsahalang ...

Florence, Mphalane 1966. Giacomo Pellissari e monyane o nyamela ho sa bonahale letho. Mosadimoholo e bile wa ho qetela ho e bona: mmele o mosesane, o matha ka sepache se sesa mokokotlong wa hae ... Ho bonahala eka lefatshe le o metsitse. Mokhomishenara Bordelli o etsa lipatlisiso a sa khathale. Oa tseba hore kamehla ho na le tlhaloso e bonolo ea liphiri tsena, leha e le hore e lefifi joalo ka Noka ea Arno.

Moroallo, joalo ka ha Florentine e se e sa hopole, o aparela noka mme o koahela motse kaofela. Bordelli o nahana hore koluoa ​​ena e tla thibela lipatlisiso tse ling tsa nyeoe ea Giacomo, ka litlamorao tse bohloko. O tšaba hore tlolo ea molao e ke ke ea fuoa kotlo, empa boikemisetso ba hae ha bo na moeli bakeng sa nyeoe ena, kapa ho hlola Eleonora e motle, moroetsana eo a mo ratileng mme ea ts'abang ho lahleheloa.

Lefu ho la Florence

Taba e litšila

Libuka tsa lipale tse ntšo tsa Bordelli tse ntšo ka ho fetesisa, morero o sa tsepamisoeng kelellong ea hae ea tloaelo ea hore noir eo e koahetsoe ke litakatso tsa lipolotiki, lits'oants'o tsa molala o mosoeu le bobolu bo bong ho etsa botlokotsebe le lebitla le bulehileng.

Mmesa 1964. Florence e koahetsoe ke leholimo le leputsoa le le hlonameng le sa boneng hantle. Casimiro, motsoalle oa Mokhomishenara Bordelli, o sa tsoa fumana setopo sa monna e mong Fiesole, mathomong a toropo. Leha ba potlakela sebakeng sa tlolo ea molao eo ho thoeng ke tlolo ea molao, ha ba fihla ha ho sa na mosaletsa oa 'mele.

Matsatsi a 'maloa hamorao, setopo se sa pheleng sa ngoanana sea hlaha mme ho fumanoa letshwao le makatsang ho lona. E ke ke ea e-ba setopo sa ho qetela. Kahoo ho qala ho thibelloa ha 'molai ea ka sehloho le e' ngoe ea linako tse bohloko ka ho fetisisa bophelong ba Bordelli. Ke khoebo e litšila bakeng sa hae le sehlopha se seng sa lipatlisiso; nyeoe e bonahalang e reretsoe ho fetoha litoro tse sa feleng, e lefifi joalo ka leholimo le holim'a Florence.

Taba e litšila
sekhahla sa poso

Siea ho hlahisa maikutlo

Sebaka sena se sebelisa Akismet ho fokotsa spam. Ithute kamoo litlhaloso tsa hau li hlahang kateng.