Нема сумње да је императив суочити се са другим начином насељавања ове планете. Наш пролаз кроз свет обележавају оријентири колико и симболички колико и безначајни ако посматрамо еквивалентност нашег времена са космосом.
Тако безначајно и тако способно да промени све. Земља ће нас преживети и бићемо јединствена врста у Универзуму нагнута самоуништењу. Не требају нам метеорити или ледена доба, уз мало слободне воље, нови свет је у реду.
Много нас је и лоше се слажемо. Кварт пун озлојеђености, одушевљен бацањем смећа на комшије испод, неспособан да разуме било шта од значења општег добра ...
Имамо обиље литературе о катастрофи која долази. Примери попут «Отисци: У потрази за светом које ћемо оставити иза себе» или «Начин на који живимо»Да наведем пар њих. Али чак и не стављајући црно на бело не можемо да размотримо ништа осим спасавања дупета или пословања чак и са апокалипсом. Ми смо најјаднија цивилизација јужно од Млечног пута ... Нема везе са дистопијском научном фантастиком. Једноставно је сутра.
О времену и води дубок је и убедљив наративни есеј о глобалној еколошкој кризи и, истовремено, интимна и очајничка молба свету. Рођен је из разговора са водећим научником убеђеним да су управо писци, а не научници, најквалификованији за расправу о једном од најхитнијих питања човечанства.
Аргументи које он користи су, дакле, неселективно митолошки или научни, анегдотски или строго морални и филозофски. Резултат је богата мрежа прича о путовањима, породичних прича, поетских тренутака: лепа књига, али и хитна.
Сада можете купити књигу «На време и воду», до Андри Снаер Магнасон, овде: