Fundi i jetesës. Nevoja intensive për jetën nganjëherë çon në pikën më të largët, në të kundërtën. Bëhet fjalë për atë magnetizëm të veçantë të poleve që në fund duket se janë e njëjta gjë e veçantë në origjinë. Një gjë, një thelb, një gjë që kërkon me ngulm dhe me ngulm ribashkimin e të gjithë gamës së jetës që ekzistenca e tij dikotomike mund ta shpjegojë me një kthjelltësi magjepsëse.
Zëri i personit të parë të një Eva Baltasar u bashkua me sukses në një mijë poezi, i jep më shumë intensitet nëse është e mundur protagonistit të historisë së saj. Një nga ata njerëz që strehon shpresën, ndoshta pa dashur aspak, për tu akorduar në arsyen dhe të vërtetën, në atë humnerë midis përshtypjeve subjektive që nxisin lumturinë dhe një bote të mundshme të çuar objektivisht drejt pakënaqësisë më të madhe nga të gjithë ne, udhëtarët të një jete beqare, siç e theksova Milan kundera në Lehtësinë e padurueshme të Qenies.
Përveç që protagonistja e këtij romani nuk është e gatshme t'i nënshtrohet atij të ftohtit të jetesës dhe, e veshur me atë ngricën e përhershme me të cilën mbulohet edhe më jokomikuesja e planetit tonë, ajo futet në hedonizmin edhe më të hapur të gruas ndaj së cilës ende ai mban përgjegjësi për mënyrën se si e qeveris trupin e tij.
Jeta është aq e parëndësishme saqë nuk ia vlen të ndalemi në shqetësimet e botës, siç janë ato që janë zhytur nën akull nga familja ose miqtë tuaj. Gjëja më e rëndësishme është, nën ndikimin se asgjë nuk vlen, të shfrytëzosh të paktën momentet me atë vërtetësi të tërbuar që shënon vetëm shtytjet e çliruara nga stigmat e tyre të dhimbshme shoqërore dhe morale.
Poli i kundërt është gjithmonë atje. Nxitjet e thella përfshijnë gjithashtu dorëheqjen, dorëzimin, rraskapitjen edhe për të ndërmarrë një hap të ri, vetëvrasjen si ajo aventurën e fundit përballë të qenit i ngopur me kaq shumë banalitete.
Një roman i shkathët në atë marshim të furishëm drejt zbrazëtisë së protagonistit. Një histori me më shumë se tehe dhe telashe nga e cila del edhe ai humor i zi tipik për dikë që është kthyer nga gjithçka. Një libër i kthjelltësisë ekstreme, me një perspektivë të botës sonë aq të akullt sa lëkura e protagonistit.
Tani mund të blini romanin Permafrost, debutimi i Eva Baltasar, këtu: