3 librat më të mirë nga Michael Hjorth

Nëse thrillerët Nordiks mbeten të pakapshëm në krye të zhanrit noir, kjo falë autorëve të tillë si p.sh. michael hjorth në tandemin e tij natyror me Hans rosenfeldtMe Sigurisht, i shoqëruar mirë edhe nga të tjerë të brezit të tij si p.sh Jo nesbo o Karin Fossum.

Në një univers leximi që aktualisht sillet rreth romanit të krimit si pretendimi i parë, zëra të rinj po dalin nga shumë vende të tjera që gërmojnë në rrënjët e pafundme të këtij zhanri të së keqes, rrënjë aq të gjata saqë ato pothuajse trembin, nëse jo për shkak të këtij realiteti , ne jemi të vendosur të kapërcejmë çdo kthesë më të keqe.

Në Spanjë ata janë shkrimtarë si Dolores Redondo o Eva Garcia Saez që mbajnë shkopin e zi. Por në Itali Andrea Camillery ose në Francë Pierre Lemaitre, vazhdoni të tërheqni gjithnjë e më shumë lexues ...

Por duke u kthyer te djemtë e mirë Michael dhe Hans (me mbiemra të papërshkrueshëm për castizos), duhet të theksohet se shkrimi i romaneve lindi nga rikthimi. Gjëja e tij është (ose ishte deri vonë) shkrimi i skenarëve dhe regjia e filmit. Derisa ata vendosën të zbresin në rrugë në drejtim të kundërt se zakonisht.

Dhe kështu ndodhi që psikiatri mjekoligjor kinematografik Sebastian Bergman u fut në rolin për të banuar në imagjinatën e lexuesve, si dhe shikuesve që ai tashmë kishte pushtuar.

3 romanet kryesore të rekomanduara nga Michael Hjorth

Të vdekurit e harxhueshëm

Personi i vdekur është gjithmonë burimi më i madh i dëshmisë për të sqaruar krimin, por mund të jetë edhe trofeu i vrasësit ose dikush, jeta, puna dhe dëshmia e të cilit mund të vënë dikë në vështirësi. Kur është e pamundur të përcaktohet identiteti i të ndjerit, zgjidhni më shumë opsionin e tretë.

Përmbledhje: Në malet e Jämtland, dy gra bëjnë një zbulim makabër: eshtrat e njërës dorë dalin nga toka. Policia lokale mbërrin në vendin e krimit dhe gjen jo një, por gjashtë trupa; mes tyre, atë të dy fëmijëve.

Të gjithë u vranë nga një armë zjarri në kokë. Nuk ka dëshmitarë, nuk ka të dhëna dhe askush nuk ka raportuar një zhdukje ... Kur ekipi i Torkel Hölgrund shkon në vendngjarje për të marrë përsipër hetimin, gjithçka bëhet e ndërlikuar.

Psikologu kriminal Sebastian Bergman i mundon të gjithë me problemet e tij personale, duke shkaktuar edhe një herë rritjen e tensioneve. Rasti rezulton të jetë një enigmë shumë më komplekse nga sa kishin imagjinuar.

Identiteti i viktimave është një enigmë dhe kur, në fund, Bergman futet në të dhëna dhe arrin të tërheqë fillin, Shërbimi Sekret papritmas shfaqet për ta depozituar atë. Dikush në vendet e larta dëshiron t'i mbulojë këto vdekje me çdo kusht ... Por a do të jenë në gjendje të ndalojnë Sebastian Bergman?

Të vdekurit e harxhueshëm

Heshtje të patregueshme

Vrasjet e shumta, të të afërmve për një pikë më të madhe tragjike-makabre, gjithmonë ofrojnë më shumë lëng komploti për ta bërë lexuesin të kalojë nga një hipotezë në tjetrën. Të dhëna mund të shfaqen aty ku më pak e imagjinoni ...

Përmbledhje: Çështja është se një familje shfaqet plotësisht e vrarë në shtëpinë e tyre, deri në momentin e krimit, paqësore. Siç e them, pas përfundimit fatal, gjithçka tregon për një personazh të keq që përndiqte familjen me synimet e tij të parashikueshme dhe makabre.

Por kur rrethi mbyllet mbi të, vrasësi i mundshëm duket i vrarë. Kur një histori bëhet shqetësuese, atëherë personazhi duhet të dallohet me virtytet e tij të mëdha.

Sebastian Bergman, hetues kriminal, duhet të kalojë rrugët më të errëta të psikikës njerëzore për të gjetur dritë për të ndriçuar rastin. Sigurisht, një gjeni si ai ka skajet e tij, ekscentricitetet e Sebastian Bergman sjellin një pikë personaliteti në komplot, me një peshë brutale të këtij psikologu që përfundon magjepsës lexuesin për metodologjinë e tij, por edhe për inteligjencën e tij.

Në çdo rast, Sebastian mund të mos jetë i përgatitur për të kërkuar zgjidhjen përmes Nicole, një vajze, mbesë e familjes së vrarë. Sondimi i të miturve nuk ishte kurrë specialiteti i tij. Ajo që duket si një detyrë e vogël kthehet në punë të mundimshme.

Rreziku i mirënjohur që nxit kërkesat më të vogla që hetimi të sqarohet. Sebastian do të detyrohet të japë më të mirën në një labirint të errët, ku gjithçka mund të ndodhë.

Heshtje të patregueshme

Sekretet e papërsosura

Siç mund ta keni parë tashmë, Michael Hjorth përdor një mënyrë unike për të titulluar romanet, një mbiemër emëror disi lirshëm, një pikë e ashpër. Shtë vula juaj personale.

Por ajo që është vërtet e rëndësishme është se zbarkimi i Bergmanit neurotik në formatin e letrës filloi nga ky roman. Pra, është e drejtë të njohësh vlerën e këtij propozimi të parë narrativ që, për më shumë lavdi, ofroi një rast labirintik dhe emocionues.

Përmbledhje: Një djalë XNUMX-vjeçar është vrarë brutalisht. Një ekip policie i shkëlqyer, i udhëhequr nga kriminologu ekspert Torkel Torsten dhe psikiatri i shquar kriminal Sebastian Bergman, është në gjurmët e vrasësit - të gjitha janë pa rrugëdalje dhe sekrete kudo.

Një mister i vështirë për t’u zgjidhur dhe një komplot problematik deri në pagjumësi. Me forcën e Stieg Larsson dhe intrigën e Twin Peaks, vjen fenomeni i ri i madh i zhanrit të zi suedez, i cili përfshin gjithë Evropën.

Nga krijuesit e serisë televizive të vlerësuar me çmime "The Brigde" ky është seriali më i mirë i zi në vite. Protagonisti i saj, Sebastian Bergman, ka fuqinë e një cikloni dhe nuk do të lërë askënd indiferent.

Sekretet e papërsosura
5 / 5 - (8 vota)

2 komente për "3 librat më të mirë nga Michael Hjorth"

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.