3 librat më të mirë të Yukio Mishima

Dhe rezulton se përtej gjithnjë e habitshme murakami ka jetë në letërsinë japoneze. Në fakt, Murakami i detyrohet një tradite të madhe letrare japoneze të shekullit të XNUMX -të.

Një letërsi e shekullit të kaluar e pasur me autorë të mëdhenj si p.sh kobo abe, Kawabata, Kenzaburo Oe ose Mishima se në vdekjen e tij të hershme dhe teatrale ai kompozoi gjithashtu shumë nga faqet më të mëdha letrare japoneze. Dhe se në 45 vitet e tij të jetës, i shtrembëruar nga vetë duke bërë harakiri, ai erdhi për të botuar rreth 40 romane.

Një mrekulli e autorit që preku nobelin dhe e humbi atë me një tjetër të madh të përmendur tashmë, një Kawabata nga e cila kishte mësuar aq shumë.

Mishima është një shkrimtar intensiv, i fiksuar pas subjektit dhe formës së lartë nga një tregti e marrë si gjithçka në jetën e tij, me një thirrje spartane. Mishima dhe vizita e tij dramatike u dorëzuan në kauzën e një letërsie të varreve të hapura. Personazhe përballë poleve dhe ekstremeve, intensitet emocional i tensionit të lartë.

3 Romanet e Rekomanduara nga Yukio Mishima

Rrëfimet e një maske

Ose ndoshta rrëfimet e autorit pas maskës. Sepse shumë tregojnë për atë rikrijim të jetës së autorit që nga fëmijëria e tij. Dhe me atë mjegull të mitit të shkrimtarit, gjithçka lexohet me kënaqësi të veçantë.

Kështu, ndjeshmëria me Koo-chan, një lloj romantiku të ri japonez, i kapur midis erërave tradicionale dhe të reja të modernitetit dhe i shqetësuar nga stuhitë e tij të brendshme, po na fiton çdo kapitull të ri. Pak nga pak jeta e Koo-chan lidhet me atë natyrë universale të individit, me atë univers që na bën të gjithëve të ndryshëm bazuar në përvojat dhe nevojat që shtyhen nga thellësia e qenies.

Dallimet e Koo, megjithatë, përfundojnë duke u lidhur me një aspekt të homoseksualitetit që gjithashtu mbart barrën e padurueshme të moralit kur kjo hapësirë ​​kufizon këtë lloj nxitjeje thelbësore. Kjo është maska ​​e Koo-chan, kjo është karta e tij thirrëse për të tjerët, ndërsa në tregimin e tij për lexuesit, ne e njohim shpirtin e vërtetë, entorpetik, kështu që nuk mund të pranohet si gjëja e duhur për përgjithësinë.

Thashethemet e shfletoj

Kush më mirë të ndërtojë një histori të madhe dashurie me grupin romantik më autentik? Mishima ishte ai shkrimtar që derdhi me bollëk në rrëfimet e tij përshtypjet e tij më të thella, ato që e çuan në fundin e tij drastik, duke e konceptuar jetën si diçka dytësore në thelbin e idealit.

Dhe natyrisht, në mënyrë ideale, dashuria si ushqim në një histori të dy të rinjve të përfshirë në atë lidhje dashurie që zgjon gjithçka, nga fëmijëria në pjekuri. Skenari plotëson në mënyrë të përkryer atë sfond të tërbimit të njerëzimit drejt zbulimit të asaj që është me të vërtetë e rëndësishme për Mishimën, pasionet e afta për të lëvizur gjithçka, për të ndryshuar gjithçka.

Sepse ishulli i vogël, i shndërruar në mënyrë të parëndësishme në ekzistencën e vogël të banorëve të tij, merr atë shkëlqim magjepsës të parajsës falë dy të rinjve të përkushtuar ndaj dashurisë. Dhe kjo është kur ishulli, i pushtuar nga grija e zakonshme dhe e përditshme, edhe një herë paraqet aromat dhe ngjyrat e tij sikur të ishte pezulluar mbi një det me premtime të përjetësisë për njerëzimin, me këngë sirena që, edhe duke qenë halucinacione të thjeshta, e bëjnë hapësirën subjektive mes të dashuruarve, një univers i ri i jetës dhe ngjyrës.

Një jetë në shitje

Një shpirt vërtet i etur si Yukio Mishima përfundon gjithmonë duke u përplasur me farsën e konvencioneve, me kalueshmërinë e kohës, me ndjenjën e lezetshme të lumturisë.

Në këtë roman Një jetë për shitje, autori paraqet një alter ego në gjërat thelbësore të tij. Hanio Yamada, publicisti dhe protagonisti i tregimit me sa duket nuk ka të bëjë shumë me autorin. E megjithatë vitalizmi i tij i çorientuar, nihilizmi i tij si lëvizje ekzistenciale përballë zhgënjimit buron nga i njëjti shpirt i munduar i Yukio Mishima. Çështja është se Hanio Yamada ka një jetë ende të re, të kohës së humbur që ndoshta mund të jetë subjekt i shkëmbimit tregtar. Në përshtatje të idesë disfatiste, Hanio vendos ta nxjerrë jetën në shitje. Dhe nuk ka asgjë më të mirë se pjesa e klasifikuar e një gazete në të cilën të tjerët shesin trupin e tyre, kujtimet e së kaluarës së tyre ose reklamojnë një punë tjetërsuese.

Isshtë sugjestive për mua të mendoj se çfarë do të ndodhte në realitet. Ideja groteske do të gjeneronte një mori reagimesh që, në shumë raste do të shkonin përtej trillimit ..., blerës të ndryshëm të mundshëm kontaktojnë Hanio -n për të kryer transaksionin. Sigurisht, oferta e jetës bëhet për çdo blerës të lig një lloj skllavërie për të kënaqur instinktet ose pretendimet më të liga. Nga një agjent spiun i infiltruar tek një i ri me të cilin do të mbulonte nevojat e përdredhura seksuale, duke kaluar nëpër një goditës të veçantë me të cilin mund të përballet me grindjet e vjetra familjare.

Hanio Yamada përpiqet të përballet me pasojat e vendimit të tij, derisa të kuptojë se të jetosh në skajin e thikës së dëshirave ose nevojave më të përdredhura të të tjerëve e lodh atë. Me zbulimin se kaq shumë njerëz në botë janë të barabartë ose më keq se sa ai është i mjaftueshëm. Problemi është, a e dini nëse do të jeni në gjendje të tërhiqeni nga vendimi juaj i parë për të shitur jetën tuaj? Kontratat, pa marrë parasysh sa leonine, pasi të nënshkruhen, duhet të respektohen. Ideja e këtij romani kufizohet me humorin absurd, me një pikë acidi, nga kthjelltësia e atij që vëren zbrazëtinë. Dhe ai vëzhgues nuk është askush tjetër përveç Yukio Mishima, një djalë i aftë për të lënë skenën me atë teatralitetin oriental të seppuku, i cili ka qenë një prerje koke.

Gjëja më kurioze për këtë roman është se ai rimëkëmbet pas shumë vitesh ostracizëm. Botuar me këste në vitet '60, tani po rikuperohet për Perëndimin falë pritjes së mirë të lexuesve të rinj japonezë.