3 librat më të mirë nga Éric Vuillard

Nën mbrojtjen e trillimeve historike, Eric Vuillard Ai shfrytëzon rastin për të na ofruar një letërsi që përfundon duke ikur nga skenografia e saj për të përfaqësuar gjëra më interesante, të cilat ikin nga vetë konteksti i momentit historik në fjalë. Tregime që tregojnë për nocionin se thjesht njeriu i shpëton momentit, rrethanave dhe tendencave.

Nga anekdotike dhe me një pikë kinematografike të pamohueshme, Vuillard mbështetet në personazhet e tij dhe një vizion pothuajse gjithmonë të parashikuar të ngjarjeve transcendente, për të na përgatitur për idenë se ne gjithmonë mund ta gjejmë veten në preludin e diçkaje transformuese, për mirë ose për keq. Me maskimin e tij të zakonshëm të revolucionit, me nocionin e tij të pamohueshëm të një profecie vetë-përmbushëse të bazuar në lëvizje të përsëritura ...

Dhe kështu romane historike de Vuillard bëhen kronika të katastrofës, avancime, përvijime të arsyeve thelbësore që përfundojnë duke u harruar në mes të luftës ose revolucionit të momentit. Sepse sapo kemi hyrë në mbylljen e idealit, ajo shkëndijë anekdotike rrallë evokohet që precipiton gjithçka dhe që gjithmonë kërcënon të na precipitojë pikërisht në humnerën e tekave të bëra nga frontet e luftës.

3 Novelat e Rekomanduara nga Éric Vuillard

Rendi i ditës

Çdo projekt politik, pavarësisht sa i mirë apo i keq, kërkon gjithmonë dy mbështetje bazë fillestare, atë popullore dhe atë ekonomike.

Ne tashmë e dimë se terreni i mbarështimit që ishte Evropa në periudhën e mesluftës çoi në rritjen e populizmave të tillë si Hitleri dhe Nazizmi i tij i krijuar që nga viti 1933 ... Por e vërteta është se si një organizatë e tillë, regjimi origjinal nazist nuk ishte akoma në gjendje ta kapë atë., duke plaçkitur me anë të çdo mbështetje financiare ...

Si arriti Hitleri të kompensonte këtë mbështetje popullore në rritje? Nga erdhi financimi i nevojshëm për të realizuar projektin tuaj me zgjidhjen përfundimtare të çmendur? Historia ndonjëherë i hesht detajet që, për çfarëdo arsye, ne përfundojmë duke i injoruar, injoruar ose anashkaluar... Sepse po, Hitleri financimin e tij e gjeti te biznesmenë të njohur si Opel, Siemens, Bayer, Telefunken, Varta dhe kompani të tjera.

Nuk bëhet fjalë për akuzë, por për të treguar një kronikë të plotë të ngjarjeve. Një takim në shkurt 1933 mblodhi së bashku figura të mëdha ekonomike nga vendi gjerman me vetë Hitlerin. Ndoshta ata industrialistë nuk arritën të zbulonin se çfarë po bënin me atë mbështetje. Mund të konsiderohet se ata panë vetëm një politikan të fuqishëm me magnetizëm për popullin dhe me retorikë e aftësi për të përmirësuar gjendjen ekonomike të një Gjermanie që ulërinte sërish me potencialin e një motori europian.

Nuk duhet të harrojmë as që konflikti jo shumë i largët i Luftës së Parë Botërore do të zgjonte tek kaq shumë gjermanë një ndjenjë nacionaliste për vendin që po ngrihej nga disfata e tij. Kaq shumë aspekte çuan në faktin se pas këtij takimi, Hitleri do të kishte gjetur mbështetje për të realizuar planin e tij qeverisës.

Industrialistët erdhën të bindur se interesat e tyre ekonomike ishin të mbuluara mirë. Makineria e nazizmit mori fuqi që në ato ditë të shkurtit 1933. Gjithçka përballej me Hitlerin. Bishti u hodh. Detajet për kaq shumë ngjarje të atyre ditëve përshkruhen në këtë libër të shkruar nga skenat e historisë, nga ajo hapësirë ​​e errët dhe e privilegjuar në të cilën mund të shihet skena...

Rendi i ditës, Vuillard

Lufta e të varfërve

Normalisht i gjithë konflikti ushqehet nga sfera të larta të pushtetit, duke e shitur atë si një konfrontim i domosdoshëm i klasave të paprivilegjuara kundër pushtuesve të ngjyrosur me frikën nga të njëjtët të fuqishëm që kërkojnë fitim pas gjakut të të tjerëve.

Me këtë rast, siç ka ndodhur dhe do të ndodhë rrallë në botën tonë, nocioni, ideja e luftës së nevojshme lind nga po ato shtresa të të trashëguarve. Pak beteja janë kaq të drejta... Viti 1524: kryengritjet e fshatarëve në Gjermaninë jugore. Kryengritja përhapet, duke fituar shpejt ndjekës në Zvicër dhe Alsace.

Në mes të kaosit, bie në sy një figurë, ajo e një teologu, një i riu që lufton përkrah kryengritësve. Emri i tij është Thomas Müntzer. Jeta e tij është e tmerrshme dhe romantike. Pavarësisht nga fundi i tij tragjik, i ngjashëm me atë të ndjekësve të tij, ishte një jetë që meritonte të jetohej, dhe për këtë arsye meritonte të thuhej nga dikush. Askush më mirë se çmimi Goncourt Éric Vuillard për të ndjekur gjurmët e atij predikuesi që thjesht donte drejtësi.

Gjithashtu për të portretizuar personazhe të tjerë të cilët, si John Wyclif ose John Ball në Angli dy shekuj më parë, ose Jan Hus, hapën një hendek dhe, duke tundur Biblën - e përkthyer tashmë në gjuhë vulgare, dhe mesazhi i të cilëve arrin te të gjithë -, u ngritën kundër të privilegjuarve , fryma që i animoi ata guximtarë sfidon në mënyrë të pandërprerë realitetin e ditëve tona: sot si dje, të pa trashëguarit, ata që dikur u ishin premtuar barazi në Parajsë, pyesin: dhe pse jo? Merrni barazinë tani, tashmë, në Tokë?

Lufta e të varfërve

Beteja e Perëndimit

Lufta e Madhe dhe vazhdimi i saj. Llogaritë zyrtare të bilancit të paqëndrueshëm të thyer nga fyerjet dhe krimet kundër një kombi të tërë të mishëruar në një njeri. Një Vuillard gjithmonë i përkushtuar ndaj vizionit më kritik përballë vizionit të supozuar legjitim të fituesve dhe viktimizimit të rrënjosur të të mundurve jep një rrëfim të mirë të të gjithave.

Konflikti me të cilin Evropa inauguroi shekullin e 20-të, Lufta e Parë Botërore, ishte një masakër pa asnjë justifikim dhe shkaqet e së cilës na duken të pakuptimta. Ajo shkaktoi rënien e disa perandorive, një revolucion të madh dhe masakër të paparë. E gjithë kjo shkaktohet nga disa të shtëna me revole…

Éric Vuillard, në mënyrën e tij shumë personale historike, politike dhe të diskutueshme, zgjedh këndvështrime të pabotuara për të rrëfyer episodet e asaj Luftës së Madhe që nga 1914 deri në 1918 përgjakur Evropën deri në vdekje, për t'u përqëndruar në sulmin e Sarajevës, në strategjitë gjermane dhe franceze, në aleancat e paharrueshme, në idetë e mendimtarëve "luftarakë" si Schlieffen, Clausevitz dhe Carnot, dhe për të ndjekur gjurmët e dollarëve të luftës, si dhe gjurmët e disa vrasësve. Pa harruar të vdekurit, të burgosurit, të dëbuarit dhe të gjymtuarit pasi të ketë mbaruar lufta. Ndoshta u deshën më shumë se dhjetë milionë të vdekur për t'i bërë të gjithë varret e tyre të ngjajnë për herë të parë.

Beteja e Perëndimit
5 / 5 - (13 vota)

1 koment për “3 librat më të mirë nga Éric Vuillard”

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.