Marar badan, kuwa ugu horreeya ee lagu khiyaameeyo kiisaska ugu foosha xun, iyo sidoo kale aan la tuhunsanayn, waa qaraabada gacankudhiiglaha. Sheekaduna waxay dhowr jeer oo kala duwan ka taxadartay inay naga dhigto fikradda aan la qaadan karin. Si aad u qoto dheer u sii dheeraato, wax kastaa waxay inta badan nooga yimaadaan aragtida sheeko-yaqaan wax walba oo saadaaliya hadhyada aan qofna arkin inta u dhaxaysa nalalka dabeecadda shaqada.
Laga soo bilaabo Alfred Hitchcock up Shari lapena iyo kiiskan Samantha Downing. Shaneemada iyo suugaantu waxay sameeyaan hindiseyaal gudaha ah oo isbarbar socda xaqiiqada iyo khayaaliga marka ugu horreysa ay dhaafto tan labaad iyada oo aan loo eegin inta maskaxda Machiavellian ee maalinta ay isku daydo in ay hesho wejiga ugu madow ee dembiga qumman. Wanaagsan marka laga reebo damiirka. Sababtoo ah taasi mar walba waxay ka tagtaa raad.
Ma jiro hoy ama god ay ku hoydaan kuwa isku daya in ay qariyaan sirahooda aan la sheegi karin oo ku hoos jira roogaga guriga la wadaago. Waana meesha ay geeridu ka dillaacdo sida dun yar oo ka laad kubbadda beenta ugu xun. Waxa ugu xun oo dhan ayaa ah, sida la yaab leh sida ay u muuqan karto, waxaad xitaa ka saari kartaa dhowr dhibcood oo kaftan ah arrinta si buuxda ugu dhex milmay dareenka guud.
Sheekadayada jacaylku waa mid fudud. Waxaan la kulmay naag aan caadi ahayn. Waxaan ku dhacnaa jacayl. Waxaan dhalnay caruur. Waxaan u guurnay xaafadii. Waxaan isu sheegnaa riyooyinkayada waaweyn iyo sirtayada madow. Kadibna waxaan bilaabeynaa inaan caajisno.
Dusha sare waxaan nahay lamaane caadi ah. Sida deriskaaga, waalidiinta saaxiibka ugu fiican ee ubadkaaga, dadka aad taqaanid oo aad la cashayso mar mar. Dhammaanteen waxaan haynaa sirtayada yar ee ku saabsan ilaalinta guurka nool. Anaga oo kaliya ayaa dilku ka mid yahay.
