Los 3 mejores libros de Colm Tóibín

Pei o isi tusitala maoaʻe (pei o le tele Frank McCourt, faʻapea foi Aialani ma lea Colm Toibin fefaʻasoaaʻi laufanua mai manatua na faia i tusitusiga) Tóibín faia se taʻaloga o faʻata mai lana tala i le tele o taimi i le va o lona lalolagi ma le talafatu na faia.

O le iloaina o le tusitala, o le faʻatatauina o lana galuega e sili atu ona faʻamatalaina, o le taulaʻi i ona lava itu o ana tagata autu poʻo luga o ata o lona lava olaga.

Ae o le alofatunoa o le faia lena, o le tagata lava ia, o se avanoa lautele. MA Tóibín mafai e extrapolate mea uma agai i le sili uma tagata. Aua i le tulaga ese, i le uiga ese, i le agaga lautele tatala o le mea tatou te iʻu ai i le faʻailoaina o tatou lava sili atu nai lo le manatu i ai o ni mea masani poʻo ni uiga faʻaleogolua.

i le tusitusiga a Colm Tóibín encontramos temáticas variadas y saltos entre ficción y no ficción. En su más de diez novelas disfrutamos de planteamientos siempre innovadores entre escenarios recurrentes, en algún caso metaliterarios en busca del trasunto de todo escritor inmerso en océanos de palabras…, siempre uno de esos autores que trasciende la literatura a otro nivel.

Maualuga 3 tusi fautuaina e Colm Tóibín

O le fale o igoa

O le Oresteia o loʻo iai lena galuega ola pea. O lona mama puipuia mai le anamua Eleni e oʻo mai i aso nei, avea o se fesoʻotaʻiga ma le amataga o lo tatou malo, o se auala o fesoʻotaʻiga ma lena lalolagi na amata uma ai.

Ma e pei ona fai mai le upu Latina: "Nihil novum sub solofanua", o le faʻauigaina o lenei tusi O le Maota o Igoa, saunia e Colm Tóibín, faʻamanatu mai ia tatou i lena tonu, e leai se mea fou i lalo o le la. O le fale faʻafiafia na pasia e mataʻitusi a Aeschylus's Oriestíada o loʻo tumau pea i aso nei. Aua, sii mai Terence i lenei taimi: Homo aofaʻi; humani nihil a me fucking alienum. I nisi upu, e leai se tagata e le ese.

Desde el primer humano hasta el que pronuncie el último adiós, habremos sido lo mismo, las mismas emociones, los mismos dolores y pasiones, la misma ambición, el mismo odio y un idéntico amor como única voluntad capaz de engarzándolo todo.

I soo se tulaga, i faʻamatalaga aoga, e masani ona lamatia le asiasi i se masani ma aveese nisi o ona patina ina ia ofi faʻalelei i le taimi nei taimi. Naʻo le loloto malamalama o le faʻamoemoe i tua atu o se masani galuega o lenei loloto mafai ai lenei faʻataulaitu faʻaliliuga o lagona o le tusitala ma faʻamoemoe.

Ae leai se masalosalo na manuia le Colm Toíbín. Lavea le ki. Na ia faʻamanuiaina i le filifiliaina o le sili loloto uiga i le taʻaloga: Clytemestra, le fafine ma le tina tumu i le faitogafiti ma manaʻomia le faʻaiuga faʻamasino. Aapa atu e ulu i totonu o le mafaufau o lenei millennial tamaitai amio maua ai lenei faʻamatalaina le igoa o se galuega taua.

O lona iʻuga, matou te maua se taupulepulega e faʻataʻitaʻia aʻo matou toe faʻamanatuina le Talaʻaga o matou augatama matutua, o lena talafaʻasolopito na tusia ma le ofoofogia i tala faʻafagogo ma talafatu na aumaia e le Oriestíada io tatou aso.

O le fale o igoa

Brooklyn

Na maua e le Aialani i Niu Ioka le latou laueleele folafolaina ma faia lenei taulaga o se kolone ma lona faaulufaleina mai ai uiga ma tausia e oʻo mai i lenei aso i taimi uma miscegenation faifai pea.

El asunto de los irlandeses hechos ya americanos tiene algo de romántico al iniciarse en el siglo XIX. Y eso despierta imágenes cautivadoras que sobrevuelan la sórdida realidad de una ciudad masificada ya en aquellos años y con una vida suburbial muy temida.

Esta novela se ubica mucho después, a mediado del siglo XX, pero mantiene ese gusto entre lo romántico, lo melancólico y un aura de lo inesperado que mueve la vida de Eilis Lacey, decidida a hacerse nueva vida en Brooklyn dese su Irlanda profunda natal.

Con la templanza, el virtuosismo y la perspicacia psicológica del maestro contemporáneo que es, Colm Tóibín, uno de los mejores escritores irlandeses de nuestros días, ha construido una historia estremecedora sobre el destino cuya diáfana superficie esconde un fondo donde se abisma una complejidad inagotable.

Poco a poco, Eilis se abre paso en el Brooklyn de los años cincuenta y, a despecho de la nostalgia y los rigores del exilio, encuentra incluso un primer amor y la promesa de una nueva vida. Inesperadamente, sin embargo, trágicas noticias de Irlanda le obligan a regresa y enfrentarse a todo aquello de lo que ha huido.

Brooklyn saunia e Colm Toibin

O le molimau ia Maria

Pe a JJ Benitez Na iu lava ina ia faailoa mai lana galuega ia i matou i le faasologa «Trojan Horse», na matou mauaina ai le ono tutusa lalolagi i le i ai o Iesu Keriso.

Ficciones a parte, el mero hecho de ambientarte en aquellos días de tan trascendental personaje suponía un gran aliciente que gracias a documentación y ambientación, era todo un acierto incluso más allá del argumento en sí.En esta ocasión es Colm Tóibín quien se adentra en María, la madre de Dios, en sus días después de perder a su hijo de tan infausta manera. Nada que ver con grandes ficciones, todo lo contrario. Nos acercamos a la madre en busca de respuestas para hallar algo de paz.

El dolor de la pérdida de María se hace en el imaginario católico paradigma de nuestra existencia, ejemplo hacia la resiliencia. Desde ahí Tóibín traza ese desgarro esencial de nuestro sino como especie con conciencia de nuestra limitación esencial: el tiempo.

En este relato sobrecogedor Colm Tóibín da voz a María, una mujer desgarrada que, tras la violenta muerte de Jesús, rememora los extraños y convulsos acontecimientos que le han tocado en suerte. Aquí quien habla no es virgen ni diosa, sino una madre judía, ciudadana de un extremo del imperio romano donde aún alientan ritos helénicos, convencida de que su hijo se ha dejado corromper por nefastas influencias políticas.

Sola y exiliada, nostálgica de su marido y de una época de calma y seguridad que de pronto quedó destruida por la implicación de Jesús en disturbios, aparentes sanaciones milagrosas y confabulaciones que acabaron con la crucifixión del hombre que había llevado en sus entrañas, María recuerda y habla.

Con extraordinario virtuosismo y admirable capacidad dramática, Colm Tóibín compone a lo largo de estas páginas un verdadero stabat mater aso nei, tumu i le malamalama ma le tiga, o se auega e sau mai tu ma aga ma e oʻo mai pea i lenei aso.

O le molimau ia Maria
5 / 5 - (11 palota)

Tuua se faamatalaga

O lenei 'upega tafaʻilagi e faʻaaogaina le Akismet e faʻaitiitia le spam. Aoao pe faapefea ona faʻasoa lau faʻamatalaga faʻamatalaga.