V senci Andrea Camillery in njen mitski Montalbano, tudi italijanski avtorji kot npr Marko Vichi nadaljujejo z zapuščino temnega kriminalnega žanra, ki je zakoreninjen v tem pojmu pokvarjenega vdori na vse vrste posesti, pisarn in celo policijskih postaj.
Nadie está libre de mácula, incluso un comisario Bordelli tentado en ocasiones como todo personaje cuya compra libera de potenciales cargas judiciales. Pero en esa cuerda floja es donde, precisamente, tipos como Bordelli o su predecesor Montalbano, se erigen como dignos representantes de las dudas y miserias más humanas. Porque cuando uno se parte la cara con el mundo acaba debilitado y expuesto a los riesgos de sus propios demonios.
A zdi se, da Vichi ne jemlje črnega žanra kot svojega edinega vidika in ga je treba še podrobneje spoznati v prihodnjih prevodih. Med nekaterimi in drugimi bibliografija tega avtorja sega že na desetine romanov in množico zvezkov zgodb. Nedvomno zanimiv pripovedovalec, kot pravim, še neznan na tej strani Sredozemlja ...
Top 3 priporočeni romani Marca Vichija
komisar Bordelli
Es dificil señalar una obra distinta a la primera de una serie tan potente. Porque, idealización o no, uno siempre regresa a ese comienzo, al encuentro con el protagonista de tantas batallas y tantas fricciones con ese lado de la vida que rasga la piel.
Hay lugares estereotípicos del género negro como pueden ser ciertos barrios de algunas grandes urbes, o latitudes septentrionales de una Europa donde el norte marca el punto del noir actual. Y, sin embargo, también en los contrastes nacen mágicas propuestas. La bella Florencia rezumando cultura, glorioso pasado y elegancia. Solo que detrás de toda apariencia siempre se proyectan sombras…
Florencia, verano de 1963. El comisario Bordelli soporta el calor en una ciudad desierta por las vacaciones. La banal rutina veraniega se ve interrumpida por la aparición del cuerpo sin vida de una anciana señora en su villa del siglo XVII. Las circunstancias de la muerte y la autopsia realizada por Diotivede, el forense de confianza y amigo de Bordelli, inducen a pensar que se trata de un crimen. El comisario, poco amante de las reglas y más partidario de seguir su propio código ético, inicia una investigación que le va poniendo en contacto con los familiares y personas que solían frecuentar a la víctima.
Smrt v Firencah
Po Vichíju Florence brez dvoma nikoli več ni bilo isto. Ker je enkrat prebujen imaginar, ki nasprotuje uradniku, komplementaren kot vsaka legenda o temni strani, vprašanje izgubljenosti, glede na to, katere ulice imajo tisto točko kulturnega užitka, pa tudi moteče čakanje, ko se začuti, da se lahko zgodi nekaj zaskrbljujočega. ...
Firence, oktober 1966. Mali Giacomo Pellissari izgine brez sledu. Zadnja ga je videla stara ženska: vitko telo, ki teče z denarnico, ki niha na hrbtu ... Zdi se, da ga je zemlja pogoltnila. Komisar Bordelli neutrudno preiskuje. Ve, da za te skrivnosti vedno obstaja preprostejša razlaga, čeprav morda tako temna kot reka Arno.
Poplava, kot se je Florentinci več ne spominjajo, prelije reko in poplavi celotno mesto. Bordelli meni, da bo ta tragedija preprečila nadaljnje preiskave primera Giacomo z zaskrbljujočimi posledicami. Boji se, da bo zločin ostal nekaznovan, a njegova vztrajnost nima meja niti za ta primer niti za osvojitev čudovite Eleonore, mlade ženske, v katero se je zaljubil in ki se boji izgube.
Umazana zadeva
Najbolj črn izmed Bordellijevih romanov, zaplet, ki je izven fokusa njegove običajne težnje, da se tisti noir, pokrit s političnimi voljami, manevri belih ovratnikov in drugimi korupcijami, poglablja v zločin z odprtim grobom.
April 1964. Firence prekriva sivo in žalostno nebo, ki ne obeta nič dobrega. Casimiro, prijatelj komisarja Bordellija, je pravkar odkril truplo moškega v Fiesoleju na obrobju mesta. Čeprav hitijo na kraj domnevnega zločina, ko prispejo, o truplu ni več sledu.
Nekaj dni pozneje se pojavi brezživljenjsko telo deklice in na njem odkrijejo čudno znamenje. Ne bo zadnje truplo. Tako se začne obleganje možnega serijskega morilca in eno najtemnejših obdobij v Bordellijevi karieri. Zanj in preostalo preiskovalno skupino je to umazan posel; primer, ki se mu zdi usojeno, da se spremeni v neskončno nočno moro, temno kot nebo nad Firencami.
