دا د ژوند قانون دی ... خالي ځاله او دا ټول. یوازې کله چې لور د هغه څه دروازه وتړي چې تل یې د وروستي ځل لپاره د هغې کور دی ، مور او پلار چې دننه پاتې کیږي د هغه کور یو څه سپیڅلی شي چې اوس هغه کور نه دی چې پخوا و.
زه ټینګار کوم، د ژوند قانون. که هرڅه سم وي، نو هغه شیبه راځي کله چې مور او پالر به بیا خپل ځای ومومي او د لور لیدنه د هغه چا لخوا ښه راغلاست وي چې دمخه یې بل ځای ژوند کړی وي. د دې حقیقت سره سره چې هغه لاهم ډیره مینه لري، سره له دې چې د هغې خونه د زړو کوټونو کوربه ده چې په ژمي یا پاجامونو کې هیڅوک نه ساتي چې هیڅوک یې خوب نه کوي.
لو یو له هغو لوڼو څخه ده چې د نورو ځایونو په لټه کې یې الوتنه وکړه. مګر د لو راتلونکی دومره لوړ و چې هغه په پاریس کې په ټکر کې پای ته ورسید. هیڅ شی سم نه و.
کله چې هغه بارسلونا ته راستون شو، مور یې د پرانیستې وسلو سره هرکلی کوي. خو هغه، د هغې مور، د بدیلونو په لټه کې دی ... ځکه چې هغه واقعیا یوازې د آرامۍ احساس کوي. یا ځکه چې هغه هیله لري چې لو په یو کور کې له بند څخه خلاص کړي چیرې چې هغه بیرته په هغې نجلۍ کې پټ شي چې هغه نور نه وي. څوک پوهیږي؟ د مور انګیزه، لکه د خدای د لارو په څیر، د نه منلو وړ دي.
خبره دا ده چې څومره ژر چې هغه بارسلونا ته راستون شو، لو لا دمخه د خپلې مورنۍ ادارې له لارې نوې دنده درلوده. دا د مارینا د پاملرنې په اړه ده، د اوتو کلنۍ چې په نړۍ کې یوازینۍ ریښې د هغې خور ماریا دي. د مرینا له کونډې څخه د لو وروستي جبري مجردتوب پورې. لږ تر لږه دوه میرمنې د لیرې نسلونو هغه ځانګړي مقناطیس ته ننوځي چې په پای کې سره لیدل کیږي.
په ورځني کارونو کې د کوچنیو مرستو څخه، وړې خبرې اترې چې پای ته به یې ژورې کړي حتی غیر معمولي انګیزې رامینځته کیږي. د خبرو جادو، د ازادۍ اوښکې، د ازادۍ خوښي.
د مرستې د یوې کوچنۍ اشارې څخه هرڅه؛ د یو مړ وخت څخه چې داسې بریښي چې وروستي نا امیدۍ ته سپارل شوي ، د لو مطلق ماتې ته.
تاسو اوس کولی شئ ناول Quiéreme siempre واخلئ، د نوریا ګګو نوی کتاب، دلته. د دې بلاګ څخه د لاسرسي لپاره د کوچني تخفیف سره، کوم چې تل ستاینه کیږي: