Są chwile, kiedy język towarzyszy opowieści z najdokładniejszą lekkością. Bo poszukiwanie zaginionej osoby nie wymaga liryki ani sztuczności. Narracyjna trzeźwość sprawia, że ta droga do osobistego ponownego spotkania jest kompozycją prawdziwości i bliskości, która przybliża nas wszystkich do prawdy w obliczu mitów, plotek i tego rodzaju czarnej legendy, która wisi nad każdym, kto zdecyduje się uciec ze sceny, dlaczego nie on odgrywa właściwą rolę.
Zabawne jest to, że poszukiwanie kończy się podróżą inicjacyjną. Ponieważ powody rezygnacji, tego wyjścia z forum, otwierają nas jak ta wściekle mimetyczna klarowność. W literaturze można wczuć się w nawet najbardziej odrażającego przestępcę, ale z pewnością zaskakujący jest chłód, jaki może wywołać wczuwanie się w postać, która mogłaby zamieszkać w naszym życiu. Bo wtedy pewne otchłanie zbliżają się zbyt blisko.
Przez lata Alberto fuguet słyszał rozproszone lub nieuchwytne historie o miejscu pobytu swojego wuja Carlosa, który pewnego dnia po prostu zniknął z rodzinnego środowiska. Mając niejasną wskazówkę, że może zaginąć w Stanach Zjednoczonych, siostrzeniec, obecnie znany pisarz, rozpoczął śledztwo, w którym mieszał fakty i spekulacje, intuicje i wspomnienia. brakujący, księga, która wszystko zapisuje, to nie tyle a thriller, bo wkrótce pojawia się wujek i jego głos zabiera powieść, ale urzekające autobiograficzne dociekanie i badanie ludzkiej woli zniknięcia, w zaspach porażki. Podróż po nieutwardzonych drogach amerykańskiego snu. To wydanie zawiera epilog opowiadający o kulisach powieści oraz pewną publicystyczną farsę, która otaczała jej wygląd.
Powieść „Zaginieni” Alberto Fugueta można już kupić tutaj:
