Istnieją pewne mity i tajemnice, które cyklicznie odnawiają się w potocznej wyobraźni, a także w kinie i literaturze.
Trójkąt Bermudzki, Atlantyda i El Dorado to chyba trzy magiczne miejsca na świecie. Te, które najbardziej zaowocowały deszczem atramentu, aby pokazać nam te miejsca, w których rzeczywistość staje się magicznym lustrem, w którym odbijają się nasze fantazje i pragnienia, pragnienie wiedzy i pragnienie zbliżenia się do ezoteryki.
Równolegle do jego ostatniego filmu pt książka Z, zaginione miasto, David Grann przedstawia nam udokumentowany dziennik podróży odkrywcy Percy'ego Fawcetta przez głęboką Amazonkę, gdzie miało znajdować się zaginione miasto z kopalniami złota.
Aby mówić z pełną znajomością faktów, David udał się w 2005 roku nad wielką południowoamerykańską rzekę, aby zebrać sensacje, pomysły, komentarze ludzi i dokładniejszą dokumentację. Z tym wszystkim przedstawił tę pracę.
W Z, zaginionym mieście, podróżujemy z Percym Fawcettem do Amazonii w 1925 roku. I szczerze mówiąc, najciekawsze w tej książce, znane już zero wyników w lokalizacji tajemniczego miasta i tragiczne konsekwencje dla bohatera, no cóż że bardziej interesujące jest chłonięcie tej perspektywy niestrudzonego odkrywcy, urzeczonego poszukiwaniem, które w 1925 roku nadało wyprawie fantastyczny akcent, wciąż bliski rzeczywistości chwili, w świecie bez satelitów i GPS, bez całkowitego połączenia który istnieje obecnie.
Przygoda prawdziwych. Biografia przerobiona na powieść, która ma cieszyć, wzruszać i przywracać doznania trywialnej przyjemności z literatury. Oczywiście, pismo jest wyśmienite, komponuje karatową narrację nie pozbawioną liryzmu. Dobra mieszanka, z której można się cieszyć i uciec.