Oprócz fikcyjnego aspektu narracyjnego, w którym Alessandro baricco niemal częściej eksploruje możliwości literatury, niż opowiada, niejednokrotnie ten włoski autor, jako dobry filozof, staje przed zadaniem eseju, krytycznej recenzji dalekiej od podejścia zwykłej twórczej inwencji.
Ten aspekt został otwarcie ujawniony w jego twórczości Los bárbaros. I przy tej okazji dokonano przeglądu założeń eseju o barbarzyńcach, który obnażył niedole współczesnego świata tego, co bezpośrednie, prefabrykowanych potrzeb i gustów. To nie jest tak, że Gra jest drugą częścią, ale w pewnym sensie ewolucją w postrzeganiu tego, co nadal dzieje się w tej niepowstrzymanej rewolucji, która odkrywa rzeczywistość połączoną sieciami w naszym globalnym świecie, pod niepokojącą wróżbą Sztucznej Inteligencji . .
Niedawno rozmawialiśmy o książceFałszywe wiadomości. Nowa broń masowej zagłady«, niepokojący esej. ale dla Baricco jest to jedynie pochodna naszego zanurzenia się w to, co technologiczne i nie zawsze tak odległe od tego, co zawsze zakładała nasza subiektywna kondycja zdolna do największych konstrukcji pojęciowych.
Naprawianie jest mądre. I równolegle z filozofami. Zatem Baricco wprowadza sprostowanie do Gry. Być może ci barbarzyńcy, którzy pojawili się w 2008 roku, kiedy ukazał się pierwszy cytowany esej, nie byli elementami zagrażającymi, gotowymi wszystko zniszczyć. Przede wszystkim dlatego, że wszystko to, ohydny wiek XX, pełen wojen i każda inna epoka poprzedzająca, pogrążona w fundamentalnych sporach wokół wszelkiego rodzaju podstawowych praw i wolności, również nie wskazywała na coś lepszego.
Można zatem zrozumieć, zgodnie z obecnym Baricco, obciążonym nowymi powodami i perspektywami, że era technologii następuje po inercji, która nie zawsze jest unieważniająca, pełna ryzyka, tak, ale prawdopodobnie jako oznaka zdolności naszej cywilizacji łączyć prądy myślowe lub ideologie. Wpadnięcie w najgorszą z możliwości jest zatem kwestią osobistej decyzji w maremagnum sprzecznych wersji.
Media ustępują miejsca nurtom opinii, mniej lub bardziej kierowanym przez niektóre lub przez inne, spośród tak wielu sieci, prawdopodobnie oczekujących selektywnego dostosowania przez gigantów technologicznych, a mimo to z ich platform zawsze wyłaniają się nowe głosy, wnoszące nowe pomysły.
Zatem w tym pojawianiu się i znikaniu pomysłów, intencji, fałszywych wiadomości, prób manipulacji i innych złych sztuk, krytyczne myślenie mimo wszystko pojawia się przy każdej nowej okazji. Być może pewnego dnia powierzymy wszystko AI, tej sztucznej inteligencji, która może nas przekonać, która Wielki Brat, o korzyściach płynących z poddania się Jego planowi zrównoważenia wszystkiego lub zniszczenia wszystkiego.
Bo co najgorsze, najbardziej przewrotną stroną jest to, że w tym oddaniu cyfrowemu światu, w tym sposobie komunikowania się i interakcji jak profil zagubiony w sieci, w końcu uważamy nasze istnienie za grę, która zawsze kończyła się migającymi literami „gra”. koniec».
Książkę Gra, ciekawy esej Alessandro Baricco, można już kupić tutaj: