Było widać, że nadchodzi. W tej powieści odkrywamy, że przyszłość jest samospełniającą się przepowiednią. Wróżbici, którzy wskazywali na inwazję na Wschód, staną się nowymi prorokami.
Hordy orientalistów robiących zdjęcia były tylko patrolem zwiadowczym. Wiele lat później, w dystopijnej przyszłości, Japończycy już wykazują wyraźne działania wojenne w formie wandalizmu pośród zachodniej cywilizacji.
Czy to o to chodzi, czy też za brutalnymi działaniami kryje się inna motywacja?
Sprawą zajmie się były inspektor i ośmiolatek Takeshi Sakamura. Razem z nim spacerujemy ulicami Barna City i odnajdujemy złoczyńcę, który pociąga za sznurki powstańczego ruchu turystycznego, za pomocą którego pragnie przejąć stery rządzących. Coś, co na pierwszy rzut oka brzmi przerażająco, ale może nie być takie złe w świetle przygnębiającego status quo społecznego.
Przezabawna parodia, kontynuacja jego pierwszej powieści z dziwną Sakamurą w roli głównej. W pewnym sensie pisanie samozwańcze Paweł Tusset przypomina mi styl Połączenie ceciuos.
To w porządku, że futurystyczna sceneria wydaje się odchodzić od tego odniesienia, ale jest dużo Ignacego tam i tutaj…
Karykatura jako narzędzie krytyczne i niemal surrealistyczny humor jako zniekształcające lustro rzeczywistości, która jest już dość zdeformowana w naszym codziennym życiu.
Ekscentryczne postacie i miejsca, które nagle wydają się Ci bliskie. A na koniec wybuchniesz śmiechem. Przede wszystkim dzięki pomysłowości autora, dzięki któremu można dokonać porównań z tym, co bliskie najbardziej dziwaczności.
Parodia kwitnącej powieści kryminalnej i sarkazmu, kwaśny humor mający obudzić krytykę w wykrochmalonym świecie.
I tak, jest więcej niż prawdopodobne, że czarny charakter w końcu zwycięży. Ale... co to za różnica? Tak czy inaczej byłeś zgubiony.
Najnowszą książkę Pabla Tusseta Sakamura i turyści bez karmy można teraz kupić tutaj: