Koniec życia. Intensywna potrzeba życia prowadzi czasem do najdalszego punktu, wręcz przeciwnie. Chodzi o ten szczególny magnetyzm biegunów, które w końcu wydają się być tą samą odrębną rzeczą w pochodzeniu. Rzecz, esencja, coś, co uporczywie i uporczywie domaga się ponownego połączenia całego spektrum życia, które jego dychotomiczne istnienie mogłoby wyjaśnić z zachwytem jasnością.
Głos w pierwszej osobie Evy Baltasar z powodzeniem wtopiony w tysiąc wierszy, dodaje, jeśli to możliwe, większej intensywności bohaterowi jej opowieści. Jedna z tych osób, które żywią nadzieję, być może wcale jej nie chcąc, na dostrojenie się do rozumu i prawdy, w tej przepaści między subiektywnymi wrażeniami, które napędzają szczęście, a światem możliwym, obiektywnie sprowadzonym do najokropniejszego niezadowolenia nas wszystkich, podróżników. jednego życia, jak wspomniałem Milan Kundera w Nieznośnej lekkości bytu.
Tyle że bohaterka tej powieści nie chce poddać się chłódowi życia i odziana w wieczną zmarzlinę, którą okrywa również najbardziej niegościnna planeta, rzuca się w jeszcze bardziej otwarty hedonizm kobiety, dla której wciąż ponosi odpowiedzialność za to, jak zarządza swoim ciałem.
Życie jest tak trywialne, że nie warto rozwodzić się nad światowymi sprawami, takimi jak te, które twoja rodzina lub przyjaciele zanurzają pod lodem. Najważniejsze, że pod wpływem tego, że nic nie jest warte zachodu, wykorzystać przynajmniej chwile z tą wściekłą autentycznością, która jedynie naznacza popędy uwolnione od ich bolesnych społecznych i moralnych piętn.
Zawsze jest przeciwny biegun. Głębokie popędy to także rezygnacja, poddanie się, wyczerpanie, by nawet podjąć nowy krok, samobójstwo, jak ta ostatnia przygoda w obliczu tylu błahości.
Zwinna powieść w szaleńczym marszu ku pustce bohatera. Opowieść, która ma więcej niż krawędzie i kłopoty, z której wyłania się również czarny humor typowy dla kogoś, kto wrócił od wszystkiego. Książka niezwykle przejrzysta, z perspektywą naszego świata lodowatą jak skóra bohatera.
Możesz teraz kupić powieść Wieczna zmarzlina, debiut Evy Baltasar, tutaj: