3 najlepsze książki Chucka Palahniuka

Zawsze istnieje szczególna harmonia z mniej lub bardziej współczesnymi pisarzami. Chuck Palahniuk To jest jak kolega, z którym mógłbym pójść na piwo, żeby porozmawiać o dobrych latach młodości, nawet jeśli zajmę dobrą dekadę, to wszystko trzeba powiedzieć. Kiedy ktoś dorastał w schronie przeciwnej generacji X, powinowactwo kończy się stworzeniem bardzo szczególnej przestrzeni łączącej.

W Palahniuk wykryto fundamentalne aspekty tego przejścia z generacji analogowej na cyfrową, podczas gdy był ostatnim, którego formy spędzania czasu wolnego koncentrowały się na bezpośredniej interakcji między ludźmi.

Poprzez tę dychotomię między technologią a tym, co namacalne jako formą rozwoju osobistego, wykrywa się również te szczyty młodzieńczego buntu w latach 80. i 90., w których pozorna bonanza zdawała się mało zapraszać do rewolucji, a jednak młodzież potrzebowała buntu w twarzy czegoś, co ostatecznie prowadzi do nihilizmu, jeśli cel, który ma zostać osiągnięty, wydaje się nie do ruszenia lub rozprasza się jak przyczyna zagubiona we mgle.

W pobliżu wyczuwam, że literacka motywacja amerykańskiego Chucka Palahniuka. I stąd niektóre z jego najbardziej brutalnych dzieł, takie jak Fight Club, które prawie każdy z nas pamięta więcej z filmu, ale jak zawsze powieść wprowadza głębię w sprawę. Ponieważ wychodząc od obłąkanej dwubiegunowości, zawsze ma ten punkt większej empatii od precyzji czarno-białej narracji. W zasadzie dlatego, że tekst nie podlega najbardziej gorsetowym specyfikacjom kinematografii.

Ale poza tym wspaniałym dziełem, w Palahniuka odnajdujemy narratora zdeterminowanego, by pokazać nam papier-mache świata, blichtr i trompe l'oeil szczęścia w społeczeństwie napędzanym przez unicestwiającą inercję. Swoim kwaśnym i hiperbolicznym krytycznym tonem Palahniuk dobrze wstrząsa wieloma aspektami konwencji społecznych, instrumentalizacji jednostki, hipokryzji i przymusowego wpasowywania się jednostki w masę przeciętności, normalności.

Nigdy nie zaszkodzi zrobić wycieczkę po powieściach tego autora, odzyskać to krytyczne spojrzenie, które może skończyć się przesiewaniem akcesoriów, narzuconych i formalnych, aby w końcu powtórzyć bunt pokolenia X, który w końcu ma przyczynę i ta część windykacji osobistej.

Trzy najlepsze powieści polecane przez Chucka Palahniuka

Klub walki

Niezwykła terapia dla maklerów giełdowych, finansistów i wszelkich innych ludzkich bestii, które zmarnowały swoje życie między biurkami, plikami, zwolnieniami z pracy, emocjonalnymi separacjami lub stratami nie do przezwyciężenia.

Spotkania w klubach walki nie są poświęcone burzom mózgów… jak sama nazwa wskazuje, idą tam, aby roztrzaskać sobie twarze z innymi facetami takimi jak ty, sfrustrowane dusze, które gromadzą nienawiść do swojego szarego życia i mierzą się z walką o przetrwanie z zaciśniętą pięścią i psim pyskiem .

Ale klub walki tak naprawdę narodził się w bardziej przypadkowy sposób, w prostej walce między protagonistą a ekstrawaganckim Tylerem Durdenem, właśnie w momencie, w którym desperacja bohatera poprowadziła go przez terapie, nieprzespane noce, burzliwe relacje i cała suma okoliczności, które doprowadziły go na granicy szaleństwa.

I tak rozprzestrzenia się terapia, aby stawić czoła samozniszczeniu od samego samozniszczenia. Każda terapia mówi o zmierzeniu się z problemem, który cię anuluje, a oni robią maksimum w klubie, ustanawiając swoje mityczne osiem zasad, które dają im powody do dalszego życia wokół nienawiści, strachu lub czegokolwiek, co stało się motorem złowrogiego życia każdego jeden ...

Klub walki 2

Miłośnikom wielkiej powieści Palahniuka ta kontynuacja zapewnia kontrkulturowy i świeży dotyk pracy graficznej, zilustrowany podziemnym akcentem, który wzbogaca i umieszcza nas na wysokości ilustrowanej narracji lat 80. lub 90.

Podjęcie szturmu na drugą część pracy okrągłej nie zawsze powinno być dla autora zadaniem łatwym. W połowie drogi między komercyjną pokusą a twórczym bodźcem decyzję należy rozważyć na podstawie ostatecznie prawdziwych argumentów o potrzebie powiedzenia czegoś więcej…

Ale oczywiście, jeśli rejestr zostanie zmieniony, wszystko może być łatwiejsze. Od oryginalnej powieści, od zaskakującej pierwszej części, przechodzimy do powieści graficznej. Od bezimiennego bohatera, który ma swoje brutalne alter ego Tylera Durdena, przechodzimy do pewnego Sebastiana, który opowiada nową odsłonę.

Minęła dekada i wydaje się, że Sebastian oswoił bestię w sobie. Prowadzi nowe, normalne życie i towarzyszy mu żona i syn, coś w rodzaju valium powstrzymuje bestię, która go zdominowała. Ale nic z wewnętrznego forum nie może być objęte na zawsze.

W rzeczywistości wszystko, co złe, lęki lub destrukcyjne tendencje mają tendencję do karmienia się w ciszy, dopóki nie znajdą sposobu na odzyskanie kontroli. Ale czasami Sebastian nie uchodzi za dziwny typ w swojej przemocy.

Żyjemy w czasach przemocy w nierzeczywistej bańce szczęścia, w której znajduje się dehumanizacja i zagłada. Idealna sceneria dla Tylera Durdena, który kiedyś wyszedł ze swojego ascetycznego odosobnienia narkotykowego, aby znaleźć te chwile przyjemnej przemocy, dzięki którym zrekompensuje swoje sfrustrowane ego, przeciętne życie i świat wyczarowany pod starymi dobrymi obyczajami.

Wymyśl coś

Wcześniej sprawdzane w tej przestrzeni. W tej książce Make Up Something transgresja jest ponownie podtrzymaniem i pokarmem narracyjnym. Tom z ponad dwudziestoma opowiadaniami i krótką powieścią, które oferują spojrzenie od makabry do graniczącego z eschatologicznym, przepełnionym kwaśnym humorem, ale zawsze związanym z ciemną stroną występku, perwersji, wyzwolenia wewnętrznego potwora, krytyki jako symfonia buntu bez przyczyny jako suma wszystkich przyczyn skoncentrowanych w zatraceniu.

Traktowanie postaci Palahniuka jako przedstawicieli tej ciemnej strony, która nasila się, gdy patologia staje się chroniczna w umyśle, prowadzi do zniekształcenia perspektywy świata.

W ostatecznym rozrachunku mnogość, a raczej tłum (w zależności od tego, jak na to spojrzeć) osobowości, które snują się po tylu opowieściach, mogą być tymi przyjaznymi sąsiadami lub w pełni godnymi zaufania współpracownikami, lub przyjaciółmi, którym powierzasz swój sekret… Jak powiedziałby Lou Reed, przejście przez te wszystkie historie oznacza spacer po dzikiej stronie…

Inne polecane książki Chucka Palahniuka…

Wynalazek dźwięku

Czasami chodzi o zaoferowanie najdziwniejszych wątków, które można pociągnąć, aby popchnąć fabułę do przodu. Ponieważ najbardziej przytłaczające niespodzianki można znaleźć w ekscentryku. A środowiskiem ekscentryków par Excellence w globalnym świecie może być Hollywood ze swoimi gwiazdami, które powróciły od wszystkiego, niektóre wracają do prostoty, a inne wciąż są zajęte odkrywaniem wszechświatów i czarnych dziur, czymkolwiek…

Minęło siedemnaście lat, odkąd Gates Foster stracił córkę Lucy i od tego czasu nie przestaje jej szukać. Teraz szokujące i nieoczekiwane wydarzenie dostarcza mu pierwszej od dekady istotnej wskazówki i wszystko wskazuje na to, że wkrótce odkryje straszliwą prawdę.

Tymczasem Mitzi Ives udało się znaleźć dla siebie niszę jako inżynier dźwięku dla hollywoodzkiego przemysłu, korzystając z tych samych tajnych technik, których używał jej ojciec. Przerażające krzyki, które tworzy do horrorów, są szczególnie znane, tak wiarygodne i szokujące, że równie dobrze mogą być prawdziwe. Kiedy losy Gatesa i Mitzi się splotą, na światło dzienne wyjdą okropne i brutalne sekrety ukryte za efektowną fasadą Hollywood.

rozważ to

Powody pisania są niezgłębione. Dlatego z pewnością odważy się zagłębić w to, jak i dlaczego pisać. Ale oczywiście od geniusza takiego jak Stephen King w jego „Podczas pisania” nawet pisarza drugiego czy trzeciego stopnia zachęca vademecum pisarzy. Biorąc sprawę za pomocą pęsety, bez wątpienia Chuck Palahaniuk może być interesującym odniesieniem dla końcowego kanału procesu pisania. Bo… skoro zaczynasz próbować uczyć się od innych, pchaj się z tymi najbardziej zaangażowanymi w literaturę bez filtrów, żeby nie ulec najgorszej autocenzurze.

Po ponad dwóch dekadach poświęconych pisarstwu uznany autor Klub walki postanowił podzielić się swoją mądrością i wieloletnim doświadczeniem w sztuce opowiadania historii. Palahniuk ujawnia wiedzę, którą sam zgromadził przez lata, dzięki wielkiej zdolności obserwacji, warsztatom literackim, w których się kształcił oraz pisarzom i nauczycielom, którzy, podobnie jak Tom Spanbauer, wpłynęli na jego twórczość.

Palahniuk daje nam solidny praktyczny przewodnik do budowania i rozwijania powieści (z unikalnymi propozycjami, które nie pojawiają się w podręcznikach pisania) i opowiada o typach postaci, które tworzą fabułę, pisaniu jako terapii lub jak zaangażować czytelnika do wczuć się w narrację. Pomysły, które przywołuje, sięgają od praktycznych porad i przykładów z klasycznych dzieł i jego własnych książek, po niekończące się anegdoty i wspomnienia z jego życia jako pisarza i lat jego podróży literackich po całym świecie.

Ta praca, która ma stać się punktem odniesienia dla książek o pisaniu, jest jasnym, wrażliwym i fachowym listem miłosnym do pisarskiego rzemiosła.