Spotkania filozofii, literatury i esejów koncentrują się w kilku przypadkach w historii literatury. Rzadkość i manifestowanie się jako takie w jakiejkolwiek dziedzinie nie zawsze ułatwia integrację osoby. Ale reperkusje pracy dziwnego faceta, takiego jak Henry David Thoreau ma to wiele wspólnego z jego wyjątkową i dziwną wizją literatury jako kompendium myśli, literatury i życia.
Współczesna Nathaniel Hawthorne, a także rodem z Massachusetts dalej na północ David Thoreau był jego antytezą w kategoriach literackich. Ale w obu przypadkach możesz cieszyć się tą spolaryzowaną komplementarnością, która obejmuje całą erę XIX wieku.
Bibliografia Henry'ego Davida Thoreau ma dużo biografii, stając się przykładem witalistycznego pisarza, który ściska swój własny świat, by wyrazić swoją wizję rzeczy z intensywnością faceta zawsze zaangażowanego w transcendentalne żądania i zmagania.
Top 3 polecane książki Henry David Thoreau
Walden
Dziennik pustelnika par excellence, dziennik pokładowy na kontynencie nowego rozbitka na świecie rozwinięty sto lat później Robinson Crusoe, z nowymi dylematami dziewiętnastego wieku zamiast romantycznego akcentu starego charakteru Daniel Defoe. Thoreau postanawia uciec od szalejącego tłumu (choć rzadko spotykanego w jego melancholijnym Concord drewnianych domów) i zabiera nas ze sobą, aby przemyśleć świat.
Książka, która cieszy się w kierunku ideału intensywności życia, która nie ma nic wspólnego z pośpiechem, ale z cierpliwością, nie z tym, co natychmiastowe, ale z tym, za czym tęsknimy nad powolnym ogniem. Książka napisana w tych warunkach wskazuje na tę esencjonalną przygodę człowieka pogodzonego ze swoim otoczeniem, nie ma innej troski, jak ponowne komunikowanie się z żywiołami, poddanie się podstawowym codziennym zadaniom, w których inteligencja człowieka osiąga swój podstawowy, atawistyczny cele. Oczywiście, po tym lecie 1845 roku, pogrążonym w wewnętrznym spokoju i opuszczeniu, Thoreau powrócił, by to opowiedzieć, a to wiele mówi o niezrównoważonej samotności przez długi czas.
Ale Thoreau wiedział, jak uchwycić swoje doświadczenia i wyobrażenia tamtych czasów jako idealistyczny podręcznik, który przeniknął i nadal przenika każdą osobę, która medytuje o naszej społecznej ewolucji nękanej niesprawiedliwością i nierównowagą jednostki między zbiorowością. A zwłaszcza w nieistotności materiału w porównaniu z poczuciem czasu w samotności, które konfrontuje cię z poczuciem, że ekstremalne życie, ze swoimi światłami i cieniami, jest właśnie tym, ciszą i poczuciem przynależności do miejsca i chwili. .
Nieposłuszeństwo obywatelskie
Ciekawe, w jaki sposób sprzeciw sumienia, który może doprowadzić jednostkę do obywatelskiego nieposłuszeństwa, może stać się bronią rzucaną dla tych, którzy zamierzają zmienić ustalony porządek (autorytarny lub demokratyczny), bez różnicowania charakteru tego porządku. Nieposłuszeństwo jest ludzkie i tendencyjne, dające się manipulować i bardzo wątpliwe w grupie.
Jak każda dobra książka, wielokrotnie ten nonkonformistyczny podręcznik, ta biblia sprzeciwu wobec zgody, a nawet niesubordynacji, jest używana ze złym gustem manipulacyjnego interesu społeczności, a nie z wolą szczególnego przekonania do szukania własnej drogi. Przez dni, w których musiał żyć Thoreau, jego prace ukazują ideowy awans postaci niezwykle krytycznej, która odkryła trompe l'oeil społeczeństwa, ukrytego w tamtych czasach jeszcze w lękach niemal religijnych, w trzasku bicza czy w ryk broni.
Jedyna rewolucja, jaka pojawia się w tej książce, to ta, która dotyczy samego siebie w obliczu niesprawiedliwości, ale nigdy nie prowadzi w stronę innych ideologów, którzy, jak cyklicznie demonstrowali, gaszą swoje libertariańskie tęsknoty, gdy tylko dotrą do spokojnych wód władzy i jej oportunistycznych prądów. w stanie usprawiedliwić wszystko.
muszketachid
W Walden Thoreau znalazł się. W Musketaquid, a przynajmniej w pisaniu o podróży Musketaquid, Thoreau wcześniej zatracił się w samotności nieobecności. W międzyczasie pięć lat...
Ponieważ jego brat John był ważnym partnerem w przygodzie, która zabrała ich na łódź Musketaquid, którą obaj wypłynęli na rzekę Concord i razem podzielili miłosne rozczarowanie, które być może mogło doprowadzić ich do konfliktu o to samo uczucie do tej samej kobiety. A jednak postanowili podróżować przez potężny Merrimack lub Sudbury. Wyjazd przyniósł najbardziej pożądany efekt pojednania, zjednoczenia i zjednoczenia. Dopóki John nie odszedł w najbardziej nieoczekiwany sposób.
Narracja podróży nabiera nieporównywalnego smaku przygody o życiu, które płynie na pokładzie łodzi z kimś tak bliskim jak brat. Z pewnością układ opowiadania sprowadziłby autora do melancholijnych myśli. Ale pisanie jest filozoficzną nauką o życiu podejmowanym z odwagą, determinacją i determinacją, by stawić czoła niebezpieczeństwom. Ponieważ zbiegi okoliczności i ofiary śmiertelne są już odpowiedzialne za przybycie samemu, niezależnie od tego, czy się ich boisz.
