Autorzy lubią Arturo Perez Reverte o Felipe Benitez Reyes a niektórzy inni hojnie spędzają czas w sieciach społecznościowych z naturalnością kogoś, kto nie ma menedżera społeczności lub go potrzebuje. A sprawa widziana w ten sposób to coś innego.
Ponieważ czasami, oprócz wyrażania opinii z niezbędną jasnością w dzisiejszych czasach, ci pisarze nawet angażują się na lepsze lub gorsze z kimkolwiek. W końcu pojawia się autentyczność, aw końcu echo, którego nigdy nie można sobie wyobrazić dzięki najbardziej pomysłowej interakcji w sieciach dyżurnego CM.
Ale to nie z powodu RRSS przyprowadzam tu dziś don Felipe Beníteza Reyesa, ale raczej z powodu jego rozległa trajektoria, narracyjny kanał poprowadzony między meandrami, który podlewa wszystkie literackie przestrzenie od powieści czy opowiadania po esej, poprzez poezję, a nawet scenariusz teatralny.
Oczywiste jest, że przy naszej zwykłej fiksacji pozostaniemy przy prozie beletrystycznej, ale warto przynajmniej wspomnieć o pozostałych kulturach, aby zostało to należycie zapisane.
Z tym twórczym bagażem powieści Beniteza Reyesa oferują polichromatyczny wszechświat, w którym znajdujemy humor i parodię, ale także egzystencjalne włóczęgi tego realizmu, które trzymają się codzienności jako scenerii, w której synchronizują najtrafniejsze filozoficzne wizje świata: przetrwanie, szczęście, próby prawdy, miłość i przemijanie na scenie istoty ludzkiej.
O wszystkim io wszystkim z dokładnym opisem pisarza, który jest przede wszystkim twórcą życia i gawędziarzem.
Top 3 polecanych powieści Felipe Beníteza Reyesa
szansa i odwrotnie
Powieści z jednym bohaterem, a przynajmniej wyraźnie głównym, mają trudność w pisaniu i moc, jeśli można znaleźć najlepszy węzeł, wznieść bohaterów na ten Olympus literatury, na który autor wznosi się domyślnie.
Benitez Reyes to wielu istotnych bohaterów. I ta specjalizacja jest widoczna w znakomitej charakterystyce, w której wszyscy mamy miejsce na mutowanie naszej skóry. „Nie możemy nawet podejrzewać miejsc, w których życie może się ukryć, kiedy my, przebojowi, wyruszamy w poszukiwaniu życia”.
W tego typu refleksjach zostaje nam przedstawiony bohater tej powieści: wiecznie potrzebujący człowiek, dorastający we wrogim środowisku, który przystosowuje się do rzeczywistości, która go w równym stopniu fascynuje, co zaskakuje.
Urodzony w południowym miasteczku naznaczonym obecnością północnoamerykańskiej bazy wojskowej, nasz bohater będzie miał wiele zawodów, pozna kaprysy szczęścia i przeciwności losu, spełnione chimery i nieudane marzenia, dryf i kurs. W tle ponura frankistowska Hiszpania, dwuznaczne i pełne przygód lata transformacji oraz nasza teraźniejszość oportunistów przebranych za odkupicieli.
W swojej długo oczekiwanej nowej powieści Benitez Reyes rysuje postać, która pozostanie wyryta w pamięci czytelnika: wiecznie ocalały, sługa wielu panów; melancholijny optymista, który nie boi się pecha. To historia kontrastów: radosna i szokująca, realistyczna i enigmatyczna, szybka i refleksyjna, momentami przezabawna, a momentami mrożąca krew w żyłach. Jak samo życie.
Chłopak świata
Wąska granica między szaleństwem a geniuszem, między ekstrawagancją a urojeniami jest zawsze kwestią perspektywy. Literatura zawsze była najlepszym sposobem na wyjaśnienie, kto jest kim w tym świecie w ciągłej maskaradzie.
Pióro Beniteza Reyesa, jakie mogło być w przeszłości Salinger, Kennedy'ego Toole'a lub siebie Cervantes jest odpowiedzialny za przedstawienie nam geniuszu atakowanego jako groteska, delirycznego bohatera zdolnego do chwały i piekła jako tej samej kompozycji miejsca, w zależności od możliwej zmiennej moralności.
Bohater tej powieści, Walter Arias, jest mieszanką surrealistycznego filozofa i antyfreudowskiego psychoanalityka, romantyka i mającego obsesję na punkcie seksu, arlekina i potwora, moralisty i przestępcy. Krótko mówiąc, mieszanka wszystkiego, czego nie można i nie należy mieszać.
„Moja myśl oscyluje między Kartezjuszem a baronem z Munchausena” — wyznaje Walter Arias, prekursor ruchu filozoficznego zwanego walteryzmem, jednego z najmniej duchowych prądów duchowych ze wszystkich, jakie znało minione tysiąclecie. Kpiący i bezwzględny, wizjonerski i refleksyjny, humorystyczny i makabryczny, Walter Arias opowiada nam o wzlotach i upadkach swojego życia – o swoich zalotach ze światem – w przezabawnym thriller pikarejski i metafizyczny.
Rynek Mirage
Corina i Jacob zawsze żyli z organizowania kradzieży dzieł sztuki. Gdy ze względu na podeszły wiek i brak ofert uważają się za wycofanych z zawodu, otrzymują nieoczekiwane zlecenie od rozpustnego Meksykanina o mistycznych skłonnościach, który marzy o zbudowaniu pryzmatu, by ujrzeć oblicze Boga. Zadanie polega na dokonaniu kradzieży domniemanych relikwii Mędrców przechowywanych w niemieckiej katedrze w Kolonii.
Stamtąd Benitez Reyes śledzi subtelną, ale przezabawną i niszczycielską parodię ezoterycznych powieści intrygujących, ich zajadłości i szalonych osobliwości. Ale Rynek Mirage wykracza poza zwykłą parodię, aby zaoferować nam diagnozę kruchości naszej myśli, pułapek wyobraźni, potrzeby wymyślenia życia, aby życie stało się rzeczywistością. I właśnie na tym polu psychologicznym ta pełna zaskakujących zwrotów akcji i nieoczekiwanych zakończeń historia nabiera niepokojącego znaczenia.
Poprzez porywającą prozę i olśniewającą pomysłowość Benitez Reyes wprowadza nas w terytorium fascynacji i pozorów, pełne niezwykłych postaci i niespodziewanych sytuacji.
Mam prawie wszystkie książki Felipe Beniteza Reyesa, jak chłopaka świata żadnej
Dziękuję bardzo za twój wkład, Nano.