Ponieważ w wieku dwudziestu pięciu lat opublikował swoją pierwszą książkę Kobieta w lustrze kontemplująca krajobraz, Enrique Vila-Matas wydała mnóstwo nowych książek wszelkiego rodzaju, esejów na szerokie tematy, opowiadań i powieści. Dziś jest jednym z najbardziej cenionych pisarzy w naszym kraju, z wieloma nagrodami za eseje i twórczość narracyjną..
Niezbędny autor naszych tekstów ze względu na swoją zdolność twórczą i mimikę literacką, rodzaj przejęcia wiodącej roli w rozwikłaniu zawiłej perspektywy pisarza, który szuka nieśmiertelności i chwały w rzekomej transcendencji śmiałości narracji o świecie i kto, na swój sposób przetrwał sprzeczność odczuwania potrzeby ukrywania się przed wszystkim, odosobnienia w ascetycznym biurku.
Między Enrique Vila-Matas i jego charakter Doktor Pasavento następuje fuzja, która przenosi się z papieru do prawdziwego życia, godna podziwu integrująca pasja do literatury i życia.
I nadchodzi chwila mnie wybór powieści Enrique Vila-Matasa.
3 polecane powieści Enrique Vila-Matas
Oszustwo
Powieść autentycznie powieść. Od kiedy Enrique Vila-Matas wciąż nie mieszał rzeczywistości i fikcji jako istotnego źródła narracji. Ciekawa powieść, która porusza słabość pamięci i tożsamości.
streszczenie: Odkrycie bezdomnego mężczyzny bez pamięci na cmentarzu w Barcelonie, przyłapanego na kradzieży urn pogrzebowych, odsłania niezwykłe zainteresowanie, a jednocześnie jego zdjęcie i opis pojawiają się w gazecie dzięki pracy i wdziękowi azylu, w którym się znajduje przebywający.
Rycerza, o którym mowa, od razu rozpoznają dwie rodziny: z jednej strony jest to Ramón Bruch, pisarz falangistyczny, którego ślad zaginął, walcząc w Rosji w Błękitnej Dywizji; z drugiej strony to Claudio Nart, nędzny oszust. Kim tak naprawdę jest ten zapominalski?
Dzieci bez dzieci
Księga opowiadań, w której uczeń przewyższa nauczyciela. Całość ma mieć posmak Kafka. Ale biorąc pod uwagę odniesienie, skończę z zapewnieniem, że ta książka jest lepsza niż oniryczny surrealizm i z mniejszym doświadczeniem cytowanego autora.
streszczenie: Każda z historii składających się na tę książkę kryje w sobie cytat z Kafki, być może bezdzietnego syna par excellence, uosobienia indywidualizmu i zarazem obojętności.
Wszystkie przedstawione tu postacie są samowystarczalne, mogą być samotnymi maszynami – nawet w związku małżeńskim – i pozostają przywiązane do rzeczywistości tylko pajęczą nicią. Jednak tkają również skrócony i przenośny gobelin z konkretnej historii Hiszpanii, która obejmuje zaledwie 41 lat, wiek Kafki, kiedy zmarł w Kierlingu.
Mac i jego wpadka
Charakter obsesji sprawia, że fabuła jest czasem urojona, a innym razem intensywna. Wszystko o handlu, poświęceniu lub pasji do pisania.
streszczenie: Mac właśnie stracił pracę i codziennie spaceruje po El Coyote, dzielnicy Barcelony, w której mieszka. Ma obsesję na punkcie sąsiada, znanego i znanego pisarza, i za każdym razem, gdy go ignoruje, czuje się zirytowany. Pewnego dnia słyszy, jak rozmawia z księgarzem o swoim debiutanckim filmie fabularnym Walterze i jego niepowodzeniu, młodzieńczej książce pełnej niespójnych fragmentów, którą niejasno pamięta, a Mac, który pieści ideę pisania, postanawia ją zmodyfikować i ulepszyć. pierwsza historia, którą twój sąsiad wolałby zostawić w zapomnieniu.
„Powieści, które lubię, są zawsze jak chińskie pudełka, zawsze są pełne historii”, mówi narrator tej niesamowitej powieści, która przebiera się za zabawny pamiętnik, esej na temat pochodzenia i procesu pisania, śledztwo kryminalne i powieść Nauka.
Enrique Vila-Matas burzy mit o potrzebie własnego głosu, przerabiając tradycję, by pokazać, że jest właścicielem jednego z najbardziej osobistych głosów na współczesnej scenie literackiej; Do twórczości literackiej można dogłębnie podejść, nie rezygnując z dostarczania czytelnikowi chwil prawdziwego śmiechu; wychwala normalność poprzez ekscentrycznego i osobliwego bohatera i udaje improwizację w mistrzowskiej powieści, która zawiera różne poziomy lektury, niespodzianki fabularne, naprawdę wielkie znaleziska, dzięki konstrukcji zdolnej do obracania się jak skarpeta ze środka książki, pozostawiając czytelnik z otwartymi ustami aż do idealnego zakończenia.
Inne polecane książki Enrique Vila-Matasa to
Ta szalona mgiełka
Postać pisarza jest paradygmatem wszystkiego, wszystkiego, co opowiadane, wszystkich bohaterów przed lustrem, w którym odnajdują pisarza, unicestwiającego swoją egzystencję przed tym Bogiem obdarzonym kiedyś piórem, potem swoim niepokojącym hałasem klawiszy, a później po prostu przesuwając palcami po wirtualnej klawiaturze. ORAZ Enrique Vila-Matas on wie. Nie ukrywa się w fałszywej skromności ani nie przedstawia sztucznych argumentów. Pisarz pisze i tworzy światy. A zatem pisanie o pisarzu siedzącym samotnie jest jak opowiadanie o przygodach Boga na pierwszym przed niczym.
Zestawienie tego wszystkiego Boga i pisarza, pamiętam innego wielkiego rodzimego pisarza, niezmierzonego Manuela Vilasa, na którego profilu na facebooku lubiliśmy rozmawiać między Bogiem a Vilasem, dwoma facetami zawsze zdolnymi do wypatroszenia rzeczywistości, aby odkryć jej najbardziej zabawną część.
O tym wszystkim, co dotyczy stworzenia, o mocy, która za pomocą języka zmienia człowieka w nowego Boga, opowiada ta powieść „Ta bezsensowna mgła”. Za odnoszącym sukcesy pisarzem Gran Bros kryje się autor naszej historii, Simon Schneider. Ze swojego schronienia w katalońskim zakątku Morza Śródziemnego zadaniem Simona jest dostarczanie argumentów, które pozwolą na dalsze podsycanie mitu Gran Bros, położonego po drugiej stronie świata, pomiędzy reflektorami drapaczy chmur. Ale jego zasługą jest nie tylko to zadanie w cieniu na chwałę autora chwili. Jego prace dotarły do wielu innych znanych autorów. I to jest jego największą chwałą, że jego twórczość należy do innych, że jego słowa i genialne kompozycje są nagradzane i docierają do milionów czytelników. Bo w głębi duszy to właśnie jego czytają, choć nikt nie chce wiedzieć...
Bez wątpienia pochwała procesu twórczego, z tym niemożliwym punktem jedynego twórczego zainteresowania jako ścieżki bez końca i chwały, na której Vila-Matas obfituje w paradoks Boga narratora. Aż do chwili, gdy Simón w pracowitym dniu pisania nagle odkrywa, że brakuje mu tego wyrażenia, które łączy wszystko w całość. Cytat, który miał w głowie, w gotowości, gdy o nim pisał, aż zniknął, gdy poszedł go szukać...
Nie może pozostać w pozycji siedzącej, rozważając spotkanie w locie swobodnym. Tego jesiennego popołudnia Simón wychodzi ze swego schronienia w świat i niczym Kichot, a raczej Cervantes wyrusza w poszukiwaniu cytatu, który wyznaczał wieczność, który wszystko potępiał, który opisywał proces i ostateczny fundament pisania…
Bez wątpienia dr Pasavento jest, obok Bartleby'ego i spółki oraz choroby Montano, jego najlepszą pracą, przynajmniej moim zdaniem.
Dziękuję bardzo za twój wkład, Salvador!
Książką, która po latach czytania Vila Matasa wywarła na mnie silny wpływ, myślałem, że jego zdolność narracyjna zmniejszyła się, była „Dublinesca”. Ogromna książka.
U autorów tak wyjątkowych jak Vila-Matas może to być kwestia momentu, w którym uchwycisz go bardziej niż samą pracę.
Chodź, aby podnieść nowe cele.
Dzięki za komentarz, Richard.