Wieloaspektowy Vanessę Montfort Oferuje nam w swojej i tak już obszernej bibliografii cudowną przystań człowieczeństwa. Może to zabrzmieć imponująco, ale na rynku wydawniczym pełnym mroczniejszych propozycji narracyjnych (bez zamiaru krytykowania trendów) kontrast w twórczości Montforta służy właśnie temu, by nadać większy blask innym, spokojniejszym historiom.
Odpoczynku, którego jednak nie należy mylić z letargiem fabuły, wręcz przeciwnie. Jest to jedna z największych zalet tej autorki, która we wszystkich swoich powieściach potrafiła wykorzystać równowagę i tempo narracji jako narzędzia, które ostatecznie pozwoliły zbudować bardzo solidne i dynamiczne historie.
Ciekawy aspekt narracja Vanessy Montfort Jest to rola przypisana przy wielu okazjach kobietom. Przewaga kobiet z godną pochwały naturalnością w kierunku skutecznej równości nawet w fikcyjnych światach.
Kobiety, które poruszają się po fabułach z jasnością najpełniejszych postaci, bez wymówek, roszczeń i poczucia winy. Kobiety, które po prostu zarabiają na swoją przestrzeń i które w dotarciu do pełni potrafią pokazać zarówno swoje piękno, jak i swoje rany.
Ale jak mówię, ta projekcja kobiecości jest po prostu kolejnym aspektem scenariusza narracyjnego, który wyłonił się z potężnego wyobrażenia, w które zawsze warto się zagłębić.
Top 3 polecanych książek autorstwa Vanessy Montfort
Kobiety kupują kwiaty
Aktualna powieść z odcieniami alegorii kobiecego wszechświata w dzisiejszym społeczeństwie. Interakcja sześciu kobiet tworzących tę narracyjną mozaikę wprowadza nas w bez wyjątku kobiecą empatię.
To, co przeżyły Cassandra, Marina, Gala, Vitoria i Aurora, a także głos samej narratorki, jej przeszłość, jej wady, jej nadzieje i pragnienia, sięgają ostatniej opcji rozważenia postaci kobiety.
Wokół nich znajduje się bardzo rozległy symbol kwiatów, który może przekazać tęsknotę za tymi, których już tu nie ma, aromat silnego pragnienia lub kolor niezbędny do stawienia czoła resztkom nadziei. Dlaczego każda z tych kobiet kupuje kwiaty? Od prostej transakcji w kwiaciarni El Jardín del Ángel w niektórych przypadkach rozwijają się równoległe światy, a w innych przecinają się.
Kwiaty są wątpliwościami i odpowiedziami każdego bohatera w nowym scenariuszu, który przedstawia im życie i który starają się ozdobić kolorem, który ostatecznie zamieni je wszystkie w płatki tego samego jajnika róży.
Sen o poczwarce
Oczywiste jest, że gdy autor odnajduje swoją fetyszową historię, spełniającą twórcze aspiracje, skontrastowaną z uznaniem czytelników, obfitość podobnych tematów jest niemalże długiem wobec tak wielu nowych czytelników, znalezionych drogą ustną.
A ta powieść czerpie z jego wielkiego, bezpośredniego sukcesu, który nastąpił wcześniej: Kobiety, które kupują kwiaty. Minęły trzy lata, odkąd najbardziej ceniona powieść Vanessy Montfort szturmem wdarła się do księgarń i została przetłumaczona na różne języki.
Teraz znajdujemy się w tej nowej metaforycznej intencji zamienionej w powieść, nową alegorię, która zaczyna się od idei poczwarki i zamknięcia w oczekiwaniu na lepsze życie, na lepszą istotę zrodzoną z nas samych. Tylko czasami pojawienie się poczwarki wymaga, aby ktoś wyprowadził nas ze stanu larwalnego. Patricia jest zanurzona w jednym z tych momentów koniecznej zmiany od bezwładności zakładanej jako całe istnienie. Greta jest tą osobą, która pojawia się nie wiadomo skąd, by wstrząsnąć sumieniem narzuconego sobie zamknięcia i winy, którą sama sobie narzuciła w obliczu światowych wymagań.
W postaci Grety Patricia odnajdzie wyjątek, zerwanie ze swoją niwelującą dynamiką. Z tego spotkania odrodziła się pasja do największej przygody: życia.
Mitologia Nowego Jorku
Kiedy odwiedzasz Nowy Jork, zostajesz przesiąknięty dziwnym, ale przyjemnym uczuciem nierzeczywistości. Coś jak spacer po fikcyjnym mieście z filmu lub gigantycznej sceny teatralnej.
I z pewnością z powodu podobnej sensacji Vanessa napisała tę historię, która porusza się pomiędzy niemal przeciwstawnymi gatunkami, napięciem i romansem. W swej istocie powieść trzyma w napięciu w związku ze sprawą seryjnych morderców powiązaną z powieścią, którą jakiś zły umysł ma zamiar przedstawić właśnie w tym niezrozumiałym teatrze Wielkiego Jabłka.
Ale spotkanie Daniela i Laury, dwóch dusz z ich światłami i cieniami, również kończy się wprowadzeniem nas w jedną z tych historii miłosnych pośród surowych okoliczności, które ostatecznie jednoczą ich jako improwizowane postacie w najciemniejszej tragikomedii dramaturga przekonanego, że Śmierć to zawsze najlepsze zakończenie...
Inne polecane książki Vanessy Montfort
Siostra złych córek
Relacje matka-córka jako bezdenna studnia doświadczeń, z której można komponować różnorodność wierzchołków... czasem zamkniętych kątów, czasem krawędzi zdolnych zranić. W poszukiwaniu elastyczności w komponowaniu nowych, żywych geometrii.
Co powiedziałbyś swojej mamie, czego nigdy wcześniej jej nie mówiłeś? A co by było, gdyby były rzeczy, których nie podejrzewacie o siebie nawzajem?
Monica szkoli psy dla Policji, chociaż zawsze chciała zostać detektywem. Ale ma dość matki, która zawsze przyciąga uwagę i z którą trudno mu sobie poradzić. Dzięki sąsiedzkiemu wyprowadzaczowi psów ponownie nawiązuje kontakt z pięcioma starymi przyjaciółmi: jedną, która pełni rolę matki dla własnej matki, drugą, która czuła się opuszczona i wykorzystywana przez matkę, a jeszcze inną, która walczy o to, aby ją poznała, zanim jej nie rozpozna. .…
Razem tworzą grupę „Las malas hijas”, bo choć próbują, nigdy nie czują się wystarczająco dobrze. Czy uda im się pokonać dzielące ich różnice, pomóc sobie nawzajem i przetrwać w świecie, który coraz bardziej wymaga od nich więcej jako córek i matek?
