Niewiele dzieł literackich jako całość oferuje tak wyjątkowe spojrzenie jak ten napisany przez Sue grafton. Pisarka ta, która wydała kilka pierwszych powieści bez większego znaczenia, pewnego dnia postawiła sobie za zadanie napisanie serii „Alfabet zbrodni«. Jest to biblioteka czarna płeć który przedstawiał historię zatytułowaną po każdej z liter alfabetu. A prawda jest taka, że Sue była bliska ukończenia tego zadania. Zostało mu tylko Z, ponieważ Y zostało opublikowane na krótko przed jego śmiercią w 2017 roku... i jest to okoliczność, która występuje również w przypadku jego poprzedniego.
Pomijając dwie pierwsze powieści, myśl o karierze literackiej poświęconej tej serii nasuwa pewne unikalne konotacje z kunsztem pisarza. Pisanie to długodystansowy wyścig, który nigdy się nie kończy. Sue została z Z, każdy pisarz zawsze będzie miał swoją najnowszą powieść. To urok możliwości powierzenia się twórczej aktywności, która poprowadzi Cię przez życie jako swego rodzaju misja zawodowa, z niezbywalnym upodobaniem do opowiadania historii.
Badacz Kinsey Millhone, główny bohater serii, towarzyszył autorowi przez aż 35 lat, w bez wątpienia serii literackiej wśród serii. A dzięki Kinsey Millhone dorastały także pokolenia czytelników, którzy zawsze będą myśleć o tym, jak wyglądałby ten Z-book…
Top 3 polecane powieści Sue Grafton
A jak cudzołóstwo
Dla kogoś, kto stawiał pierwsze kroki w literaturze, ciekawy jest dzień, kiedy Sue siedziała przed swoim komputerem, a raczej maszyną do pisania z lat 80., i pomyślała coś w stylu: „Zamierzam napisać serial powieści zatytułowanych 26 literami alfabetu, chodźmy tam ».
Potem rozciągała plecy, a także palce i zaczynała pisać... Mówi się, że Sue traktowała tę pierwszą powieść jako projekcję swoich najmroczniejszych pragnień.
Proces rozstania się z partnerem, z udziałem dzieci, był prawdziwą torturą. Nie ma więc nic lepszego niż nałożenie twarzy męża na postać prawnika Laurence'a File'a i rozpoczęcie jego mordowania... Nienawiść jest więc również świetnym źródłem do pisania, zwłaszcza powieści kryminalnych.
Chodzi o to, że już w powieści Nikki zostaje oskarżona o morderstwo jako żona pogardzana przez sprawy Laurence'a. Celem Nikki jest więzienie. Ale kiedy z tego wychodzi, podejmuje stanowczą decyzję, by odkryć prawdę. Liczenie na badacza Kinseya Millhone będzie twoim największym sukcesem.
Prawda w sprawie Laurence'a jest zakopana wiele stóp pod ziemią, ale Kinsey jest ekspertem od kopania psów. Sprawa jest rozrzedzona między przeszłością a teraźniejszością, z bliskimi więzami, które łączą więcej ofiar ...
Lub nienawidzę
Sue Grafton wiedziała, jak łączyć powieść po powieści, prawie przy każdej okazji, nie rozpryskując swojego głównego bohatera, Kinseya. Prawdopodobnie było to całkowicie przemyślane zamiary, aby nie iść na kompromis w sprawie przyszłych historii, tym bardziej biorąc pod uwagę horyzont 26 powieści.
Jest więcej niż prawdopodobne, że ostatnia powieść Z, gdyby istniała, przedstawiłaby nam pełniejsze spojrzenie na genialnego badacza Kinseya, ale tego nigdy się nie dowiemy.
Pomimo tego, co zostało powiedziane, w tej powieści odkryto pewne osobiste profile Kinseya, które nigdy nie pojawiły się w poprzednich powieściach. I okazuje się, że stara dobra Kinsey, pewna siebie kobieta absolutnie przekonana o swoich umiejętnościach, również przeżyła własne piekło podczas swojego pierwszego małżeństwa.
Nie chodzi tu o molestowanie czy coś w tym stylu. To raczej tragedia jako koniec miłości i mroczny dług wobec prawdy, która mogła wszystko zmienić. Banał, że przeszłość zawsze powraca, pozwala nam w tej powieści odkryć, że Kinsey musi stawić czoła wielkim sekretom dotyczącym jej własnego życia, otoczenia i przeszłości, która doprowadziła ją do tego, kim jest...
Pułapka T
Życie Kinseya wydaje się zamieniać w scenariusz, w którym wszyscy bohaterowie nalegają, aby doprowadzić bohatera do szaleństwa.
Chociaż chce skupić się na swojej nowej sprawie, która zaczęła się jako proste zadanie związane z wypadkiem drogowym, ale wydaje się nabierać złowrogiego charakteru, jej najbliższe otoczenie wydaje się spiskować, by dać jej poczucie, że spaceruje po swoim konkretnym programie Trumana.
W niektórych powieściach autorstwa Stephen King wyobcowanie to narzędzie, którego autor używa, aby utrzymać czytelnika w oszołomieniu, dopóki nie dostarczy swoich ciosów i zwrotów akcji. W obcym świecie łatwiej założyć, że wszystko może się zdarzyć, że trzeba zwracać większą uwagę na każdy szczegół, bo scenariusz jest zawsze gotowy i czeka, aż błąd zada cios.
Zagadkowa powieść, w której nie wiesz, czego się spodziewać, po prostu czujesz, że nic z tego nie będzie.
1 komentarz w temacie „Trzy najlepsze książki Sue Grafton”