Róża Montero, Całkiem nowy Narodowa Nagroda Literacka 2017 jest pisarzem i dziennikarzem, który podsumował te dwie działalności w swego rodzaju symbiozie z czyją porowatością Umiał zapełnić swoje powieści kronikami społecznymi, a rozmaite artykuły literaturą., współpracę i wiele innych zleceń pisarskich w licznych magazynach i gazetach, dla których pozostawił swoje szczególne piętno jako kronikarz czasów, w których przyszło mu żyć.
Przyznam się, że w każdą niedzielę czytam pański felieton, a także Péreza Reverte. Nie będę się już jednak przyznawał, że zazwyczaj czytam też inne, na przykład postać niesławnego gościa z wypchaną twarzą, dzięki któremu czerpię dawkę humoru z codziennych tragedii i eposów wspomnianych wyżej.
Ale skupmy się na Rosie, absolutnej bohaterce tego wpisu, który podnosi mój wybór jej najbardziej polecanych dzieł literackich.
3 polecane powieści Rosy Montero
Córka kanibala
Czasami, a raczej prawie zawsze, wszelkiego rodzaju poszukiwania kończą się ostatecznym spotkaniem innych rzeczy, nowych rzeczy, których być może nie szukaliśmy.
Chodzi o opuszczenie na siłę strefy komfortu w celu odnalezienia tego, co utracone. I w tym wyjściu do nowych przestrzeni ostatecznie rozpoznajemy siebie jako innych, pełniejszych lub bardziej żywotnych ludzi. Może znajdziemy coś nowego, co nam się nie spodoba, a może dzieje się odwrotnie…
Ważne jest, że tylko szukając, szukając, możemy naprawdę odnaleźć siebie takimi, jakimi jesteśmy w naszej najpełniejszej istocie. Streszczenie: Lucía jest z Ramónem od ponad dziesięciu lat w związku opanowanym przez monotonię, gdy ten niespodziewanie znika bez żadnego wyjaśnienia.
Po zgłoszeniu sprawy na policję wyrusza na poszukiwania, które pozwolą mu znacznie lepiej poznać samego siebie i w których pomogą mu dwaj niecodzienni towarzysze: niepokojąco atrakcyjny chłopak Adrián i Fortuna, stara, pełna wspomnień anarchistka .
Córka kanibala to jedna z najbardziej znanych powieści Rosy Montero, zwłaszcza po ekranizacji, która powstała w 2003 roku przez meksykańskiego reżysera Antonio Serrano, z Cecilią Roth i Kuno Beckerem w rolach głównych.
Łzy w deszczu
Muszę przyznać, że kiedy dowiedziałem się, że Rosa Montero napisała narrację science fiction, byłem zaskoczony. Zdenerwował mnie nawet tytuł wzięty z Blade Runnera.
Ale to było dopiero pierwsze wrażenie, po tym jak wylewnie się ucieszyłem z powodu wtargnięcia narratorki jej prestiżu w ten gatunek mojej miłości. Efektem jest ciekawa dystopijna propozycja, wezwanie do refleksji nad przyszłością, nad naszymi wartościami, nad dziedzictwem naszej cywilizacji.
Podsumowanie: Stany Zjednoczone Ziemi, Madryt, 2109, zwiększają liczbę zgonów replikantów, którzy nagle popadają w szaleństwo. Detektyw Bruna Husky zostaje zatrudniona, aby dowiedzieć się, co kryje się za tą falą zbiorowego szaleństwa w coraz bardziej niestabilnym środowisku społecznym. Tymczasem anonimowa ręka przekształca centralne archiwum dokumentacji Ziemi, aby zmodyfikować Historię ludzkości.
Agresywna, samotna i nieprzystosowana detektyw Bruna Husky zostaje pogrążona w ogólnoświatowym spisku, gdy staje w obliczu ciągłych podejrzeń o zdradę ze strony tych, którzy deklarują swoich sojuszników wyłącznie w towarzystwie szeregu marginalnych istot zdolnych do zachowania rozumu i rozumu. w środku zawrotów głowy prześladowań.
Powieść przetrwania o moralności politycznej i etyce indywidualnej; o miłości i potrzebie drugiego człowieka, o pamięci i tożsamości. Rosa Montero opowiada o poszukiwaniu wyimaginowanej, spójnej i potężnej przyszłości, a robi to z pasją, oszałamiającą akcją i humorem, niezbędnym narzędziem do zrozumienia świata.
Będę cię traktował jak królową
Jedna z jej pierwszych powieści i prawdopodobnie powieść, dzięki której wyróżniła się już jako gawędziarz. Opowieść o bohaterach, o wielkiej głębi, o pozostałościach społecznych wielkiego miasta, z jego światłami i cieniami...
Streszczenie: Sny i rzeczywistość grupy pamiętnych postaci paradują przez Desiré, na którego czele stoi Bella, bolerko; Little, enigmatyczny starzec niepewnego pochodzenia; panna i szczera Antonia i jej brat Damián.
Ich życie jest imponującym pokazem dystansu, czasem nie do pokonania, jaki pośredniczy pomiędzy pragnieniem szczęścia a realnymi możliwościami jego osiągnięcia. Podobnie jak przód i tył bolerka, ta przytłaczająca powieść bawi się kontrastem: nad zniszczoną przestrzenią miejską madryckiego klubu nocnego Desiré wyświetlana jest zniszczona pocztówka przedstawiająca nieprawdopodobną i wystawną Tropicanę, legendarny kubański klub w lepszych czasach , zamieniła się w mit i schronienie dla garstki marzycieli.
„Będę cię traktował jak królową” – trzecią powieść Rosy Montero można postrzegać zarówno jako czarną farsę, jak i różową tragedię. Siła i intensywność, z jaką jest opowiadana, siła postaci, których można dotknąć, pozwalają nam zobaczyć z kwaśną prawdą wyszczerbiony świat, który pod fałszywymi kolorami pękającej farby odsłania samotność wszystkich.
Inne polecane książki Rosy Montero
Nieznana kobieta
Wszechstronność Rosy Montero wykracza poza fabułę, a nawet sięga procesu twórczego. Bo ta czteroręczna powieść, razem z Olivierem Truc, staje się doskonałą fabułą z detektywistycznym posmakiem (tej, która przyniosła Barcelonie tyle chwały dzięki m.in. Montalban) z akcją po obu stronach Pirenejów i bardzo aktualną fabułą.
Jest noc, a w porcie w Barcelonie strażnik robi obchód, gdy jego owczarek niemiecki zatrzymuje się, by desperacko obwąchać kontener. Po przybyciu na miejsce mossos d'esquadra znalazł ciało kobiety w pozycji embrionalnej, nieprzytomnej i odwodnionej. Ma rozcięcie na skroni, oparzenia na twarzy i ciele, nie pamięta, kim jest ani jaki jest jej język ojczysty, ale żyje.
Kiedy dochodzi do siebie w Hospital Clínic, mężczyzna próbuje ją zabić. Wygląda na to, że inspektor Anna Ripoll, ekspertka od handlu kobietami, znalazła jej tożsamość i adres: Alicia Garone; 19, rue du Chariot, Lyon. We francuskim mieście inspektor Erik Zapori szuka sposobu na pozbycie się śledztwa, któremu poddają go sprawy wewnętrzne w sprawie przestępstw korupcyjnych i stręczycielstwa. Nie ma nic lepszego niż podróż do Hiszpanii w celu rozwiązania sprawy, chociaż może to być najbardziej skomplikowana sprawa w Twoim życiu.
