Niektórzy pisarze, artyści, muzycy lub cokolwiek innego twórcy mają fortunę, fortunę lub predestynację do stworzenia arcydzieła z niczego. W przypadku szlachetnej sztuki pisania, Patrick Suskind Dla mnie jest jednym z tych, których dotknął szczęście lub Bóg.
Co więcej, jestem pewien, że jego powieść Perfumy (recenzja tutaj) został napisany od razu. Nie może być inaczej. Absolutna doskonałość (nie mająca nic wspólnego z jej cieniami lub próżnymi próbami) nie jest podporządkowana dyscyplinie, ale przypadkowi, ulotności. Całe piękno to kwestia odcisku, majaczenia, nie ma nic wspólnego z racjonalnością.
Ktoś lub coś naprawdę opętało ręce autora, żeby w końcu napisać tak doskonałe dzieło. w słynna powieść Perfumy, zmysł: zapach, nabiera prawdziwej mocy zmysłowej, uwielbiany przez nowoczesność, przez wzrok i słuch. Czy nie jest to potężniejsze wspomnienie niż kiedykolwiek, gdy kojarzy się z zapachem?
Smutna rzecz przychodzi później. Jako twórca wiesz, że już nigdy nie będziesz w stanie tego zrobić, ponieważ to nie byłeś ty, twoje ręce były zarządzane przez innych, należące do innych.
Czy tak nie było, przyjacielu Patricku? Dlatego pozostajesz autorem w cieniu. Bez okazywania życiu publicznemu frustracji z powodu poznania chwały procesu tworzenia.
Jednak warto próbować dalej. Dlatego zachęcam do wskazania tych dwóch innych dobrych powieści, które mogą towarzyszyć oddolnie, z kontemplacji, jednemu z nielicznych dzieł.
3 polecane powieści Patricka Süskind
Perfumy
Obowiązkowa lektura dla wszystkich z użyciem rozumu lub bez powodu, ponieważ możesz ją odzyskać, wąchając te strony.
streszczenie: Ponowne odkrywanie świata pod nosem Jean-Baptiste Grenouille wydaje się niezbędne do zrozumienia równowagi między dobrem a złem w naszych instynktach.
Poszukując esencji swoim uprzywilejowanym zmysłem węchu, nieszczęsny i wyparty Grenouille czuje, że jest w stanie za pomocą swojej alchemii zsyntetyzować fascynujący aromat samego Boga. Marzy, że pewnego dnia ci, którzy go dzisiaj ignorują, skończą przed nim na twarzach.
Cena, jaką trzeba zapłacić za odnalezienie nieodpartej esencji Stwórcy, która tkwi w każdej pięknej kobiecie, w jej łonie, w której kiełkuje życie, może być mniej lub bardziej kosztowna, w zależności od końcowego efektu osiągniętego aromatu…
Gołąb
Wydany wkrótce po Perfume, najmniejszym, na co Patrick Süskind mógł liczyć, była bezpodstawna krytyka. Przynajmniej nie nalegał na powtarzanie udanych formuł. Szanowanie własnej pracy jest niezbędne, abyś stał się nieśmiertelny, matowienie jej drugimi częściami, gdy ich nie ma, jest fatalne.
Gdyby ta powieść została nazwana imieniem innego twórcy, mogłaby mieć większe loty. Jest więcej niż prawdopodobne, że ta niepokojąca intencja ze strony sennego lub obsesyjnego jest nawet lepsza niż La Metamorfoza Kafki, ale poprzedzona Perfumem, pozostaje dobrą powieścią do wyschnięcia.
streszczenie: The Dove to opowieść o wydarzeniu w Paryżu. Przypowieść o niezwykłej codzienności, która rozwija się, aż nabiera wymiaru koszmaru. Wyjątkowy bohater pewnego dnia odkrywa niespodziewaną obecność gołębicy przed pokojem, w którym przebywa.
Ta nieprzewidziana i malutka wpadka nabiera w umyśle bohatera przerażających rozmiarów, zamieniając się w przerażającą i groteskową koszmar jednocześnie podróż jego życia, której czytelnik będzie świadkiem.
Mistrz aluzji i obsesji, Süskind po raz kolejny ujawnia swój dar budowania na pozornym paradoksie czy rzadkości odkrywczej moralnej metafory tła ludzkiej egzystencji.
Historia pana Sommera
Co się dzieje, gdy patrzymy na absolutnie dziwnego faceta? Co nas pociąga w kierunku dziwności? Przy wielu okazjach chcielibyśmy wiedzieć, co robi ten ponury facet, ta kobieta o zagubionym spojrzeniu czy ten chłopak z przelotnym powitaniem. Pan Somme może być rozmowny. Jest bardzo dziwnym facetem, ale ma wiele do powiedzenia...
streszczenie: Historia pana Sommera opowiada o życiu chłopca z małego miasteczka, który ma dziwnego sąsiada, którego imienia nikt nie zna, więc nazwano go panem Sommerem. Dziwny pieszy zdolny do robienia, no cóż, chodzenia, chodzenia i chodzenia, aż wydaje się, że nie może już tego robić, a następnie iść dalej.
Tak mijają ich dni. Historia pana Sommera to opowiadanie napisane przez Patricka Süskinda i zilustrowane przez Jean-Jacquesa Sempéena 1991. Styl użyty w ilustracjach Suskinda i Sempé nadaje tej historii dziecinny i naiwny wygląd.
Mimo to jest to więcej niż młodzieńcza opowieść, bo bohater rozważa rzeczy, które są zbyt głębokie dla dziecka w jego wieku, a także udręka, z jaką żyje tajemniczy pan Sommer.
Historię opowiada w pierwszej osobie bohater książki, którego imię nigdy nie jest znane, a który jako dorosły pamięta swoje przeżycia z dzieciństwa i wspomnienia o panu Sommerze.
