Najgłośniejsza zmiana wśród pisarek powieści detektywistycznych nastąpiła między Agatha Christie y PD James. Pierwszy napisał wiele prac aż do swojej śmierci w 1976 r., drugi zaczął publikować powieści kryminalne około 1963 r., gdy miał ponad czterdzieści lat, w wieku, w którym Agatha Christie byłoby już około dwudziestu powieści.
Bardzo odmienne ścieżki i motywacje twórcze, a mimo to ciągłość tematyczna, która zdołała utrzymać romans czytelników z gatunkiem detektywistycznym. z tą samą pasją. To prawda, że sposób podejścia do propozycji narracyjnej ma wyraźne różnice.
Podczas gdy kreatywność Agatha Christie Służył mu do zaoferowania niewyczerpanych perspektyw na świat przestępczy, PD James ostatecznie wykorzystał własne doświadczenia i wiedzę pod ochroną brytyjskiej służby cywilnej, aby przedstawić swoje pomysły w wątkach o podobnej intensywności, ale z mniejszym wykorzystaniem czysto twórczych zasobów takich jak kolej.
Innymi słowy, w Phyllis Dorothy James zagłębiamy się w mroczny świat przestępczości, w przewrotne usprawiedliwienie zinstytucjonalizowanego zła, w ścieki społeczeństwa, które zdają się komunikować społecznie uznane osobowości z postaciami pozbawionymi moralności, zdolnymi do wszystkiego dla własnego dobra. pieniądze.
Tak czy inaczej, dobra praca Jamesa zaowocowała uznaniem i sławą na całym świecie.
3 najlepsze polecane powieści PD Jamesa
Synowie człowieczy
Jeśli zwykle przechodzisz obok, już wiesz, że mam wyraźne upodobanie do dystopijnej science fiction praktykowanej przez Orwell, Huxley o Gruby. Cóż, wyobraź sobie, jak bardzo mógłbym się cieszyć z tej powieści, która przechodzi między dystopijnością a czernią (na wypadek, gdyby dystopijna nie była wystarczająco zaciemniona per se)
W tej powieści przedstawia się nam ideę, że świat zbliża się do końca po pewnego rodzaju masowej sterylizacji (być może natura jest mądrzejsza niż myślimy i znalazła sposób na pozbycie się ludzkiej zarazy).
Bohaterem, który prowadzi nas przez tę historię, jest Theo Faron, dziennikarz z przyszłego Londynu, który niestrudzenie walczy z niesprawiedliwością i amoralnością w obliczu nadchodzącej apokalipsy. Jakkolwiek pozostało niewiele czasu, na rewolucję nigdy nie jest za późno.
Młodzi ludzie, którzy pozostali, nie chcą zastawiać tego, co pozostało z ich życia, i są zdeterminowani, aby obalić przywódcę. Pomiędzy Theo a ostatnimi młodymi ludźmi na świecie odkryjemy podstawy walki i przetrwania pomimo bezlitosnej przyszłości.
Czarna wieża
Z jego słynnego serialu o detektywie Adamie Dalgliesh. Właśnie w tej powieści, w której odkrywamy, że wielki Dalgliesh chwieje się po należnej rekonwalescencji, jest ta powieść, w której słabość ukazuje nam słabe punkty wielkiego bohatera, uczłowieczając go bardziej, jeśli to możliwe, aby osiągnąć powieść o wielkiej empatii, w której tajemnica, niebezpieczeństwa, wątpliwości i napięcia sprawiają, że pełna morderstw fabuła staje się scenografią bliską thrillerowi.
Jak dobry thriller, cień śmierci zbliża się do Adama, który musi podjąć nadludzki wysiłek, aby wyjść zwycięsko z jednego z najbardziej ryzykownych przypadków.
Śmierć przybywa do Pemberley
Najnowsza powieść tego autora, która przybyła do Hiszpanii, sięga początków XIX wieku, być może z pomysłem stworzenia mglistej scenerii w stylu Sherlocka Holmesa.
Jest rok 1803, 6 lat po wydarzeniach z powieści „Duma i uprzedzenie” Jane Austen, powieść, której hołd oddaje James. O tych samych postaciach, co Elżbieta i Darcy, James tworzy tajemniczą powieść, w której zniknięcie i bardziej niż możliwe morderstwo oficera George'a Wickhama, którego kochała Elżbieta, budzi wątpliwości i obawy, które spływają na wszystkie strony. Odważna rewizja Jamesa, która nie pozostawia obojętnym ...
1 komentarz w temacie „Trzy najlepsze książki PD Jamesa”