Trzy najlepsze książki Orsona Scotta Carda

Napisanie ponad 50 dzieł z gatunku science fiction, które zawsze wymagają dodatkowego wysiłku twórczego, wiele mówi o zdolnościach pisarza Orsona Scotta Carda. Jeśli dodatkowo wiele jego powieści zostało nagrodzonych głównymi nagrodami tego gatunku, potwierdza się, że nie jest to bezpodstawna obfitość, ale raczej wyobraźnia skierowana na metodę pracy, która pozwala mu przechodzić od jednego dzieła do drugiego z łatwość kogoś, kto znalazł idealny system, który łączy kreatywność i argumenty.

Jak to zwykle bywa ze mną prawie za każdym razem, gdy zaczynam czytać jakiegoś autora, interesowałem się jego początkami. Poza pierwszymi literackimi „potyczkami” w pomniejszych pismach, wielka przemiana amatora w pisarza z zawodu nastąpiła w 1977 roku po napisaniu krótkiej powieści Gra Endera… To musiał być ten moment, kiedy po ukończeniu jeszcze jednego dzieła lub mniej rozległy, stary dobry Orson musiał pomyśleć, że gdyby dopracował cały ten potok wyobraźni, mógłby napisać dobrą powieść.

A kiedy powieść „Gra Endera” zyskała światową sławę, pomyślał o dopełnieniu tego pomysłu sagą… W tym czasie Orson Scott Card nauczył się już oswajać kreatywność, wypełniając ją metodycznym planem, który przepełniał cnotami wszystko, co nastąpiło później , którego nie było mało.

Oczywiście oprócz pisania Orson Scott Card chciał także wyznać swoją skuteczną formułę i nie przestaje prowadzić zajęć z kreatywnego pisania. Jeśli więc zastanawiasz się nad znalezieniem kanałów dla swojej wyobraźni, jeśli chodzi o narrację, wydaj kilka euro i zapisz się na jeden z ich kursów...

Żarty i sugestie na bok, ośmielę się zaznaczyć, że wielkie dzieło Orsona Scotta Carda, jeśli chodzi o obecnych narratorów tego gatunku, łączy to, co najlepsze w Jan Scalzi skierowana do międzygwiezdnej fantastyki naukowej i podziwianego pisarza epopei i fantastyki Patricka Rothfussa, podsumowując i poprawiając moim zdaniem części jednego i drugiego.

3 najlepsze książki Orson Scott Card:

Gra Endera

Fascynujące jest wyobrażenie sobie tej pracy na początku jako krótkiej powieści. Myślenie o tym, co było i co zakończyło się sagą składającą się z sześciu obszernych części, nawiązuje do idei niewyczerpanego źródła wyobraźni autora. Znajdujemy się w futurystycznym środowisku z pewną atmosferą dystopii społecznej, w której życie ogranicza się do maksymalnie dzieci. Ale jednocześnie podejście otwiera się na pogląd, że w drodze wyjątku, w otwarciu ideologii, może znajdować się rozwiązanie problemu, który nas blokuje.

Pozaziemskie zagrożenie w postaci zarazy niesie ze sobą niezaprzeczalną zagładę ludzkiej cywilizacji. Gatunki z innych światów wielkości owadów i zdolności rozumowania, dzięki którym koordynują swoje ataki. Tylko Ender, wybraniec, wyjątek, będzie w stanie stawić czoła atakowi. I z tego podejścia, które można uznać za proste, wielka historia rozpościera się pomiędzy eposem, romantyzmem, science fiction i humanistycznym akcentem, który zawsze zapewnia historię, w której nasze istnienie jest na skraju zaniku.

głos umarłych

Nie sposób wymienić Gry Endera jako najlepszej powieści Orsona Scotta Carda i nie umieścić zaraz po niej drugiej części, która jednak z pewnością jest przełomowa. Kontynuacja zawsze przewiduje smaki, które poszerzają to, co zostało już przeczytane. A jednak ta nowa powieść wprawiła wszystkich w zakłopotanie, a jej akcja rozgrywa się tysiące lat po tym, jak Ender stanął na czele trudnej misji eliminacji owadów dla najbardziej niegodziwych celów w historii literatury.

Tym razem świat Endera ewoluował. Powinien być tylko wspomnieniem, mitem, legendą pogrzebaną przez Mówców umarłych. Ale kontakt z nowymi formami życia z innych galaktyk kończy się tym, że Ender pojawia się ponownie, aby spróbować uwolnić ludzkość od nadciągających niebezpieczeństw.

Pamięć Ziemi

Saga Powrót to jeden z najbardziej wyjątkowych zestawów w literaturze science fiction. Do tego zestawu dołączona jest część religijnej wyobraźni mormonów, jako dowód zaangażowania autora i moralnego długu wobec tego przekonania. Ale poza tą religijną intencją saga, z tą pierwszą powieścią na czele, ma ciekawy aspekt literacki (choć nie sposób odmówić sugestywnej konotacji religijnej).

Ludzie, którzy przeżyli własne katastrofy, wyemigrowali na planetę Harmonia. Znając ograniczenia cywilizacji oddanej egoizmowi, który prawie wszystko zakończył, nowi ludzie poddają się Duszy Najwyższej, komputerowi, który ustanowi zasady, prawa oraz będzie karał lub nagradzał zachowanie. Ale nie wszyscy ludzie zgadzają się z tym podejściem i konfrontacja zakończy się całkowitym wyginięciem. Tylko Strażnik Ziemi będzie w stanie rozwiązać koniec naszych dni.