3 najlepsze książki Michaela Ende

Są dwie fantastyczne lektury absolutnie niezbędne dla każdego dziecka zaczynającego literaturę. Jednym z nich jest Mały Książę, autorstwa Antoine de Saint-Exupéry, a drugi to Niekończąca się historiaz Michael Ende. W tej kolejności. Nazwijcie mnie nostalgią, ale nie wydaje mi się szalonym pomysłem podnoszenie tego fundamentu czytelniczego, niesłabnącego mimo upływu czasu. Nie chodzi o to, by uważać, że dzieciństwo i młodość są najlepsze, chodzi raczej o ratowanie tego, co najlepsze za każdym razem, aby wykraczało poza bardziej „akcesoryjne” kreacje..

Jak to zwykle bywa przy wielu innych okazjach, arcydzieło, gigantyczna wielka kreacja autora kończy się przyćmieniem. Michael Ende napisał ponad dwadzieścia książek, ale w końcu jego Niekończąca się opowieść (zabrana do kina i ostatnio poprawiona dla dzisiejszych dzieci) okazała się nieosiągalnym tworem nawet dla samego autora, siedzącego raz za razem przed swoim kącikiem do pisania. Nie mogło być repliki ani kontynuacji idealnego dzieła. Rezygnacja, przyjacielu Ende, pomyśl, że ci się udało, chociaż to było twoje własne późniejsze ograniczenie...

Niewątpliwie w moim szczególnym rankingu 3 najlepszych prac, Niekończąca się opowieść będzie na szczycie, ale warto ratować inne dobre powieści tego autora.

3 polecane powieści Michaela Ende:

Niekończąca się historia

Zawsze będę pamiętać, że ta książka trafiła w moje ręce podczas rekonwalescencji. Miałem 14 lat i złamałem kilka kości, jedną w ramieniu i jedną w nodze. Siadałem na balkonie mojego domu i czytałem Niekończącą się historię. Fizyczne ograniczenie mojej ostatecznej rzeczywistości nie miało większego znaczenia.

Nie miało to większego znaczenia, ponieważ późnym latem uciekłem z tego balkonu i znalazłem drogę do kraju Fantasy.

Podsumowanie: Czym jest fantazja? Fantazja to niekończąca się historia. Gdzie jest napisana ta historia? W książce z okładkami w kolorze miedzi. Gdzie jest ta książka? Potem byłem na strychu szkoły... Oto trzy pytania, które zadają Głęboko Myśliciele i trzy proste odpowiedzi, które otrzymują od Bastiana.

Ale żeby naprawdę wiedzieć, czym jest Fantastyka, trzeba przeczytać tę, czyli tę książkę. Ten, który jest w Twoich rękach. Dziecięca Cesarzowa jest śmiertelnie chora, a jej królestwu zagraża śmiertelne niebezpieczeństwo.

Zbawienie zależy od Atreyu, odważnego wojownika z plemienia zielonoskórych, oraz Bastiána, nieśmiałego chłopca, który z pasją czyta magiczną księgę. Tysiąc przygód zabierze Cię na spotkanie z bajeczną galerią postaci i razem ukształtujesz jedno z wielkich dzieł literatury wszechczasów.

Momo

Logicznie, jak tylko odkryłem Ende, z pasją poświęciłem się jego pracy. Pamiętam pewne rozczarowanie, rodzaj pustki w związku z tym, co nowego czytałem, dopóki nie przyjechał Momo i na wpół odzyskałem wiarę, nadzieję, że wyobraźnia Ende'a ani razu nie została opanowana przez muzy.

Z biegiem czasu, żeby być uczciwym, już wiem, jak rozpoznać, że geniusz nie jest łatwy do powtórzenia. Jest nawet konieczne, aby tak było, aby rozpoznać wzniosły blask wyższego.

Streszczenie: Momo to mała dziewczynka, która mieszka w ruinach amfiteatru w dużym włoskim mieście. Jest szczęśliwa, dobra, kochająca, ma wielu przyjaciół i ma wielką zaletę: umie słuchać. Z tego powodu jest osobą, do której wiele osób udaje się, aby dać upust i policzyć swoje smutki, ponieważ jest w stanie znaleźć rozwiązanie wszystkich problemów.

Jednak zagrożenie rzuca się na spokój miasta i stara się zniszczyć spokój jego mieszkańców. Przybywają Szarzy Ludzie, dziwne istoty, które żyją pasożytując na ludzkim czasie i przekonują miasto, aby dało im swój czas.

Ale Momo, ze względu na swoją wyjątkową osobowość, będzie główną przeszkodą dla tych istot, więc spróbują się jej pozbyć. Momo, z pomocą żółwia i dziwnego Właściciela Czasu, zdoła ocalić swoich przyjaciół i przywrócić normalność w swoim mieście, kończąc czas na zawsze.

Lustro w lustrze

Ende uprawiał oczywiście także narrację dla dorosłych. Jest prawdopodobne, że jego skłonność do fantastyki, zagłębianie się w światy tak obfitujące w wyobraźnię, sprawiło, że jego narracyjna propozycja dla dorosłych wypełniła się pewnym entuzjazmem.

W tej księdze opowiadań przedstawiamy światowe historie, które przeszły przez ten proces deformacji wyobraźni. Świat dorosłych przedstawiony z jego surrealistycznym punktem, w którym konflikty, miłość, a nawet wojna są wynikiem dzieci, które nie nauczyły się dostrzegać sprzeczności świata.

Streszczenie: Trzydzieści opowiadań Zwierciadła w lustrze tworzy smakowity literacki labirynt, w którym pobrzmiewają echa mitologiczne, kafkowskie i borgejskie. Michael Ende porusza m.in. takie tematy jak poszukiwanie tożsamości, spustoszenie wojny, miłość, absurd społeczeństwa oddanego komercji, magia, udręka, brak wolności i wyobraźni.

Tematy, które są splecione z nieskończoną liczbą historii, scenerii i postaci, takich jak na przykład Hor, który mieszka w gigantycznym, całkowicie pustym budynku, gdzie każde wypowiedziane na głos słowo generuje nieskończone echo.

Albo chłopca, który pod fachowym okiem ojca i nauczyciela marzy o posiadaniu skrzydeł i tworzy je pióro po piórze, mięsień po mięśniu.

Albo katedra kolejowa, która zawiera świątynię pieniędzy i unosi się nad pustą i mroczną przestrzenią, uniemożliwiając podróżnym wyjście.

Albo procesja schodząca z Gór Niebieskich w poszukiwaniu zaginionego słowa. Anioły ryczące przy dźwiękach mosiądzu, tancerze nieustannie kręcący się za kurtyną, astronauci ciągnący barany, drzwi wzniesione na odludziu? To tylko niektóre z wielu elementów książki, która jest dla czytelnika przyjemnością i wyzwaniem.