Są pisarze, którzy zaczynają praktykować jako tacy od najmłodszych lat. W przypadku Luis Sepulveda był to chłopak, w którego okolicznościach pismo służyło jako konieczny kanał ekspresji. Zrodzony z romansu, który został odrzucony przez dziadków ze strony matki, gdy tylko ten autor mógł użyć rozumu, wiedział, że chodzi mu o społeczne żądanie, protest przeciwko wszelkiego rodzaju nadużyciom politycznym lub władzy.
Pod tymi podstawowymi pociągnięciami pędzla osobowości Sepúlvedy łatwo zrozumieć, że młodość Sepúlvedy, naznaczona chilijskim megatrzęsieniem ziemi w 1960 r. i politycznym trzęsieniem ziemi Pinocheta od 1973 r., zawsze znajdowała przestrzeń do usprawiedliwienia się i dla twórczości literackiej bardziej zaangażowanej w okoliczności Twój kraj.
Jego światowa sława jako pisarza nie osiągnęłaby wieku czterdziestu lat, gdy jego wyimaginowany narrator pracował od wczesnej młodości, był również wypełniony wszelkiego rodzaju doświadczeniami, które wyniosły jego narrację na ołtarze tej literatury, która kondensuje sztukę dobrego pisania i opowieść o tylu doświadczeniach w tym i innym miejscu na świecie, w więzieniu z Pinochetem czy na wygnaniu w Ameryce, a później w Europie.
Tak więc, przeczytaj Sepulvedę Ma podwójną wartość pracy zarobionej z absolutną wypłacalnością z pierwszych opowieści o młodości i podnoszącej świadomość, mobilizującej intencji. Powieści, które opowiadają o bardzo różnych sposobach życia, stawiają stare egzystencjalne dylematy i nie zapominają o intensywnych pragnieniach i popędach, które ostatecznie poruszają człowieka.
3 najlepsze polecane powieści Luisa Sepúlveda
Cień tego, czym byliśmy
Znaki porażki. Jest to fatalizm, w którym Bóg lub ktokolwiek to do diabła upewnia się, że przegrani wydają się być napiętnowani jako rasa bez oznak rozwiązania. Wrażenie, jakie dają Carlos, Lolo i Lucho, to poczucie naznaczenia przez nieprzejednane przeznaczenie, w którym cała nadzieja zostaje wykuta w nostalgii za tym, czego nie można było zrobić.
Ale ludzie nie znają rezygnacji, nie powinni o tym wiedzieć, jeśli zamierzają utrzymać swoją ludzką kondycję.Trzech wyżej wymienionych przyjaciół zbiera się, aby zaatakować chwałę, której zawsze odmawiano im jako idealistów zdolnych do przekształcania okrutnej rzeczywistości. Ale okrucieństwo może wykorzystać groteskę i śmieszność, by zniszczyć każdy plan.
Długo oczekiwany przywódca trójki przyjaciół, Pedro Nolasco, nie może przybyć na spotkanie po tym, jak doznał śmiertelnego wypadku. A jednak to nie czas na poddanie się. Carlos, Lolo i Lucho, ścięty przez ich towarzysza przywódcę. Jeśli rewolucja nie zadziałała wtedy, gdy byli młodzi i zorganizowani w Chile opanowanym przez dyktaturę, to może teraz, wiele lat później, nadszedł czas, by zaimprowizować plan w kierunku symbolu rewolucji, który w końcu ich odda. kawałek chwały, z którym można pogodzić się z ich egzystencją jako wiecznych przegranych...
Stary człowiek, który czyta powieści miłosne
Wiele tytułów Luisa Sepúlvedy budzi poczucie nieuchronnej dekadencji z lekką nutą nadziei. Prosta idea starego człowieka czytającego historie miłosne budzi w nas ideę niemożliwego, ostatecznego terminu miłości, wspomnień… Ta powieść, którą Luis Sepúlveda dokonał wielkiego literackiego skoku, opowiada nam o Antonio José Bolivarze , postać skupiona na jednej z podróży autora do rdzennych mieszkańców Szuarów między granicami Ekwadoru i Peru, gdzie Amazonka zaczyna wytyczać porywający kanał, który generuje życie w dżungli.
Leży tam miasto El Idilio, bukoliczna nazwa, która oddziela człowieka od cywilizacji i poddaje go esencji najbardziej bujnego życia. Antonio José kończy czytanie powieści miłosnych, które przedstawia mu miejscowy lekarz. Ale czytając, Antonio nie traci z oczu obcych, którzy wierzą, że mogą zintegrować się z naturą jako nowi dominujący bogowie, nie rozumiejąc, że nic, co ich otacza, nie zostanie poddane broni lub ludzkiej dumie.
Pamiętnik sentymentalnego zabójcy i Yacaré
Te dwie krótkie powieści to dwie rzadkości w obszernej bibliografii autora. Są to dwa wątki detektywistyczne, napisane tak, jakby Luis Sepúlveda poświęcił cały dzień na pisanie powieści kryminalnych. Jego oryginalny dorobek został wydany w niektórych gazetach w latach 90. Jej spotkanie w tej książce było obowiązkowym zadaniem dla tak wielu czytelników chilijskiego geniusza.
Pierwsza powieść skupia się na mordercy poddanego burzom najpotężniejszej miłości, która może sprawić, że straci północ, druga, mniej czarna w najczystszym tego słowa znaczeniu, zaprasza do fabuły o ekologicznym powołaniu niemal poza stricte motyw policji.
W każdym razie obie powieści są czytane w zwinny sposób i z tym niepokojącym rytmem, który nadaje każdej konstrukcji noir powołanie.Bardzo interesujące jest odkrycie innego aspektu pisarza i w którym gatunek noir w ogóle zyskał szczególny wkład od jednego z wielcy naszych dni.
Inne polecane książki Luisa Sepúlvedy…
Chile Hotel
Zaledwie dwa lata po śmierci chilijskiego pisarza Luisa Sepúlvedy tom ten zanurza nas w jego najbardziej intymnym życiu, któremu przewodniczy rodzina i przyjaciele. Pozwala nam również zobaczyć Twój bardziej zaangażowany i podróżujący profil, w szczególności w polityce i środowisku. W towarzystwie wspaniałych fotografii Daniela Mordzińskiego, jego słowa sprawiają, że jest on dla nas żywo obecny, zabierając nas w odległe miejsca Ziemi Ognistej i inne miejsca, w których Sepúlveda nie tylko znalazła niezapomniane historie, ale także nawiązała przyjaźnie, których czas nigdy nie ucichł. W swojej niestrudzonej podróży, od małego hotelu Chile, w którym się urodził, czy więzień Pinocheta, przez Brazylię czy Ekwador, do Hamburga, mórz całego świata i wreszcie Gijón, do czego dążył Luis Sepúlveda? Lepszy świat, miejsce, w którym można poczuć się jak w domu?
