El włoski noir zaliczki osłonięte długim cieniem Camilleri na obraz i podobieństwo tego, co może przedstawiać Vazquez Montalban w Hiszpanii.
I nie jest tak, że każdy nowy autor składa hołd tego typu odniesieniom tylko dlatego, że. Raczej to oni, desygnaty, byli już wówczas odpowiedzialni za zalanie ogólnej wyobraźni gatunku swoim piętnem z łacińskiego noir (być może także stycznie z francuskim polarem). Wszystko ulega przemianie w tych stronach, gdzie ciemność unosi się intensywnie z korupcją, mafiami i policją na granicy dobra i zła.
W tych złamał Luca D'Andrea, a jego pierwsza powieść kryminalna przekształciła się w międzynarodowy fenomen po ewolucji narracji skoncentrowanej na bardzo różnych tematach. Ale jest tak, że czarny gatunek staje się łowiskiem dla autorów, niezbędnym do zaspokojenia zapotrzebowania czytelników w poszukiwaniu historii zgodnych z nadejściem mrocznych czasów.
A Luca D'Andrea wie, co zrobić ze swoją szczególną ewolucją w kierunku podgatunku scen, gór, otwartych przestrzeni, czasem agorafobicznych, dzięki temu napięciu rozciągniętemu jak echo zabójstwa odbijające się między monstrualnymi skałami.
Najlepsze polecane powieści Luki D´Andrea
Lissy
Rzeczy, które wydarzyły się w ostatnim stuleciu, nie mniej. A jednak wydłużony cień, który unosi się nad przyszłością jednej z tych typowych dla Andrei przestrzeni. Doliny tak otwarte, by mogły budzić sprzeczne odczucia, że świat może runąć na tych, którzy tam mieszkają. I to jest to, że dla starożytnych skał, które nas kontemplują, wczoraj jest również odległym dniem w naszej egzystencji. Dzień, w którym z intrygi i napięcia, które pociąga za sobą, buduje się przerażającą historię ...
Kiedy młoda Marlena odkrywa zimą 1974 roku, że jest w ciąży z Herr Wegenerem, jej mężem i najstraszniejszym mężczyzną w całym Tyrolu, zdaje sobie sprawę, że musi uciec, jeśli chce wychować swoje dziecko z dala od przemocy. Ale w ucieczce ma wypadek drogowy, z którego ratuje ją Simon Keller, góralski rolnik żyjący w tradycyjny tyrolski sposób.
Troszcząc się o nią na swojej odległej farmie, Herr Wegener jest zdeterminowany bronić swojej reputacji w Konsorcjum, potężnej organizacji przestępczej, której składa hołd. Polowanie zostało powierzone niezawodnemu zabójcy, równie zimnemu i zabójczemu, zwanemu Zaufanym Człowiekiem, który nie przestanie, dopóki nie ukończy swojej misji. Wkrótce Marlene nie będzie wiedziała, które zagrożenie jest większe: jej mąż, bezimienny zabójca, czy Lissy, najmroczniejsza tajemnica na farmie Kellera.
Istota zła
Istnieje więcej niż jedna analogia między ta książka Istota zła i bestseller Prawda o sprawie Harry'ego Queberta. Nie mam na myśli tego, że książki powielają ich wątki. Ciekawe, na początek, że tytuł tej powieści tak bardzo przypomina ten w książce Pochodzenie zła, dzieło, które kryje wiele tajemnicy znany bestseller Joëla Dickera.
Jeśli dodamy do tego nierozwiązane przypadki śmierci Noli w 1975 r. oraz napadającej na nas w tym przypadku rodziny Schaltzmannów, która miała miejsce w 1985 r., można uznać, że obie prace mają podwójny wątek, który ciągną przez całą fabułę. .
Ale styl każdego autora jest taki, jaki jest i nie będę się tym porównywał. W tym przypadku śledczym śmierci rodziny Schatzlmannów będzie Jeremiah Salinger, dokumentalista przyzwyczajony do wydobywania informacji wszędzie tam, gdzie jest to potrzebne. Kiedy dowiedział się o złowieszczym morderstwie wskazanej rodziny, już w 1985 roku rozpoczął śledztwo, aby dowiedzieć się, co mogło się stać.
Cisza jak każda odpowiedź. Od teściów, który pochodzi z okolicy, po każdego zaimprowizowanego świadka, którego chce poszukać. Nikt nie wie ani nie chce wiedzieć nic o tym, co się stało.
Jeremiasz zna tę ciszę, generuje ją strach, jak prąd przefiltrowany z pojedynczych i pobliskich gór Dolomitów. Wie też, że ten sam strach może obrócić się przeciwko niemu. Człowiek, raz przestraszony, może stać się agresywny... Ale kiedy jest w pełni zaangażowany w sprawę, Jeremiasz nie może jej porzucić. Idea zamordowanej rodziny, której członkowie zostali bestialsko okaleczeni, jest dla niego zbyt trudna do zniesienia.
Kiedy wszyscy w danym miejscu się boją, może to być z dwóch powodów: może być tak, że sprawa z jakiegoś powodu ich ochlapuje, albo może być też tak, że coś dziwnego, anomalnego, nadprzyrodzonego i oczywiście makabrycznego pogrzebało wolę wszystkich.
Tak czy inaczej, prawda jest taka, że fabuła wciągnie Cię od pierwszej chwili. Mikrokosmos postaci z małego miasteczka jest tak bliski, że będziesz wydawał się oddychać ich strachem i intuicyjnie przeczuwać ich niespokojną duszę. Niezrównana czarna powieść, która ostatecznie zamyka wszelkie powiązania z wcześniejszą pracą dowolnego autora. Jedyne, co jest naprawdę pewne, to to, że nie zawiedzie miłośników powieści kryminalnych, takich jak ja.
Śmierć Eriki Knapp
Kontrasty i ich zdolność do wzbudzania w czytelniku jeszcze silniejszych wrażeń. Sielankowa, idealizacja życia w odosobnieniu, w wygodnym zakątku świata, pomiędzy cichymi górami. Wewnętrzny spokój i równowaga, w końcu szczęśliwie zaakceptowane poczucie, że samotność może być rajem, w którym można ponownie połączyć się ze sobą.
Ale właśnie z tego spokoju zaczynają rysować się szczegóły, anegdoty i przypadkowe spotkania. A potem wszystko wydaje się bardziej planem, złowrogą przygodą z niewyobrażalnym zakończeniem.
Tony Carcano wiedzie odosobnione i monotonne życie, w którym jedynymi emocjami, jakich doświadcza, są te opisane we własnych książkach, powieściach miłosnych, które od dawna zapewniają mu sukces i dobre samopoczucie. Jednak Sibylle, lekkomyślna i urocza dwudziestoparolatka, wkracza w jego życie ze starym zdjęciem, które przedstawia go jako młodego i uśmiechniętego przy zwłokach kobiety: Eriki Knapp.
Tony jest zmuszony do podjęcia wątków historii, którą chciał zostawić na długi czas. Razem z Sibylle będzie musiał ponownie wkroczyć w cień małego tyrolskiego miasteczka Kreuzwirt, gdzie kryje się tajemnica złożona z kłamstw, przemocy, szaleństwa i chciwości. wschód kryminał, z przytłaczającą mocą i diabolicznym rytmem sprawi, że ukryta tajemnica wypłynie na powierzchnię na ponad dwadzieścia lat, otwierając szeroko wrota piekła.
