Oryginalność jest bodźcem do sukcesu. Następnie musisz wziąć pod uwagę okazję i wszechobecność. Mówię to, ponieważ Laurę Esquivel dotarła na literacki firmament z oryginalną powieścią, która okazała się aktualna, w tym przypadku nie potrzebowała wszechobecności (eufemizm na mówienie o kontaktach i rodzicach chrzestnych...)
Como agua para chocolate było bardzo oryginalnym dziełem, które zostało wprowadzone do popularnej wyobraźni jako powieść, którą koniecznie trzeba przeczytać. I tak poruszyła się w kręgach literackich połowy świata, bijąc rekordy latami na początku lat 90. Magiczny realizm, jakim chlubi się powieść, jest w stanie przekształcić i wznieść kuchnię ku sferze emocjonalnej… porozmawiam o niej później, w jej należnej pozycji w moim szczególnym rankingu.
Co więcej, Laura Esquivel wnosi w swoich pracach blask odziedziczony po naturalizmie, z jego tragiczną częścią i jego dążeniem do sublimacji, pozytywną fantazją przekształconą w doświadczenia i odporność jako ludzki cel, którego można się spodziewać na podstawie samego rozważenia pozostania przy życiu w każdym nowym życiu. dzień. . Są to bardzo ogólne wrażenia, które nabierają niuansów w każdej z różnych propozycji narracji tego autora, którym od kilku lat obdarza go meksykańska polityka.
Top 3 polecanych powieści Laury Esquivel
Jak woda do czekolady
Kuchnia, kulinaria pojawiły się oczywiście w historii literatury, ale do momentu, w którym pojawiła się ta książka, nic w tonacji fikcji nie dało tego prymatu kuchni, sztuce i rozkoszy gastronomii . Pokochaj aromatem garnka i uwodzenia jako przygotowanie do najbardziej intensywnego menu. Alchemia gastronomiczna w poszukiwaniu eliksiru miłości.
Streszczenie: Zaskakująca, niezapomniana powieść, której tematem przewodnim jest miłość niemożliwa do osiągnięcia, do osiągnięcia której bohater sięgnie po sztukę kulinarną.
Ta magiczna opowieść pod przykrywką serialu i prowadząca każdy rozdział przepisem, zamienia gastronomię w kod zmysłowości pełen przenikliwych aromatów i olśniewających kolorów. Tita jest maleńką, mieszka na ranczu ze swoimi siostrami i służącymi i chociaż wie, że jest skazana na to, by nie móc cieszyć się miłością, bo musi opiekować się matką, nie zrezygnuje z Pedro.
On też ją kocha, ale poślubi swoją siostrę Rosaurę, aby mógł być blisko niej. Tita schroni się w kuchni i poświęca się przygotowywaniu magicznych potraw, zdolnych przemienić emocje i zachowanie tych, którzy ich próbują, czekając na spełnienie jej tragicznego losu.
Intymny soczysty
Odwaga napisania drugiej części bardzo oryginalnego dzieła prawie nieuchronnie doprowadzi do frustracji i rozczarowania czytelników. Więcej tego samego nie da się osiągnąć tego samego efektu, jeśli czynnik zaskoczenia już zniknął.
Tak więc Laura Esquivel była niezwykle inteligentna i później zaprezentowała tę hybrydową książkę między fikcją a rzeczywistością, między anegdotami opowieści a rzeczywistością jej miłości do gotowania i jej przekonaniem o mocy tej szlachetnej sztuki w kierunku równowagi fizycznej, emocjonalnej, a nawet telluryczny.
Streszczenie: Zapachy, smaki, gliniane garnki, fizyczne i zmysłowe doznania związane z przygotowywaniem przepisów, degustacją garnków i owoców: wszystko jest w Laurze Esquivel, w jej przepisach, w jej opowieściach. Rewelacyjna kompilacja pomysłów, przepisów i porad wyrabianych przy kuchennym ogniu, autorstwa autora książki Like Water for Chocolate.
Obecnie rośnie zainteresowanie gastronomią, nie tylko w zakresie potraw, ale także rytuału przygotowania i całego tego wszechświata zmysłowych przyjemności i ładunków emocjonalnych, którymi na co dzień dzieli się coraz więcej osób.
Żywa praca łącząca autobiografię, eseje, opowiadania i książkę kucharską, w której Laura Esquivel podchodzi do czytelnika w pierwszej osobie, by niemal osobiście z nim porozmawiać, między garnkami i piecami.
Laura Esquivel wyjaśnia znaczenie gotowania dla odzyskania kontaktu z ziemią i jej owocami, opowiada, jak wymyśliła bohaterów swojego bestsellera Como agua para chocolate i zawiera fascynującą i pyszną książkę kucharską z meksykańskimi przysmakami. Autentyczny traktat o kobiecej wizji świata.
Moja czarna przeszłość
Dwadzieścia kilka lat później, może tak… Wraz z pojawieniem się nowych pokoleń czytelników można ponownie rozważyć adresowanie Jak woda do czekolady w oglądaniu nowej fikcji.
Podsumowanie: Ta powieść jest znacznie bardziej otwarta. Wciąż ma rację bytu kobiet, ale jednocześnie wygrywa w krytyce społecznej, w tym skandalicznym indywidualizmie, który opowiada się tylko za wizerunkiem, pozorami, światem pozbawionym plastikowych uśmiechów. Jasne jest, że wspólną nutą tych dwóch historii jest miłość.
W świecie zmierzającym w kierunku moralnego i emocjonalnego dryfu, jedyną deską ratunku może być miłość, jakkolwiek ulotna może być, jakkolwiek efemeryczna może być. Kochaj, że coś pozostanie. Jeśli nie chcesz stać się jednym z tych cieni, które wędrują po tym świecie, twoją jedyną nadzieją jest umiejętność kochania. Oddaj się sprawie, jak to bywa w tej powieści.
