Trzy najlepsze książki Franka McCourta

Dyskutować Francisa McCourta jest rozważenie powodów, które prowadzą do napisania książki. Bo ta pierwsza książka, niezależnie od tego, czy oznacza karierę literacką, czy wreszcie pozostaje w prostym narracyjnym wtargnięciu, pozbawia autora przed światem.

Być może jest to już najbardziej oderwane dzieło fikcji od rzeczywistości, w głębi pewne esencje autora przenoszone są na scenerię, postacie czy dialogi. A kiedy po raz pierwszy to, co jest napisane, dociera do opinii publicznej, może to wyglądać na proces.

Z pewnością McCourt napisałby swoje opowiadania, naszkicowałby te historie, które tak wielu z nas zgłębiało od dzieciństwa lub młodości, ale zmierzenie się z książką po raz pierwszy, w tym pełniejszym tomie, ma bardziej deklarację intencji niż twierdzenie literackie. Tym bardziej, gdy ta pierwsza praca osiąga wiek, w którym zrobił McCourt, ze swoimi ponad sześćdziesięcioma sprężynami w gotowości.

Todo esto viene a propósito de la especial naturaleza de la opera prima de este autor. Prochy Angeli to w pełni autentyczne wspomnienia aby być absolutnie ekscytującym i na tyle odległym od pewnych epizodów życia, by osiągnąć ten niemal fantastyczny punkt między melancholią, kroniką przeżytych czasów a żywotnym uzasadnieniem tego, czym stał się sam pisarz.

Okrakiem między miastem takim jak Nowy Jork, które może tak łatwo zintegrować każdego w swojej różnorodności, jak wyobcowanie w jego złożoności, oraz małe i starożytne Limerick (Irlandia), McCourt komponuje w swojej twórczości przede wszystkim mozaikę swojego życia, z tym punktem uniwersalności najmniejszej egzystencji, z tą odysejową przeglądem wszystkiego, co przeżył ktoś zepchnięty do emigracji, do ciągłego poszukiwania miejsca.

Z tego, co ostatecznie wywnioskowano, że sytuacja nieustannego uczenia się, optymalna do pisania o dostosowaniu podmiotowości do zmieniającej się rzeczywistości, podczas gdy życie bierze pierwsze przypisy…

3 najlepsze polecane książki Franka McCourta

Prochy Angeli

Wizja świata od dzieciństwa może być fascynująca w tej zasadniczej empatii wobec tego, kim wszyscy byliśmy. Wielkie Księgi historii literatury opierają się na tej narracji dziecka, które obserwuje świat i wchodzi w interakcję z księgą etykiet lub bardziej zrogowaciałych stygmatów.

Któż nie czytał Małego Księcia, zafascynowany jako dorosły, albo wzruszył się takimi historiami jak Chłopiec w pasiastej piżamie czy Życie Pi? wolny czas, wizja świata ma wiele kart do głosowania, aby dotrzeć do czytelnika bez obrony, wystawionego na to pierwsze istnienie w raju.

Tyle że raj McCourta rozmywa się w surowej rzeczywistości, która, zwyczajowo kontrastując z większością dzieciństwa, zachęca do maksymalnej humanizacji historii tego emigranta za pomocą biletu w obie strony.

Nauczyciel

Ostatecznie praca McCourta jest sumą wizji autora dokonanych przez bohatera. Główny bohater życia wzięty z przetrwania w sposobności i wysiłku, od niechcenia zrewidowany w sumę biograficznych części przerobionych na powieść.

I tym razem pojechaliśmy do 1957, aby spotkać Franka, teraz obywatela tego zachodniego wszechświata zwanego Nowym Jorkiem.

Sus primeros días como profesor se inician hacia un horizonte desconcertante, puesto que descubre que el modus operandi estrictamente académico no termina de servir para la causa última de la educación. Uno de esos libros sobre el ejercicio del magisterio cuando tal actividad se emprende desde la convicción, la vocación y el compromiso. Un libro que en la interacción entre el profesor y sus particulares alumnos muestra cómo, para educar, primero hay que conocer a quién educas.

To jest

Cuando el reconocimiento de una obra, de entrada tan sencilla como fue Las cenizas de Ángela, alcanza una dimensión absolutamente inesperada, es normal que el desconcertado McCourt se animara con secuelas que si bien no consiguieron retomar el brillo del original, continuaron aportando poso a la historia.

Bo jeśli każde dobrze opowiedziane dzieciństwo może być najwspanialszą z książek, to co dotyczy przebudzenia do dojrzałości miałoby miejsce w przypadku wielu innych gatunków wszelkiego rodzaju. Chłopak, który właśnie przybył do Nowego Jorku, ze swoim ograniczonym światem i młodym, ledwie osiemnastolatkiem, prezentuje się w swoim nowym świecie z wątpliwościami emigranta, ale z zapałem i zaangażowaniem tamtego czasu, w którym życie jest złotem.

En el transcurrir de esos días de juventud descubrimos las costuras de un mundo vendido como lo que no era. New York podía ser un monstruo que devoraba a cualquier espíritu tibio. Solo la determinación, la fe y los nuevos sueños pudieron hacer de McCourt la persona que siempre quiso ser. Y sin duda ese destino se labra siempre en estos años mágicos, peligrosos y rabiosos de vida.