U dzieci z dzieciństwem o różnym przeznaczeniu istnieje pewna zasadnicza, ciągła nauka. Mam na myśli tych, którzy w każdym roku szkolnym chodzili ze szkoły do szkoły, podążając śladami przeznaczenia zawodowego swoich rodziców. Clara Sanchez Była jedną z tych dziewczyn, które co jakiś czas musiały pakować torby, by stawić czoła nowemu życiu. A prawda jest taka, że choć może się to wydawać wyobcowane, istnieje wielka zaleta zmiany w zakresie tego uczenia się, ciągłego przemieszczania się, które popycha ciągłą adaptację do nowych środowisk.
W przypadku Clary Sánchez, jako początkującej pisarki, która naturalnie była już w dzieciństwie, wszystko to skończyłoby się również pielęgnowaniem twórcy, zawsze potrzebującego różnorodności i empatii, o różnych perspektywach i zróżnicowanym podejściu.
Moment pisarki nadszedł jakiś czas później, wraz z upływem okresu pośredniego poświęconego nauczaniu i kilku pierwszym powieściom, które doprowadziły ją do mistrzostwa w fachu, które uczyniło z niej jedną z najwybitniejszych współczesnych pisarek.
Literatura traktowana jako tajemnica do rozwikłania. Napięcie jako podstawa do naturalizacji w tym obszarze nieoczekiwanego, mrocznego i enigmatycznego, każdego aspektu najbardziej rozpoznawalnego. Wody literatury jako brzeg, na którym możemy znaleźć własne odbicie, kołysane falami nieoczekiwanych i niepokojących historii.
Autorka właśnie taka jest, gdy postanawia zaprezentować nam jedno ze swoich nowych opowiadań. Biorąc pod uwagę dowody pełnej sukcesów kariery przez ponad dwadzieścia lat, nie ma innego wyjścia, jak tylko czekać z absolutnymi oczekiwaniami na nową fabułę obejmującą najróżniejsze wątki.
Jego powieści mogą przybierać formę fabuł, które obracają się wokół obsesji i lęków. A może zagłębić się w tajemnice projektowane od środka na zewnątrz, z wnętrza genialnie empatycznych postaci, które mogą stać się największą z zagadek.
Ponieważ Clara Sánchez jest wybitną budowniczką postaci, w której orbicie każda fabuła tworzy nowe uniwersum fabularne o niewyobrażalnych rozmiarach. Może wzniosły, ale prawdziwy.
3 najlepsze polecane powieści Clary Sánchez
Niebo powróciło
Znakomita trzymająca w napięciu narracja, która z kolei zagłębia się w aktualne recepty na sukces skupione na obrazie i zestawie pozorów, które ostatecznie budują nierzeczywistość, jak każda forma życia. A gdyby tego było mało. Sukces zwykle zawsze budzi spolaryzowane uczucia wśród zewnętrznych obserwatorów.
Patricia ma kogoś, kto uwielbia ją jako modelkę. Ale ma też kogoś, kto nienawidzi tego, kim się stał, co reprezentuje w obliczu własnych frustracji. A tego typu ludzie potrafią zmienić swoją nienawiść w obsesję.
Umysł, który planuje dać całkowite ujście swojej obsesji, może zostać przekonany, że musi cię zniszczyć. I nie będzie, ponieważ Patricia nie została ostrzeżona. Ten lot z niespodziewanym towarzyszem podróży. Ostrzeżenie z tonem proroctwa.
Rzeczywistość, która wkrótce dostosowuje się do złego znaku towarzyszki podróży o imieniu Viviana. Znalezienie jej nie będzie łatwe. Patricia czuje jednak, że kontaktując się z nią ponownie, mogłaby udzielić im odpowiedzi na temat nieszczęścia, które ją dręczy.
Co ukrywa twoje imię?
Znów główna bohaterka, Sandra. Zamiarem Sandry jest trochę uciec od wszystkiego, co było jej dotychczas w życiu.. Nadmorskie miasteczko i starożytne Morze Śródziemne jako balsam i placebo dla duszy. I tak wygląda cała historia. Otwarte przestrzenie, ciągłe przytulanie fal delikatnie rozbijających się o piasek.
Wydaje się, że na tej samej arenie swoje ostatnie dni spędzają dwaj starzy nordyccy mężczyźni. Ujmujące piętno miłości, która przetrwała, zachęca Sandrę do zbliżenia się do nich.
I dobrze się dogadują... Aż do chwili, gdy na scenę wkracza Julián niczym dziwny ptak złych wróżb, który zdaje się łamać harmonię z nie wiem jakimi opowieściami o swoich dniach w Mauthausen i tej spokojnej parze dziadków. Nic, co mówi mu Julián, nie pasuje do dzisiejszego świata, wszystko wydaje się wyjęte z gorączkowej wyobraźni.
Ale przynajmniej wiadomość pozostaje tam dla Sandry, w przestrzeni pamięci, gotowa się wyłonić na wypadek, gdyby coś piszczało w idyllicznym współistnieniu z jej nowymi przyjaciółmi.
Między Sandrą a Paolą (dla mnie druga jest absolutną bohaterką powieści W przeddzień prawie wszystkiegoz Zwycięzca Drzewa) ta harmonia budzi się wokół bohatera, który ucieka przed burzliwą przeszłością w stronę trudnej do przeprowadzenia życiowej naprawy. A ciężar, napięcie opowieści, ten rodzaj przeznaczenia lub losu, który nalega, aby ciągnąć w dół tego typu postacie, dzieje się z symetryczną intensywnością w obu przypadkach.
Spotkanie Sandry z Juliánem wskazuje na magnetyzm tego, co złowrogie. Sandra skrywa głęboko tajemnicę, która w dużej mierze była motywacją jej ucieczki. Julián także kryje w sobie, ale w swoich wnętrznościach i umęczonym umyśle, wspomniany już odległy czas w Mauthausen.
Przeciwwaga życia, które ma nadejść, jest ledwo podtrzymywana w ciężarze życia z bólem i poczuciem winy. A najgorsze jest to, że, podobnie jak w makabrycznym planie, zbieg okoliczności w małym miasteczku dla emerytów coraz bardziej okazuje się fatalną wróżbą.
Pojaw się w moim życiu
Clara Sánchez jest wyjątkowa w podgatunku suspensu, który łączy się z emocjami w wysublimowany sposób. Chodzi o przebudzenie thrillera z najbardziej na pozór ujmującego.
Co jest bardziej sielankowego niż świat dziewczyny, Veroniki, która mieszka wygodnie w domu z rodzicami. Nawet sekrety wydają się nieszkodliwe, nieistotne. Z biegiem lat małe wskazówki, których Veronica nigdy nie zapomniała, zamieniają się w długie wątki, które wydają się łączyć z niepojętą przeszłością i tajemnicami krwi.
Kiedy umiera matka Weroniki, wszystko wychodzi, może nie ma powodu, żeby cokolwiek ukrywać. Jedyne, co pozostało, to wstyd za to, co mogło się wydarzyć, za to, co zostało zrobione... cała część ukrytego zdjęcia w kieszeni ojca Veroniki. Twarz tej dziewczyny nigdy nie została wymazana z pamięci Veroniki. A teraz jest dla niego jasne, że musi wiedzieć, kto to jest...
