Od narracji w języku baskijskim do świata. Dzieło Kirmena Uribe, przynajmniej w części powieściowej (obfituje też w poezję i literatura dziecięca) przekazuje wyobrażenia, historię, mitologię i całe to dziedzictwo, które naprawdę czyni lud (w tym przypadku Basków) istotą, na podstawie której można uprawiać antropologię literacką.
Ale poza konkretnymi lokalizacjami i tak licznymi odniesieniami w historiach do opowiedzenia, pytanie brzmi, jak to opowiedzieć. I właśnie tam Kirmen błyszczy dynamicznym, ale głębokim stylem, schludnym w szczegółach, które łączą nas z postaciami, dokładnym w niezbędnych opisach i bogatym w doświadczenia, które dodają energii historiom.
Podczas Fernando AramburuKiedy wraca do domu, czerpie z nowszej scenerii z szaleńczymi akcjami obciążonymi elementami społeczno-politycznymi, Kirmen Uribe ozdabia ją aspektami mitologicznymi, wierzeniami lub odniesieniami kulturowymi przodków, które zamieniają jego powieści w epickie i liryczne pieśni na całe życie w najbardziej odległych kontekstach niekorzystne.
Top 3 polecanych powieści Kirmena Uribe
Czas obudzić się razem
Jedyną ojczyzną, której nie można porzucić, nawet w najgorszym przypadku, jest rodzina i pamięć o domu. Egzystencja bez tego odniesienia czyni nas duszami wygnanymi, wędrowcami bez celu. Ta historia uczy nas właśnie tego, sensu istnienia w tych ciężkich czasach Hiszpanii XX wieku.
Karmele Urresti była zaskoczona wojną domową w jej rodzinnym Ondarroa. Podczas gdy ludność ucieka na wygnanie, ona postanawia zostać, lecząc rannych i próbując uwolnić uwięzionego ojca. Pod koniec wojny musi opuścić swoją ziemię i udać się do Francji, gdzie zostaje członkiem baskijskiej ambasady kulturalnej. Tam poznaje mężczyznę, który zostanie jej mężem, muzyka Txomin Letamendi. Razem przemierzają pół Europy, by przed wpadnięciem Paryża w ręce Niemców uciekać do Wenezueli.
Jednak historia ponownie wdziera się w jego życie. Kiedy Txomin decyduje się wstąpić do baskijskich tajnych służb, rodzina wraca do Europy w środku II wojny światowej, gdzie prowadzi pracę szpiegowską przeciwko nazistom, dopóki nie zostaje aresztowany w Barcelonie, pod dyktaturą, której nie przeżyje. Karmele będzie musiał zaryzykować i odejść, tym razem sam, ze ślepą nadzieją tych, którzy zostawiają za sobą to, co najcenniejsze. Wspaniała powieść o historii Basków, Hiszpanii i Europy od XX wieku do współczesności.
Bilbao-Nowy Jork-Bilbao
Autofikcja to jedna z przestrzeni, w której Kirmen Uribe porusza się jak ryba w wodzie. Introspekcja w kierunku genealogii, aby zakończyć komponowanie tych książek, które wydają się niemal duchowymi długami i które pękają od intensywności świadectwa.
Kiedy Liborio Uribe dowiedział się, że umrze, chciał po raz ostatni zobaczyć obraz Aurelio Artety. Całe życie spędził na pełnym morzu, żeglował po jego wodach na pokładzie Dwóch Amigos i podobnie jak jego syn José, kapitan Toki Argia, grał w niezapomnianych historiach, które zostały na zawsze zapomniane.
Wiele lat później, przed tym samym obrazem, wnuk Kirmen, narrator i poeta, śledzi te rodzinne historie, aby napisać powieść. Akcja Bilbao-New York-Bilbao rozgrywa się podczas lotu między lotniskiem Bilbao a JFK w Nowym Jorku i opowiada historię trzech pokoleń tej samej rodziny.
Poprzez listy, pamiętniki, e-maile, wiersze i słowniki tworzy mozaikę wspomnień i narracji, które składają się na hołd dla praktycznie wymarłego świata i hymn na cześć ciągłości życia. Z tą powieścią Kirmen Uribe olśniewająco zadebiutowała na hiszpańskiej scenie literackiej. Uważany za jednego z największych innowatorów literatury w języku baskijskim, zagłębia się w wody autofikcji, tworząc bogate, złożone i sugestywne teksty, które naprawdę poruszają.
Dawne życie delfinów
Według wierzeń pierwszych Basków ci, którzy zakochali się w lamach, mitologicznych istotach podobnych z wyglądu do syren, zamieniali się w delfiny. To była cena, jaką musieli zapłacić za swoją odwagę. Radykalna zmiana, która nastąpiła z dnia na dzień, jak początek podróży do niepewnego celu. W podobny sposób zmienia się życie migrantów, gdy przekraczają oni granicę swojego kraju, a raz przebyta droga staje się inną, bardzo różną od wyobrażanej.
Na kartach Poprzedniego życia delfinów krzyżują się trzy historie: losy niedokończonej książki, którą feministka Edith Wynner dedykowała Rosice Schwimmer, aktywistce, pacyfistce i sufrażystce, kilkakrotnie nominowanej do Pokojowej Nagrody Nobla, a także związek między tymi dwiema niezwykłymi kobietami w pierwszej połowie XX wieku; przeżycia baskijskiej rodziny imigrantów we współczesnym Nowym Jorku na tle politycznym i społecznym burzliwego końca ery Trumpa oraz reminiscencje przyjaźni dwóch dziewcząt z małego nadmorskiego miasteczka, w którym narrator dorastał z grupą rewolucjonistek lat XNUMX-tych i XNUMX-tych.
Ekscytująca, czuła i poetycka, pełna tajemnic do odkrycia, cudownie napisana i strasznie ludzka „Poprzednie życie delfinów” to najbardziej ambitna powieść Kirmena Uribe, w której po mistrzowsku łączy historię rodziny, wydarzenia historyczne i magię folkloru z baskijskimi popularnymi historiami. .
